2019 11 08-10 Ongehoord Bruckner

De verborgen erfenis van Bruckner
van enkele Bruckner-symfonieën en raakte
onmiddellijk gefascineerd. Met name in
de Derde, Vierde en Achtste symfonie
bleek Bruckner dusdanige wijzigingen
te hebben aangebracht dat je bijna kunt
spreken over nieuwe symfonieën. Maar
deze ‘verbeteringen’, steeds onder druk van
dirigenten en orkesten die zijn werk afwezen,
waren bepaald niet allemaal ten goede. De
oerversies, demonstreerde Inbal, hadden een
eigen bestaansrecht. Dit was wat Bruckner
oorspronkelijk voor ogen had gestaan: muziek
die rauwer en energieker, contrastrijker klonk
dan de meer gepolijste canonieke versies.
En eigenlijk had het niet beter gekund dan
dat Bruckners oerversies nu tot klinken
komen in hét Nederlandse huis voor nieuwe
muziek. Want dat is het, nieuwe muziek,
die de meeste muziekliefhebbers nog nooit
gehoord hebben. De internationaal vermaarde
Bruckner-kenner en -biograaf Cornelis van
Zwol, groot oerversie-enthousiasteling,
spreekt zelfs van ‘een wereldpremière’: nooit
eerder werden de Derde, Vierde en Achtste
symfonie in één weekend uitgevoerd in de
‘Originalfassung’.
De oerversies waren in
Nederland nog nooit live te
horen.
Een schat voor ieder orkest, zou je denken.
Toch worden de oerversies relatief weinig
gespeeld. In Nederland waren ze zelfs, een
uitzondering daargelaten, nog nooit live te
horen. Daar wilde Teunissen verandering
in brengen. Tien jaar lang zocht hij
medestanders. Hij postte regelmatig bij de
dirigentenkamer van Het Concertgebouw, de
Bruckner-tempel bij uitstek, om beroemde
maestro’s aan de tand te voelen over de
oerversies. Sommigen waren sceptisch.
Anderen deelden zijn enthousiasme, maar
beriepen zich op de wens van het publiek
om de bekende versies te horen. Uiteindelijk
vond Teunissen in het Muziekgebouw een
bevlogen partner om dit Bruckner Festival
van de grond te krijgen.
6