ONederlands Tijdschrift voor - Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie

Nederlands Tijdschriftvoor OrthopaedieProefschriftbesprekingenAdvancements in Classification, Treatment and Outcome of Radial HeadFractures. Thierry G. Guitton. Universiteit van Amsterdam, 21 april 2011Op 21 april promoveerde Thierry G. Guitton aande Universiteit van Amsterdam op zijn proefschrift“Advancements in Classification, Treatmentand Outcome of Radial Head Fractures”. DeAmsterdam-Boston-connectie heeft weer een fraaiprodukt voortgebracht. Niet alleen dit proefschrift,maar ook het opzetten en beheren van de Scienceof Variation Group, een samenwerkingsverbandtussen vele (orthopedische en trauma) chirurgenter bestudering van de variatie in interpretatie enclassificatie van ossale letsels.Zijn proefschrift begint met een uiteenzettingvan de invloed van nieuwe analyse technieken als3D beeldvorming en stijgende belangstelling naarde psychosociale aspecten van behandeling vanradiuskop fracturen en de mogelijkheid die hieruitontstaat om de heden ten daagse classificaties, behandelingenen uitkomsten nader te onderzoeken.In hoofdstuk 2 wordt kwantitatieve 3D computertomografiegebruikt om nauwkeurig een beeld tevormen over de grootte, de vorm, het volume enhet gewrichtsoppervlak van de proximale radius.Hiervoor werden CT’s gebruikt van 50 patienten meteen intacte radiuskop (en een fractuur van de distalehumerus). De verzamelde gegevens leidden tot eenmodel van het oppervlak en volume van de radiuskopmet een 89% betrouwbaarheid voor voorspellingvan het volume en 75% voor het proximale articulerendeoppervlak. De klinische toepasbaarheid dientgezocht te worden in het bepalen van het percentagevan het articulerende oppervlak wat betrokkenis in de fractuur van de radiuskop, voorwaar het belangrijkstecriterium in de Broberg en Morrey aanpassingvan de classificatie van Mason.In hoofdstuk 3 wordt bovenstaande kennis toegepastbij het beoordelen van CT’s van patienten met eenradiuskopfractuur en het blijkt dat ook de simpelere2-part fractures (partiele kopfracturen, Mason 2)toch in 3/4 van de gevallen multifragmentair zijn,zeker bij dislocatie van de fragmenten en als defractuur als instabiel wordt beoordeeld. Vaak is hetoppervlak wat gefractureerd is minder dan 1/3 vanhet totaal. In geval van fracturen van de gehelekop (Mason 3) worden in slechts een kwart meerdan drie fragmenten (en vaak te klein voor reconstructiegeteld, terwijl de overgrote meerderheiddus minder dan drie fragmenten heeft. De partielekopfracturen zijn dus in theorie lastiger reconstrueerbaardan de totale kop fracturen.Hoofdstuk 4 bewijst vervolgens de hypothese datgebruik makend van 3D CT een nauwkeuriger classificatiekan worden bereikt dan met de gebruikelijke2D CT of standaard rontgenfoto’s. Toevoegingvan 3D beelden leidde tot een significante toenamevan de sensitiviteit in het kader van diagnose vanfractuurverplaatsing, articulaire incongruentie,comminutie van de radiushals, centrale impactie,aanwezigheid van meer dan drie fragmenten enfragmenten die te klein waren om gerepareerd teVol18dec’11Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie, Vol 18, Nr 4, december 2011 ■ 190