NHA UITGELICHT december 2022 / nummer 19

# 19 | We moeten in de huid van de gebruiker kruipen
iedereen toegankelijk informatie.
Steeds meer gebruikers van ons
archief oriënteren zich online. De
hiervoor benodigde techniek ontwikkelt
zich heel snel en maakt
het mogelijk met meer metadata
gerichter te zoeken.’
‘Aan mijn team heb ik gevraagd
user stories op te stellen,’ vervolgt
ze. ‘Wie zijn de denkbeeldige
“ijkpersonen” van ons archief?
Bijvoorbeeld “Susanne”, de historisch
onderzoekster, of “Bob”
die zijn familiegeschiedenis wil
uitzoeken. Wie zijn zij, wat willen
ze, en waar liggen de knelpunten
bij het doen van onderzoek of
het opvragen van gegevens voor
persoonlijk gebruik? Door dit in
kaart te brengen hopen we onze
doelgroepen nog beter te kunnen
bedienen. Via de techniek
moeten we nog sneller data en
content kunnen toevoegen. Dit
betekent ook dat we als organisatie
keuzes moeten maken.
Welke voorzieningen willen we
14
aanbieden aan burgers, maar ook
aan de ambtenaren die werken
voor de bij ons aangesloten
overheidsorganisaties? Hen kunnen
we helpen met digitalisering
en advies en de vergroting van
de zichtbaarheid in hun regio.
Welke mensen hebben we daarvoor
nodig?’
‘Er is zoveel content hier. Data
stellen ons in staat te monitoren
welke informatie het meest
wordt opgevraagd en welke minder
en helpen ons te voorspellen
wat in de toekomst interessant
kan zijn. Het verweven van data
in onze bedrijfsvoering is een
Informatie moet
voor iedereen
toegankelijk zijn
van de zaken waarop ik wil gaan
sturen. Het verhogen van het
gebruik van ons archief wordt
het leidend paradigma. Uiteindelijk
gaat het erom de informatie
en kennis met zoveel mogelijk
mensen te delen.’
Nieuw collectiecentrum
Welke uitdagingen of kansen ziet
zij nog meer voor zich? ‘Wij beheren
al de Enschedé-collectie,
maar er zijn nog heel wat grote
bedrijfsarchieven in de regio.
Grote bedrijven als Tata Steel
hebben zoveel betekend voor de
mensen in de regio. We hebben
een hele wensenlijst. Maar
alles op z’n tijd. Niet alles hoeft
vandaag of morgen. Daarnaast
ligt er een aantal grote dossiers.
Bijvoorbeeld het collectiecentrum
dat moet voorzien in het tekort
aan depotruimte van het NHA
en andere museale organisaties
zoals het Frans Hals Museum en
het Archeologisch Museum. Dat
komt nu in een stroomversnelling.
De aanleiding is simpel. De
wet schrijft ons voor dat overheidsarchieven
bewaard moeten
worden, maar we beginnen tegen
de grenzen van ons huidige depot
aan te lopen. We hebben een
locatieonderzoek laten uitvoeren.
Daaruit zijn het voormalig
Enschedé-complex in de Waarderpolder
en het Paswerkterrein
bij Cruquius gerold.’
Toewijding
‘Een andere uitdaging is het
vinden van de juiste medewerkers.
De hele arbeidsmarkt is uit
balans: er zijn veel banen, maar
naar verhouding weinig mensen
om die te vullen. De jongere
generatie heeft al gauw iets van:
What’s in it for me? Er ontstaan
nieuwe werkgebieden zoals
data-analisten en informatieadviseurs.’
‘Die mensen moeten natuurlijk
wel iets met de archiefwereld
hebben. Zelf opleiden zie ik om
die reden als een grote kans.
Jonge historici en politicologen
met name. Het is een uitdaging
voor de hele archiefsector om
zelf personeel te gaan opleiden,
in plaats van nieuw personeel
met een zaklampje te zoeken.
Talent dat je al aan boord hebt
moet je koesteren en het NHA
heeft zeker veel talent. De
mensen die hier werken hebben
zoveel hart voor het archief. Er is
zo’n diepe kennis, zo’n vastberadenheid
om het archief te doorgronden.
Er is toewijding. Gedegen
vakkennis. Dit is een zeer
kennisintensieve organisatie.
Een solide, financieel gezonde
organisatie ook. Er zijn de laatste
jaren wel veel mensen weggegaan
door het bereiken van hun
pensioen. Een sterk punt is ook
de goede verdeling van jongeren
en ouderen, van mannen en
vrouwen. Een diverse organisatie
is een gezonde organisatie. Maar
Willeke de Groot.
Linkerpagina Managementteam van
het NHA (v.l.n.r.): Simone Beemsterboer,
Patrick Vlegels, Willeke de Groot,
Klaartje Pompe, Annabelle Arntz,
Maarten Brock en Mirjam Bakker.
wat ik zei, we hebben wel nog
een weg te gaan in de digitale
dienstverlening.’
Haar voorgangers Jaap Temminck
en Lieuwe Zoodsma bleven
respectievelijk 21 en 27 jaar op
hun post. Denkt zij ook zo lang
hier te blijven? Lachend: ‘Daar
weet ik echt niet op te antwoorden.
Er liggen grote uitdagingen
voor me, en die hebben jaren
nodig om te kunnen worden
uitgevoerd. Twintig jaar lijkt me
een hele tijd, maar ik kan hier
voorlopig vooruit. Ik ben iemand
die echt wil wortelen in een
organisatie. Die zich ermee wil
verbinden. Ik ben geen jobhopper.
’•
15