Pedagogische modes - Onderwijskrant
Pedagogische modes - Onderwijskrant
Pedagogische modes - Onderwijskrant
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
en voor een veelzijdige aanpak tot uiting kwam in de<br />
<strong>Onderwijskrant</strong>en uit de periode 1977-1993. In de<br />
beginselverklaring van <strong>Onderwijskrant</strong> van augustus<br />
1977 klonk die basisoptie al door: “<strong>Onderwijskrant</strong><br />
wil bijdragen tot de permanente vernieuwing van het<br />
onderwijs. Als vernieuwers stellen we echter wel<br />
vragen bij het vaak ongenuanceerd sloganeske en<br />
kortzichtige karakter van veel vernieuwingspogingen.<br />
We merken ook de kloof op tussen de deskundigen<br />
in hun ivoren wetenschappelijke toren en de sleutelaars<br />
in de praktijk, boordevol goeie wil en energie.”<br />
Zelf waren we toen al een tijdje bezig met de strijd<br />
tegen de moderne wiskunde, tegen de laissez-faire<br />
opvoeding, tegen slogans i.v.m. het radicaal doorbreken<br />
van het jaarklassensysteem en ‘onderwijs op<br />
maat van elk kind’ – zoals die ook doorklonken<br />
binnen de VLO-filosofie (VLO = vernieuwd lager<br />
onderwijs). In de beginselverklaring stond ook dat we<br />
veel aandacht zouden schenken aan het op de voet<br />
en kritisch volgen van het Onderwijsbeleid. <strong>Onderwijskrant</strong><br />
was/is als tijdschrift uniek op dit gebied.<br />
<strong>Onderwijskrant</strong> stond vooral ook in het teken van de<br />
verdere democratisering van het onderwijs. Sinds<br />
de start van onze loopbaan in 1969 besteedden we<br />
veel energie aan het inventariseren en veilig stellen<br />
van de beproefde GOK-hefbomen: degelijk onderwijs<br />
en instructie + voldoende eisen stellen en voldoende<br />
discipline, hoog niveau van de leerkrachten,<br />
studiebeurzen, informatie aan ouders & leerlingen e.d.<br />
Als handarbeiderkind hadden we in de jaren vijftig<br />
en zestig zelf ervaren hoe belangrijk deze zaken<br />
waren en dat we daardoor veel doorstromingskansen<br />
kregen. We zagen die doorstromingskansen<br />
in 1969-1971 ook bevestigd in ons Leuvens<br />
CSPO-onderzoek omtrent de doorstroming naar het<br />
secundair onderwijs. We pakten de voorbije decennia<br />
wel niet uit met verlossende utopieën à la prof. Nicaise<br />
en andere GOK-ideologen: gelijke leerresultaten &<br />
afkomstloze vertegenwoordiging in aso en universiteit,<br />
comprehensief onderwijs tot 14 à 16 jaar, kloof<br />
tussen sterke en zwakke leerlingen dichten…<br />
We propageerden ook geen simplistische didactische<br />
aanpakken en wondermiddelen (ervaringsgericht<br />
ontplooiingsmodel à la CEGO, leerlinggestuurd<br />
onderwijs, constructivistische en competentiegerichte<br />
aanpak, taakgestuurd taalonderwijs à la<br />
CTO, (ir)realistisch wiskundeonderwijs…) die afbreuk<br />
doen aan de beproefde GOK-hefbomen. De zwakkere<br />
leerlingen zijn/waren steeds het meest de dupe<br />
van vele vormen van ‘nieuwe leren’ en het verstard<br />
gelijkheidsdenken. In de jaren zeventig geloofden<br />
we nog dat het VSO een stap vooruit kon betekenen<br />
<strong>Onderwijskrant</strong> 147 (oktober-november-december 2008)<br />
39<br />
inzake gelijke kansen. Enkele jaren later zagen we<br />
wel in dat het vormen van sterk heterogene klassen<br />
niet wenselijk was en de meeste VSO-scholen<br />
deden dit ook niet. De leerinhouden van de VSOleerplannen<br />
1 ste graad waren vaak ook van een te<br />
laag niveau voor veel leerlingen – in b.v. de thematische<br />
geschiedenislessen kwam dit sterk tot uiting.<br />
Gelijke behandeling van ongelijke leerlingen verongelijkt<br />
alle leerlingen.<br />
In <strong>Onderwijskrant</strong> 2 – april 1978 – stelden we als<br />
redactie kritische vragen bij de opkomst en de radicale<br />
filosofie van de methodescholen. We vonden<br />
dit strijdig met het streven naar scholen gericht op<br />
leerlingen van de plaatselijke gemeenschap en uit<br />
alle maatschappelijke lagen. We schreven: “Waarom<br />
vind je in methodeschooltjes zo weinig arbeiderskinderen?<br />
Waarom vervalt men zo vlug in het andere<br />
uiterste met b.v. veronachtzaming van de cognitieve<br />
ontwikkeling? Er worden ook allerlei mythes opgebouwd<br />
zoals de idee dat men de hiërarchische<br />
relatie volledig uit de weg kan ruimen, dat men als<br />
leerkracht niet de eigen waarden en inzichten mag<br />
presenteren, dat een niet-autoritair optreden en een<br />
niet-voorgestructureerde leersituatie steeds en in alle<br />
omstandigheden de meest aangewezen methode is.<br />
En van zodra het uitgangspunt luidt dat de ouders<br />
zelf moeten zorgen voor een meer adequate opvoeding<br />
en beter onderwijs voor hun eigen kinderen,<br />
zullen die schooltjes ook elitair zijn. Het opvoedingsmilieu<br />
van methodescholen en de inzet die men van<br />
de ouders verwacht, spreken veel meer bepaalde<br />
intellectuele ouders aan dan arbeiders.” We betreurden<br />
ook dat al na enkele jaren een aantal redactieleden<br />
afhaakten omdat ze enkel nog heil verwachtten<br />
van methodescholen.<br />
Luc Heyerick, directeur Pedagogisch Centrum Gent<br />
en oprichter van Freinetscholen, gaf onlangs grif toe<br />
dat de methodescholen elitair zijn. Hij stelde: “Sommige<br />
Freinetscholen recruteren vrijwel uitsluitend in<br />
kringen van hoogopgeleide autochtone Vlamingen.<br />
Dit is volledig in tegenspraak met de ideologie van<br />
de Freinetpedagogiek waarin een duidelijk engagement<br />
voor de ontvoogding van de maatschappelijk<br />
zwakkere groepen is opgenomen.” Heyerick<br />
bekent ook dat de hype van de methodescholen<br />
vooral een gevolg is van het feit dat schoolbesturen<br />
en schoolnetten “een aantal wegkwijnende schooltjes<br />
die kampten met een tekort aan leerlingen<br />
omgevormd hebben tot Freinetscholen of andere<br />
methodescholen” (Nieuwsbrief Fopem - februari 2007).<br />
Heyerick gaf destijds zelf het voorbeeld binnen het<br />
wegkwijnende Gentse stadsonderwijs.