Natuurlijk in Overschie editie 68

Overschieënaar aan het woord:
Cor Voortman
Ik wil beginnen met de melding dat Mandy
Keller de vorige maand tegen jullie
gelogen heeft. Ik heb namelijk eigenlijk
nooit in Overschie gewoond. Toch kennen
veel mensen in Overschie mij.
Voor de mensen die mij niet kennen zal
ik mezelf even voorstellen: Ik ben Cor
Voortman en ik ben op 23 mei 1955 op
Rotterdam-Zuid geboren. Tijdens mijn
werkzame leven ben ik elektromonteur
en later liftmonteur geweest. Ik geef nu
nog ongeveer drie dagen in de maand
instructie aan nieuwe collega’s die ook
liftmonteur willen worden.
Bij ons was vroeger om de hoek een
speeltuin waar ik heel veel in doorbracht.
Op 19-jarige leeftijd ben ik door Cees en
Ria Rosbergen gevraagd om een jaartje
les te komen geven op Speeltuin Schiewijk.
Het hoefde maar net zo lang totdat
ze iemand anders gevonden hadden. Er is
in die tijd veel veranderd op één ding na:
ik ben er nog steeds. In deze tijd hebben
we op de speeltuin een heel nieuw clubgebouw
gebouwd met de groep vrijwilligers.
Alleen de betonplaat is door een
professioneel bedrijf gestort. We hebben
met de groep vrijwilligers een nieuw ontwerp
voor de speeltuin gemaakt en voor
een deel zelf uitgevoerd.
We hebben veel dingen op de speeltuin
gedaan zoals toen nog Koninginnedag
met een voorbereiding van ongeveer een
maand, de avondvierdaagse, fietspuzzeltocht
en o.a. een deel van ons maandblad
met daarin een rubriek waar mensen van
buiten de speeltuin een stukje schreven
over hun connectie met de speeltuin, zoiets
als deze rubriek eigenlijk.
Ik woon ondertussen in Ommoord, maar
ik ben nog steeds blij met mijn binding
met Overschie, met al zijn mooie dingen
en minder mooie dingen. En natuurlijk
heb ik ook zo mijn wensen voor Overschie.
Het zijn twee grote wensen en een
heleboel kleintjes, maar laat ik mij beperken
tot de twee grote. De grootste wens is
dat er ergens een potje wordt gevonden
met héél veel geld, zodat mensen en kinderen
met een beperking veel beter mee
kunnen doen op de diverse verenigingen.
Verder zou ik wensen dat er bij ons op de
speeltuin een aantal vrijwilligers bij zou
komen, zodat we weer elke dag open
konden gaan. Want het wordt steeds
gevaarlijker op de straat en de kinderen
moeten veilig kunnen spelen.
Ik ga het stokje overdragen aan Bas Van
Dijk: hij is weliswaar een oud-inwoner van
Overschie, maar wel een Overschieënaar
in hart en nieren.
Overschieënaar aan het woord
5
Bij de Grote Kerk
De gang der grote kerken is in voorbije tijden
bekender dan de kerken zelf en niet door God bepaald:
eerst in de glorie, daarna door een grote brand
verwoest, opnieuw gebouwd, waarna de glorie groter
terugkeert dan daarvoor, omdat het geloof behouden blijft
zo laat geschiedenis haar sporen...
Eddy Geerlings
inmiddels heeft het afgenomen brandgevaar de
dreiging van vernietiging verdreven, maar nadert snel
een nieuw verval:
ondanks met man en macht, met vrouw en vreugd,
met hier en daar ook nog wat jeugd, raken de gangen
bij het tellen langzaam minder in getal
zo laat geschiedenis haar sporen...
edoch historie en cultuur, zij zullen handhaven
de bouwkunst buiten glanst in blijvende bewondering
en binnen weet zij zich de hoeder van het werk
van componist en muzikant, bereiders van een
andere vorm van kunst, die in de grote kerken
vaak als hemels wordt ervaren
zo luidt geschiedenis haar sporen...
Wegshoppen – cartoon Ad Oskam