Magazine Over Gewicht 3 - 2021

NIEUW BESTUUR
Obesitasdebat
Door: Redactie
Een goedgevuld cultuurhuis Felix Meritis en zo’n 400 kijkers die online
meekijken: het door de Obesitas Stichting georganiseerde Obesitasdebat kan
29 september op veel belangstelling rekenen. Onder leiding van presentator
Tom van ’t Hek gaan sprekers aan verschillende kanten van het debat met
elkaar in gesprek.
Ervaringsdeskundige Koos Woltjes betreedt
als eerste het podium. Tot voor kort woog deze
62-jarige communicatie-expert nog 160 kilo. Hij
vertelt dat hij al van kinds af aan een ‘jojo’ is en
op een gegeven moment in een onmogelijke
cyclus terecht was gekomen: iedere keer als
hij gewicht had verloren, kwam hij weer aan en
werd hij weer zwaarder dan hij daarvoor ooit
was geweest.
De drukke ondernemer kon de energie niet
meer opbrengen wéér een afvalpoging
te wagen. Woltjes’ dokter legde hem toen
een simpele keuze voor: hij kon zich nu
nog laten helpen of hij zou binnen tien
jaar dood zijn. Woltjes ging voor een
maagverkleiningsoperatie, die in juni is
uitgevoerd. Inmiddels is hij al 35 kilo kwijt, met
nog 20 kilo te gaan.
ook onze gezondheid bevorderen – dat is een
sociaal grondrecht. De overheid heeft dus de
plicht om in te grijpen. Dat nalaten noemt ze
“maatschappelijke verwaarlozing”.
“Bad loopt niet vanzelf leeg”
Hoogleraar Liesbeth van Rossum begint met
een biologische uitleg over de verschillende
oorzaken van obesitas, zoals stress, medicatie,
de cultuur en meer. Ze legt uit dat bij obesitas
het regulatiemechanisme van ons lichaam is
ontregeld, waardoor we in een vicieuze cirkel
terechtkomen van afvallen en weer méér
aankomen – zoals ook Koos Woltjes heeft
ervaren. Er is volgens Van Rossum zowel
“Meer dan een gezondheidsrisico”
Er volgt een korte videoboodschap van
staatssecretaris Paul Blokhuis, waarna
het woord is aan prof. dr. Jet Bussemaker,
oud-minister en voorzitter van de Raad
voor Volksgezondheid & Samenleving.
Haar boodschap: obesitas is méér dan een
gezondheidsrisico en een kostenpost, het
is een grote sociale kwestie. Zij ziet twee
misvattingen die een krachtige aanpak ervan
in de weg staan. De eerste is dat obesitas
een welvaartsziekte is. Integendeel, het
is een gevolg van een tekort aan góéde
voedingsstoffen en daarmee “een nieuwe
vorm van ondervoeding”. Daarnaast is
bestaansonzekerheid een belangrijke factor:
hierdoor zijn mensen drukker bezig met
overleven dan met leven en gezonde voeding.
De tweede misvatting is volgens
haar dat gezond eten een individuele
verantwoordelijkheid is en overheidsingrijpen
‘betutteling’. Die gedachte is naïef, zegt
Bussemaker. De overheid moet niet alleen
onze individuele vrijheid beschermen, maar
4
OVER GEWICHT MAGAZINE