14.genel kurul - İstanbul SMMM Odası

düştüm, bari bunlar düşmesinler. Bu tuzağı da yapan 5–10, bilemediniz 30 ailedir.
Türkiye’nin dışarıda geliri yoktur, Türkiye dışındaki para miktarı 300 milyar dolar
civarındadır. Bizim son büyümeyi finansa eden 73 milyar dolar bunlara ait Türkiye’ye gelmiş
paradır. Daha dün gazetelerde vardı, Bankalar Birliği Başkanı diyor ki, maliyetler yüksek
olduğu için bu insanlarımız yurt dışından kredi alıyorlar. Allah aşkına hangi banka bilançosu
bozuk olan firmaya kredi verir. Peki bu adamlar maliyetten kaçmıyorlar, bilançoları bozuk
olduğu halde nasıl yurt dışından kredi alıyorlar, çünkü yurtdışındaki paranın sahibi onlar.
Mevduatı veriyorlar faiz alıyorlar, aradaki bantla da yüzde 10 komisyon alıp Türkiye’ye
aktarıyor ve bu konuda da bugüne kadar geldiğimiz para miktarı 9 milyar dolar tabîî bu
sistemin üzerinde, geri kalanı ithalat ya da diğer yöntemlerle 70 milyar dolar
civarındadır.Türkiye’de büyüme bununla finanse edilmiştir.
Bunları herkesin bilmesinde fayda vardır, bu ülke bizimdir ve ben sözlerime son verirken ne
mutluyum ki muhasebeciyim, bana kimse eski diyemiyor. Saygılar sunuyorum.
Nail Sanlı:
Devlet Bakanı'mız Sayın Masum Türker’e teşekkür ediyoruz bu konuşmaları için.
Oda başkanlarımızdan söz isteyen Başkanlarımız var. Başkanlarımızın sayısı çok az ama
birkaç tanesi söz hakkını kullanmak istemiş. Onun için Oda Başkanlarımız sizleri kısaca
selamlamak için söz alacaklardır. Efendim ilk sözü Ankara Odamızın Başkanı Sayın Mehmet
Koç’a veriyorum. Buyurun Sayın Başkan.
Mehmet Koç (Ankara Serbest Muhasebeciler Mali Müşavirler Odası Başkanı):
Sayın Divan, sevgili Genel Başkan’ım, Onursal Başkan’ım, Sayın Gelirler Genel Müdür’üm,
sevgili Oda başkanlarım, İstanbul Odası’nın siz değerli üyeleri; hepinize Ankara Serbest
Muhasebeci Mali Müşavirler Odası adına saygıyla selamlıyorum.
Değerli meslektaşlarım; uzun yıllardan beri bir ekonomik krizi hep birlikte yaşıyoruz. Hiç
şüphesiz ki bu krizin en fazla etkilenen kesimleri olarak neden’i ve niçin’i biz olmadık.
Doğaldır ki, özellikle 1980 sonrası uygulanan yanlış ekonomik tercihler ve olağan hale gelmiş
yolsuzluklar bu krizin en belirleyici etkenlerinden birisi olmuştur ve doğal olarak da bu
krizler en bazda emekçiler, emekliler, esnaf ve doğal olarak da bizler en büyük faturasını
ödeyen kesimleri olduk. 1980 sonrası uygulanan yanlış ekonomik tercihlerle kamu finansmanı
sağlam kaynakları olan vergiler yerine iç ve dış borçlanmayla karşılanmış, ne yazık ki gelinen
noktada da bu borçlar çevrilemez hale gelmiştir.
Gelinen noktada 243 katrilyon iç ve dış borç toplamıyla Dünya Bankası kaynakları ve IMF
kaynakları olmadan borçlarımız ne yazık ki çevrilemez hale gelmiştir. 2002 yılı sonu
itibarıyla 273 katrilyon GSMH olduğunu hesaplarsak borçların toplamı gayrisafi millî
hasılaya oranı yaklaşık yüzde 90 civarındadır. Gerçekten Maastricht Kriterleri’ne göre
çevrilebilir borç toplamı yüzde 40’lar civarında olması gerekir.
Bu olumsuz tablonun bir başka boyutunu 2003 yılı bütçesinde görmek mümkündür. 144
katrilyona bağlanan 2003 yılı bütçesi ne yazık ki, 44 katrilyon civarında bir açık verecektir.
Bu açık da yine borçlanma politikalarıyla kapatılacaktır. Elbette ki reel sektörün ihtiyacı olan
kaynakları faizin finansmanı olarak kullanırsanız sağlıklı bir büyümenin önüne de geçmiş
olursunuz. Bu borç sarmalı böyle devam ettiği müddetçe elbette ki sağlıklı bir büyüme
sağlanması, sağlıklı bir trendin yakalanması da mümkün görülmemektedir.
Bu olumsuz tabloyla birlikte 2003 yılı bütçesinde vergi gelirleri ne yazık ki 85 katrilyon
civarında gerçekleşecektir, yine bu 85 katrilyon vergi gelirinin 65 katrilyonu borçlanma
21