Bygdejol 1972

Det var gamal vis i bygdi at
den tiande helgi i tri-einingi
skulle gutane til støls og gista
budeione. Dei kalla endå denne
sundagen for gistnarhelg. Dei
drog gjerne i veg ein laurdagskveld
og tok på heimveg om
måndagsmorgonen. Dei laut då
helst vera so tidleg uppe at dei
kom heim att til arbeidstid.
Ivar var musikalsk, og hadde
med seg eit dragspel. So råka
dei ein bjørn. Felagane sette på
lbpe heim åt seli. Men han Ivar,
han gjekk skrattande og spelande
beint imot bjørnen, han.
Ja, det var mangt og mykje
- å koma i hug med eg stod
der i døri. Men no hev han Ivar
funne det papiret han leita etter,
og so reiser han seg og gjeng
bort åt det gamle skreddarbordet
og legg det ifrå seg
det - og i
same snur han seg halweges
imot meg, og so stig eg fram
og helsar. Han glytter snøgt på
meg, men kjenner meg ikkje att.
Han gissar både på den eine og
den andre, nei, at alderen skulle
ha fare so ille med han! Mæ-
Iet hans hev vorte noko turrare,
og talen meir utydeleg. Lydane
s og sk kjem mest bort. Ho
Gyrid er no komi inn, ho er
yngre, ho. Ho legg hendene på
ein stolrygg og ler, og spør om
han ikkje kannast med ein lærar
frå Sørfjorden? Då spør han
brått om det er Halldor Opedal,
og no vil han helsa skikkeleg
på meg. Dermed skubbar han
bort ein stol som stend i vegen
for han, og rister handi mi.
Den grå katten er ikkje vane
med slikt ståk og spring bort
i ei krå. nNei, at eg skulle få
sjå deg att>, seier han glad.
Attmed veggen fær eg auga
på eit par bilete av Porsmyr,
og no må eg fortelja at Ivar
kunne måla, og han idna ymist
med måling stunder og stunder.
Han fortel at bileti skal sendast
til eit par syster i Drammen.
Med same lyt eg nemna at han
måla eit bilete åt meg bg. Det
var kyrkja i Ullensvang og noko
av Sørfjorden, med Folgefonni
og Børvehovden i bakgrunnen.
Nokre år før hadde eg fenge
dette brevet frå han Ivar: ..Eg
kjem ofte han Halldor i hug,
kor mange gilde stunder me
hadde i saman i sumar, -
og
no at du ville koma meg i hug
og senda bilete og bok åt meg.
Når eg ser på bile,tet ditt, er det
nett som eg skulle hatt han
Halldor her på stolen sitjande.
(Han og Gyrid bad om dette biletet.)
Og den gilde boki du
sende meg, var svært interessant.
Ja, den mannen hev prøvt
litt av kvart. Men han var om
lag som oskefisen i eventyret:
han kom vel itrå det. (Ei bok
om sjømannen Torleiv Opedal.)
Eg vil no seia deg hjarteleg
takk for alt saman. Og dersom
me lever, kan me endå få helsa
på kvarandre.o
23