VoetVak+ 7 - 2023

mode, echt ‘hot’. Ik heb ervaren hoeveel potentie stamcellen
hebben. Stamcellen uit het hartzakje kun je kloppende
krijgen in een kweekschaaltje. Als je dat ziet, dat is zo fantastisch!
Mijn laatste onderzoek was naar ontspoorde stamcellen
bij kanker.”
PLAN B
Na een jaar of twintig begon Willy te twijfelen. “Het aantal
werkplekken op universiteiten voor postdocs (gepromoveerde
onderzoekers) is zeer beperkt. Meestal moet je extern
geld zien los te peuteren voor je onderzoek, bijvoorbeeld
van het Kankerfonds of de Hartstichting. Je moet daarvoor
telkens een nieuw projectvoorstel schrijven, samen met een
hoogleraar en een onderzoeksgroep. Dat zijn langdurige en
spannende trajecten, want er is veel concurrentie. In 2007-
2008 kwam Europa in een recessie en daardoor werd de
‘IK HEB ER GEEN MOMENT SPIJT
VAN DAT IK DEZE STAP HEB GEZET’
EEN TWEEDE PRAKTIJK IN NOORDWIJK
De oplossing kwam uit onverwachte hoek. Willy’s broer
zorgde ervoor dat ze een grote stap maakte. “Mijn broer
heeft een verstandelijke beperking en woont vlak bij mij in
een wooncentrum van ’s Heeren Loo. Tijdens de opleiding
had ik op hem geoefend en zijn begeleiders vroegen of ik
meer cliënten kon helpen. Ik wilde echter eerst officieel mijn
diploma medisch pedicure halen. Een maand later belde de
manager van de woningen en vertelde dat de pedicure van
’s Heeren Loo in Noordwijk zou stoppen. Zij wilde graag mijn
naam doorgeven.”
Dit was een bijzondere kans. Woonzorgpark Willem van den
Bergh is een uitgestrekt park aan de rand van Noordwijk
waar vijfhonderd mensen met en zonder verstandelijke
beperking en/of andere beperking wonen, werken, leren en
recreëren. Het park is onderdeel van ’s Heeren Loo en bekans
op het gehonoreerd krijgen van interessante projecten
veel kleiner. Dat was het moment waarop ik dacht: “Ik moet
een plan B ontwikkelen voor mijn toekomst.” Wat kan ik
gemakkelijk leren, waar kan ik geld mee verdienen en hoef
ik niet voor te reizen, waar kan ik eigen baas mee zijn en veel
verschillende mensen ontmoeten? Het antwoord: pedicure
worden. Ik kon in ieder geval alvast in de avonduren de
opleiding gaan doen. In Amsterdam ben ik op een open dag
gaan kijken, want ik had geen idee wat een pedicure precies
deed en was zelfs nog nooit bij een pedicure geweest. In
mijn omgeving ben ik daarom wat gaan rondsnuffelen. Wat
is het verschil tussen de behandelingen? Hoe ziet een praktijk
eruit? Wat vind ik prettig? Bij IMKO in Amsterdam ben
ik de basisopleiding gaan doen. Ik vond het pedicuren gelijk
leuk, maar was nog met alle energie met mijn werk bezig en
wilde dat nog een tijdje volhouden. In mijn laatste baan in
het VUmc in Amsterdam voelde ik me echt wel op mijn plek,
maar zoals bij alle onderzoeksprojecten was de concurrentie
tussen onderzoeksgroepen groot. Mijn motivatie voor het
werk werd in grote mate getriggerd door mijn enthousiasme
om kennis te delen en dat kon vanwege de concurrentie
steeds minder. Stel je voor dat anderen weg zouden lopen
met ‘onze’ resultaten! Al de minpunten die behoren bij het
onderzoek doen, plus het altijd tekort aan financiën daarvoor,
maakte dat ik het afscheid in 2016 niet heel zwaar vond.”
Ondertussen had Willy al een slaapkamer ingericht als
pedicurepraktijk en kon ze gelijk aan de slag. Ze volgde de
opleiding medisch pedicure en schreef zich in 2017 in bij de
Kamer van Koophandel. De eerste klanten druppelden binnen
nadat ze had geflyerd in de wijk en een mooie website
had gemaakt. In oktober 2017 was ze fulltime aan het werk
als pedicure. Ineens had ze een heel ander leven. “Ik vond
het contact met de klanten heel waardevol. Eigenlijk had ik
maar één probleem. Waar waren nu mijn collega’s? Ik had
altijd op afdelingen met tientallen collega’s gewerkt. Er was
altijd wel iemand om mee te praten over het werk, om te
sparren over moeilijke dingen. Dat valt dan ineens weg.”
De werkruimte van Willy en
haar collega in ’s Heeren Loo
in Noordwijk.
Het omslag van Willy’s
proefschrift uit 1989 dat
ging over vroeggeboortes:
‘Prostanoid excretion in human
term and preterm gestation’.
voetvak | 9