Marmaris Turizm Birliği Köyleri Kırsal Turizm Envanteri Projesi

Yerleşimin mezarlık alanı ise, içinde gösterişli ve ince bir kaliteyi gösteren mezarları
barındırmaktadır.
Yerleşimin ve çevresinin topografyası, yolların şehirde değil, aksine Apollon Kutsal Alanı'nda
birleştiğini göstermektedir. Bu kutsal alan, buluntuların sayısı ve kalitesine göre de
Loryma'nın en önemli kutsal alanıydı. Burası, aynı zamanda Loryma’nın bölgedeki yerel
federasyonun (koinon) siyasal merkezi olduğunu da göstermektedir.
Loryma (Bozukkale), sınırı belirtilmemiş olmakla beraber 1. Derece Arkeolojik sittir.
Marmaris Taşlıca Köyü, Bozukkale Mevkii’nde yer alan, GEEAK 14.10.1978 tarih ve A-1362
sayılı kararı ile I. Derece Arkeolojik Sit Alanı olarak tescilli olan Loryma Antik Kenti’nin sınır
tespitine ilişkin çalışma sonucu, 1/25.000 ölçekli (Marmaris 020-d4) harita üzerinde
belirlenmiş sit alanları, İzmir 2 No.lu Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu’nun
17.06.1995 tarih ve 4919 sayılı kararı ile I. Derece Arkeolojik Sit Alanı olarak tescillidir.
2) Loryma Tabak Batığı: Üzerinde bir deniz fenerinin bulunduğu Kara Burun’a yörenin
denizcileri “ekmek attıran” derler. Dikkat edenler bu denizcilerin burnu dönerken birkaç
parça ekmeği denize attıklarını gözlerler. Bu bir minnet gösterisidir denizcilerin; “bu burnu
kazasız belasız geçtiğim için Tanrı’ya şükürler olsun” anlamına gelir bu davranışları. Bu
burunun yakınlarındaki dik kayalardan birine çarpıp 39 metre derinde dibe yatmış bir batık
bulunmaktadır. Batık dik bir yarın dibinde olduğu için dalış bölgesi koyu lacivert ağırlıklıdır. 30
m derinde kum zemin belirlemeye başladıktan sonra batığa ait kırık amforalar belirlemeye
başlar. Batık etrafında birçok amfora kırığı, tek tük sağlamları ve birkaç tane tabak
mevcuttur.
3) Kıran Gölü Kutsal Alanı: Attika Deniz Birliği’ne vergi ödeyen kent grupları tarafından
toplantı ve kült merkezi olarak kullanıldığı düşünülen Kıran Gölü Kutsal Alanı, Bozburun
Yarımadası'nın son bölümünde yer almaktadır. Yağışlı mevsimlerde su tutan yaklaşık 30 m
çapındaki bir gölü çevreleyen bu alanda, 1995 yılından başlayıp 2004 yılına kadar devam
eden bir süreçte Dr. Zeynep Kuban ve Dr. Turgut Saner tarafından gerçekleştirilen yüzey
araştırmalarıyla bir tiyatro, sunaklı bir hekatompedos (kült objesinin ya da tanrı heykelinin
300