Generatie IV 8. Nikolaas van der Woude, geb. - Nico van der Woude

Generatie X
Mogelijk voorgeslacht: een Jan Jansen Holthuijs, tr. (1) Luijtien
van Werven, in Terwolde, otr. (2) Veessen 1-5-1705 Magthelt
Engbers, jongedochter van Veessen.
Uit dit huwelijk:
1. Hendrik, ged. Olst 22-9-1776.
2. Eijnbert, ged. Olst 28-3-1779.
3. Janna (= nr. 255).
4. Aaltjen, ged. Olst 18-1-1784, overl. Oene 27-12-1851.
5. Derkje, ged. Veessen 15-10-1786, tr. Heerde 25-4-1819 Bessel
Rijks.
6. Gerrit, ged. Veessen 14-9-1788.
7. Willem, ged. Veessen 22-1-1792, tr. Epe 6-5-1820.
512. Sije Harmens, geb./ged. Buitenpost 28-3/2-4-1741, arbeider,
veenbaas, bollepraamvoerder, schuiteschipper, overl. 1798-1799
(voor 6-4-1799) 233 , tr. (2) Veenwouden 8-9-1782 Sijke Pieters, tr. (1)
13-11-1763
513. Sjoukje Eelkes, leeft nog op 19-4-1779 234 , overl. v. 8-9-1782.
Sije is geboren op dinsdag 28 maart en ged. in de kerkdienst van de
daaropvolgende zondag, 2 april 1741: ‘Het Soontje van Harmen Sjirks
en Claaske Siës is van den vader selver ten h:Doop gepresenteert Den
2 April 1741 en is benoemt Siës oud 5 dagen.’.
Op 21-9-1762 235 treedt Sije, dan in het 22ste jaar, op als getuige
rond de gebeurtenissen bij een steekpartij. Hij is met anderen
aanwezig geweest in de herberg ‘op het huis ter heide’, Hij heeft
met Romke Sijbrens gezien hoe Johannes Pijtters ‘het mes bloot in de
hand hadde, zonder dat wist of imant daar meede wilde quetsen’ Even
later verlieten Doede Egberts en zijn vrouw de herberg, maar zij
kwamen vrijwel meteen terug: Doede had een grote snee in het
aangezicht. Hij zei dat Johannes Pijtters dat had gedaan. Sije en
anderen hebben toen Johannes ‘ter schuil in de sloot gevonden’
achter Jan Sijmens huis. Sije ondertekent zelf deze akte. Later dat
jaar, op 15-12-1762 236 bevestigt hij dat verhaal nog eens en vult het
aan: zij hadden de verdachte gezien ‘in de sloot sitten of duyken
onder een groote stobbe van een oude boom, waarop veel jong hout
weer was uitgewasschen, en daar uit hadden sy beslooten dat sig daar
wilde verschuilen, gelovende voortnaast dat de gev: al wat
beschonken was geweest.’ Opnieuw ondertekent hij zelf.
Op 19-4-1779 237 verklaren Sije Harmens en Sjoukjen Eelkes,
echtelieden op de Veenwoudsterwal, 46 cg., 18 st. en 2 p. schuldig
te zijn aan Claes Sybrens, coopman aldaar, wegens geleverde
winkelwaren. De registratie volgt eerst op 23-7-1798.
De overgeleverde doopinschrijving van Sije is natuurlijk al een
‘bewijs’ op zich, maar er
bestaat een expliciete vermelding van de relatie tussen Harmen
Sierks en Sije 238 . In die akte neemt Froukje Fockes, weduwe van
wijlen Harmen Sierks, in leven veenbaas te Veenwouden, aan wegens
‘overwinst’ 88 cg. en 10 st. te betalen aan Sije Harmens. De relatie
is zonneklaar: ‘des impts. wl. vader’.
Eind 1785 is wordt er turf gestolen uit het veen van Sije 239 . Op 7-
10-1785 vaart hij met zijn zoon Edse Sijes naar huis. Dan zien zij,
dat Gerrit Beens, tolman op de Veenwoudsterwal de turf uit het veen
van Sije in zijn scheepje smijt. Ze proberen er uit alle macht bij
te komen, maar Gerrit is ze te vlug af. Volgens vader en zoon moet
Gerrit de turf daarna in het water hebben gesmeten, omdat ze later
bij de brug van Veenwoudsterwal constateren, dat het scheepje van
Gerrit Beens leeg is. Ook Edse doet zijn verhaal, al staat in de
marge vermeld, dat deze verklaring niet officieel overlegd is.