Concha Rousia - Universidade da Coruña

Vieiros: Opinión
como xudeus (suponho que na Polonia Nazi) como perseguidos,
como marxinados, que non teñen a vontade, non poñen o traballo
para que as cousas muden, é máis divertido a estética da
marxinalidade, ata que teñen que traballar e aí si que non din nin
mu (aínda que teñan a oportunidade) para que as cousas muden de
verdade e escriben e falan en castelán antes de falar en galego,
que iso é de parolos. E inda por riba presentan Catalunya, País
Vasco, Guiné-Bissau como paraísos... Ben podían seguir o exemplo
dos Mau-mau quenianos que lles cortaban a cabeza a todos os que
cobraban do estado inglés (mensaxe para os revolucionariosfuncionarios
e aspirantes). A diglosia e o autoodio de sempre.
Paz (17/03/2006 09:03)
Concha, experimentei a túa medicina. Carrefour de Vigo, 20 horas,
dígolle a unha companheira que fale en galego comigo, iso provoca
unha tensión que acaba por me dicir que de galego na súa vida. Foi
unha situación tensa na que ela xa non me dirixirá máis a palabra.
Non creo que ese sexa o camiño, equivoquei por aplicar o conto de
Concha. AS PERSOAS QUE FALAN CASTELÁN NON SON INIMIGOS
DE NADA. Se houber as condicións tamén falarían galego, e moitos
dos que falan galego nas cidades tamén falaron e falan castelán e
non é un problema. En canto ao de Barcelona, Concha debería ter
comprado algún libro en catalán como Sense pels a la llengua ou
dolor de llengua, iso para os que sempre nos din da leira, claro é
que aquí con escribir castelhano, dicir almoço cando é xantar e
deck para o que coñecemos como peirao xa es un interplanetario.
Por certo eu tampouco sabía o que era "esquema" ou "broche" ata
que mo explicaron e asunto resolto. No fondo hai xente que se
sente tan ben como minoría, com
Paz (17/03/2006 08:54)
ao te ler sentin o vacio angurioso que as veces sento arrdeado de
actividade para a nosa anulación como povo.
rafa (17/03/2006 08:25)
parabens polo artigo.Sendo asturiana, e co racismo anti-galego que
se predica nas Astúrias que me vas a mim dizer de minorias. Hai
esse sentimento doroso que ha que combater para erguermo-nos
do chao e seguirmos luitando parabens
Olalha (16/03/2006 23:52)
parabens polo artigo e bicos
mari xinzo (16/03/2006 21:46)
parabéns polo artigo
Belém (16/03/2006 20:54)
Falas de moitas cousas, e están misturadas. Falas dunha grande
cidade; que é cosmopolita. Sempre tivo moito orgullo de seu. Falas
de . Si o galego fálao bastante xente é porque a cada parécese
máis ao castelán. Non por outra cousa. Si cada vez fálase menos o
galego é porque síguese identificando cos labregos e xente, en
xeneral, non dada aos cambios. O 70% dos votantes do PP falan
galego. O 40% dos votantes do BNG falan galego e o 30% dos do
PSOE falan galego. Así as cousas é o que hai. Incluso diríache máis,
unha porcentaxe importante dos votantes do BNG máis do PSOE
están en Galiza están en contra do tripartito de Catalunya. Digo
votantes, non afiliados. É o que hai. Unha aperta
Alberte Abrante (16/03/2006 20:34)
Pensaba que o reintegracionismo era movemento de forza, un
motor de renovación. Se tamén vos botades a chorar, apagha e
vámonos. O artigo, especialmente no relativo ao estilo, paréceme
pouco afortunado. Demagoxía barata e sentimentaloide. Porén,
poñédelo como se fora a hostia en verso. Como non o fagades
mellor a min non me convencedes, e ao resto da 'minoria' seguro
que tampouco. Realmente non sei cal é o interés deste artigo. O
que fan falla son solucións reais, porse a pensar e argumentar os
cambios necesarios. Non botarse a chorar: probiña a miña linghua
que ninghen a quer xa... ai, pobriña... XA CANSA.
David (16/03/2006 20:28)
E perdón polo teimudo, mais unha relectura do artigo faime albiscar
esa mesma autoxenreira no fondo da argumentación de quen o
escribe. "Todo é bon en Catalunya, todo é unha merda eiquí", é a
idea que semella andar por aí mergulladiña. Non tal.
lavesedo (16/03/2006 20:18)
http://vello.vieiros.com/opinion/opinion.php?id=48602&Ed=1&cm=1 (11 of 14) [09-03-2007 3:17:33]