Seizoen 2009 2010 - De Nederlandse Opera

Dido and AeneasTerwijl dit werk van Henry Purcell de aanzet tot een Engelseoperatraditie had kunnen geven, bleef het enig in zijnsoort, tot Benjamin Britten ruim twee eeuwen later defakkel overnam. De opera werd oorspronkelijk voor eenmeisjesschool geschreven, die voor de rol van Aeneaseen zanger van elders moest betrekken. Aeneas’ geliefdeis de koningin van Carthago, wier tragische lot op geserreerdemaar ontroerende wijze vorm wordt gegeven,waarbij het onheil veeleer door boosaardige heksen dandoor de goden wordt bewerkstelligd. Hoewel Purcell zichonmiskenbaar door Italiaanse voorbeelden heeft lateninspireren, is zijn muziek harmonisch gezien beduidendcomplexer. In de symmetrische opbouw van dit werkhebben de contrastrijke koorscènes een markante rol.Uiteindelijk laat Purcell zijn Dido geen rituele offerdoodsterven maar in het afsluitende lamento toont hij ons eenvrouw die vol menselijke grootsheid haar lot tegemoettreedt.Dido vormt niet alleen de belichaming van een vreemde wereld,maar zij blijft de grote, ongelukkig liefhebbende vrouw,die een tijd van onmetelijk geluk moest betalen met de dooden eeuwige verdoemenis.Marie-Luise Kaschnitz12