Dr. ÃZGÃR AYDIN TOSUN
Dr. ÃZGÃR AYDIN TOSUN
Dr. ÃZGÃR AYDIN TOSUN
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
5.TARTIŞMA VE SONUÇ<br />
Günümüzde Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanları tarafından<br />
ultrasonografi kullanımının yaygınlaşması, bilgi ve deneyimlerinin artması ve<br />
büyük merkezlerde prenatal tanı ünitelerinin kurulması sonucunda konjenital<br />
anomalilerin prenatal dönemde saptanma sıklığı oldukça artmıştır.<br />
Ventrikülomegali, prenatal dönemde en sık saptanan konjenital<br />
anomalilerdendir. Bundan dolayı son yıllarda hekimlerin ventrikülomegalisi<br />
olan bebeklerin prenatal ve postnatal dönemde takip ve tedavisine ilgisi<br />
artmıştır. Kombine ventrikülomegalisi olan hastalarda mortalite ve morbidite<br />
yüksek olduğu için, viabilite sınırından önce tanı konduğunda aileye bilgi<br />
verildikten ve onayı alındıktan sonra genellikle terminasyon yapılmaktadır.<br />
İzole ağır ventrikülomegalisi olan hastalarda hafif ve orta ventrikülomegalisi<br />
olan hastalara göre prognozu daha kötü olduğu için daha sık terminasyon<br />
yapılmaktadır. Terminasyonun sık uygulanmasının bir nedeni de<br />
ultrasonografi kullanımının yaygınlaşmasından dolayı hastaların<br />
çoğunluğunda viabilite sınırından önce prenatal tanı konmasıdır.<br />
Hastanemizde ventrikülomegalisi olan 69 vakadan 8 vaka çalışmaya<br />
katılmayı kabul etmediği için 61 vakayla çalışmamız yapılmıştır. Vakaların<br />
prenatal-postnatal dönemde takip ve tedavi ile izlem sonuçları<br />
değerlendirilmiştir.<br />
Hidrosefali ve ventrikülomegali sıklıkla sinonim olarak kullanılmaktadır.<br />
Fakat ventriküler sistemin genişlemesi için kullanılan ventrikülomegali<br />
teriminin kullanılması daha doğrudur. İntrauterin ventrikülomegali tanısı<br />
konan olgularda kromozomal anomaliler %8-10, MSS anomalileri %47 ve<br />
diğer anomaliler %36’sında saptanmıştır. İzole ventrikülomegali %20<br />
oranında bulunmuştur(25). Robert ve arkadaşları, Cavalcanti ve arkadaşları,<br />
Laskin ve arkadaşlarının yaptığı çalışmalarda izole ventrikülomegali oranı<br />
%50 olarak saptanmıştır(56). Bizim çalışmamızda İzole ventrikülomegali %43<br />
oranında, son yapılan çalışmalara yakın bir oranda saptandı (Tablo2).<br />
Bunun nedeni son yıllarda izole hafif ventrikülomegali tanısının artmasıdır.<br />
Olgular LVG’e göre sınıflandırıldığında hafif ventrikülomegali %41, ağır<br />
34
Change language