Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ontving Van Tongerloo meer dan 80 duizend euro aan giften.<br />
‘Geen overhead. Geen managers. Geen vergaderingen’,<br />
schreef ze op LinkedIn. ‘Een op een dus het gaat snel.’<br />
Hoe gaat dat in de praktijk, brengt u een donor met een<br />
patiënt in contact?<br />
‘Nee, de patiënt blijft anoniem, de donor betaalt een rekening,<br />
rechtstreeks of via mij. Soms komen mensen ook zomaar een<br />
envelop met geld bij mij afgeven, die breng ik dan langs. Al dat<br />
contante geld is niet ideaal maar ik kan het niet op mijn rekening<br />
laten storten, dus ik ben van plan een stichting op te richten.<br />
Dan kan ik de donaties beter verdelen en ook gaan samenwerken<br />
met andere hulporganisaties.’<br />
Wat ziet u gebeuren met uw patiënten als ze zo concreet<br />
worden geholpen?<br />
‘Stress en armoede vergroten de slechte karaktereigenschappen<br />
van mensen. Ik zie mijn patiënten echt veranderen als ze<br />
meer steun krijgen. Je moet niet helpen door te praten, dat<br />
komt later wel, je moet eerst vragen wat iemand nodig heeft.<br />
En dat is vaak gewoon extra geld of praktische hulp.<br />
‘Alleen wordt die vraag niet gesteld. Echt álle kwetsbare patiënten<br />
die ik in mijn huisartsenpraktijk probeer te helpen, hebben<br />
een sliert hulpverleners om zich heen die naar elkaar wijzen.<br />
In het begin geloofde ik niet wat ik hoorde en dacht ik dat<br />
patiënten dat aan zichzelf te wijten hadden. Maar nu bel ik alle<br />
partijen, dat vind ik ook gewoon leuk om te doen, en ben ik ervan<br />
overtuigd dat de werkelijkheid heel kafkaësk is.<br />
‘Moeders met geldzorgen hebben vaak ook problemen met<br />
hun kinderen en dan krijgen ze een coach toegewezen, vanuit<br />
een wijkteam of vanuit de ggz, die opvoedkundige tips gaat<br />
geven. Ik word daar helemaal kriegel van, ga gewoon de afwas<br />
voor ze doen ofzo. Ik heb een paar van die dossiers ingezien<br />
en daar gaan duizenden euro’s naartoe. Geef die moeders<br />
dat geld, daar hebben ze veel meer aan. Dat soort<br />
adviezen zijn vaak nog moraliserend ook. De coaches weten<br />
het beter want zij hebben ervoor doorgeleerd, terwijl ze vaak<br />
weinig of niets van de omstandigheden in een gezin<br />
afweten.’<br />
Kunt u iedereen helpen of moet u keuzes maken?<br />
‘Toen ik pas begon in de Pauluskerk, had ik slapeloze nachten.<br />
Ik zag zo veel ellende, maar het budget van de kerk is niet<br />
onuitputtelijk. Er zitten regelmatig patiënten tegenover me die<br />
oneigenlijk gebruik willen maken van de Nederlandse gezondheidszorg.<br />
Mensen komen uit de hele wereld naar ons toe omdat<br />
ze denken dat ze hier gratis zorg kunnen krijgen. Ik heb<br />
zelfs een keer een man op mijn spreekuur gehad die zo van<br />
het vliegveld kwam, zijn koffer nog in de hand. Hij had een nierdialyse<br />
nodig, maar kon dat in zijn eigen land niet betalen. De<br />
plaatselijke kerk had een ticket voor hem bij elkaar<br />
gespaard.<br />
‘De dominee van de Pauluskerk, die ik om advies vroeg, zei<br />
me dat hij op mijn oordeel vertrouwt. Ik kwam aanvankelijk zo<br />
met mezelf in de knoop. Die patiënten komen niet voor niets,<br />
ze moeten naar het ziekenhuis, maar ze hebben er geen recht<br />
op. Maar wat is dat voor recht? En trekken wij in Europa niet<br />
een fort op waar deze mensen de dupe van zijn? Ik ga nu af<br />
op mijn gevoel, ik weiger ook weleens. Dan worden patiënten<br />
soms erg boos, maar dat vind ik niet erg meer.’<br />
Zijn de patiënten uit de Pauluskerk eigenlijk welkom bij<br />
uw collega-artsen en in ziekenhuizen?<br />
‘In Rotterdam gaat het redelijk goed. Maar ik krijg onverzekerde<br />
patiënten uit heel Nederland op mijn spreekuur en als ik die<br />
probeer door te verwijzen naar ziekenhuizen elders, dan krijg<br />
ik zo veel smoezen te horen, ze worden vaak gewoon geweigerd.<br />
Terwijl er subsidieregelingen zijn voor de hulp aan onverzekerden.<br />
Die regelingen zijn ingewikkeld, het kan moeite kosten<br />
om aan je geld te komen en artsen hebben het al zo druk.<br />
Ik snap het wel, maar ik zie de gevolgen bij mijn patiënten, ze<br />
lopen veel te lang door met hun klachten. ‘Afgelopen week<br />
nog kwam er een dakloze op mijn spreekuur die in zijn arm was<br />
gebeten door een teek. De arts die hij bezocht, weigerde hem<br />
te helpen. De plek ging ontsteken, hij meldde zich op eigen<br />
houtje bij de spoedeisende hulp, maar werd weggestuurd omdat<br />
hij eerst 250 euro moest betalen. Toen ik hem uiteindelijk<br />
zag, was zijn arm zo gezwollen door de infectie dat zijn spieren<br />
dreigden af te sterven, hij moest onmiddellijk worden geopereerd.<br />
Dat had voorkomen kunnen worden als er een arts<br />
was geweest die de teek er even uit had gehaald en hem een<br />
antibioticakuur had gegeven.’<br />
Komt het voor dat uw goede bedoelingen zich tegen u<br />
keren in de een-op-eenhulpverlening die u heeft<br />
opgezet?<br />
‘Tot nu toe is er nog nooit een patiënt geweest die er misbruik<br />
van heeft gemaakt en om geld heeft gevraagd. Maar dat risico<br />
bestaat inderdaad: kom naar de huisartsenpraktijk van<br />
Michelle, want dan krijg je een kinderwagen. De hulp die ik<br />
bied, maakt me kwetsbaar, maar dat vind ik niet erg. We hebben<br />
in Nederland zó geleerd om ons te distantiëren van de<br />
mensen die we helpen, terwijl dat helemaal niet is waar deze<br />
tijd om vraagt. Ik heb een jaar op Sint-Eustatius gewerkt en<br />
daar heb ik gezien hoe mooi het is als je als gemeenschap voor<br />
elkaar zorgt.’<br />
SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong> ® MAGAZINE <strong>2022</strong>-<strong>2023</strong> 27
Change language