ithalatçı ülkeler de bu borçların önemli bir kısmını OPEC Ülkelerinden petrol ithal etmek için kullandılar. Özel sermaye akımlarının çoğu ticari bankalardan alınan sendikasyon kredileri biçimini aldı. Borçluların çoğu da ülkelerin kamu kesimleriydi (Bustelo, 2000). Bu borçlar, dolar cinsinden <strong>ve</strong> LİBOR olarak bilinen faize bağlı olarak dalgalanıyordu. En çok borçlu 15 ülkenin çoğu Latin Amerika ülkesiydi. 1974-78 arasmda petrol ithal eden gelişmekte olan ülkelenn cari hesap açıkları 180 milyar $'ı bulmuştu. 1980'iere kadar tüm gelişmekte olan ülkelerin orta vadeli borçları 135 milyar $' dı (Bu miktar 1970'te sadece 4 milyar $' dı). Meksika <strong>ve</strong> Brezilya en fazla borçlu olan ülkeler olarak toplamın %37 'sini oluşturuyorlardı (Solomon, 1999). 1980'lerin başında, ABD <strong>ve</strong> İngiltere gibi gelişmiş ülkelenn enflasyona karşı uyguladığı aşırı sıkı para politikaları, bu ülkelerde likidite sıkıntısına, yüksek faizlere <strong>ve</strong> .^esesyona yol açarken, gelişmekte olan ülkelerde de borç <strong>krizler</strong>ine yol açtı. Çok yüksek seviyelere ulaşan faiz oranları (1978'de libor %9,2 iken 1981'de %16,7'ye yükselmişti) borçlu ülkelerin faiz maliyetlerini aşırı yükseltti (Solomon, 1999). Aynı zamanda, gelişmiş ülkelerdeki resesyon nedeniyle gelişen ülkelerin ihraç malları fiyatları <strong>ve</strong> ihracat gelirleri düşmeye başladı. Sonuç olarak, borçlu ülkelenn cari hesap açıkları hızla arttı <strong>ve</strong> bu ülkelerin borçlarını geri ödemeyi sürdürmeleri imkansız hale geldi (Ailen, 1994:111). En ağır borçlu 17 ülkenin faiz ödemeleri, 1978'de ihraç gelirlerinin ortalama %10'unu oluştururken 1982'de bu oran % 28 oldu. Ticari bankaların borç <strong>ve</strong>rme gönüllülüğünde azalma gündeme geldi. 1980'lerde Baker Planı ile borçlu ülkelerin yeniden borçlanabilirliğini sağlamak için, borçlarının miktarını azaltmak, mevcut borçların faiz oranlarını düşürmek gibi seçenekler sağlandı. Bunların yanı sıra borçlu ülkelere makro ekonomik politikalarını iyileştirmeleri <strong>ve</strong> yapısal reformlar (özelleştirme, deregülasyon, dış ticareti liberalize etme <strong>ve</strong> doğrudan yatırımları teşvik etme gibi) yapmaları öneriliyordu. Ticah banka borçlarının yeniden yapılanmasını sağlayan Brady Planı ile 1980lerin borç <strong>krizler</strong>ine nokta konuldu. 1980'lerin sonu <strong>ve</strong> daha çok 1990'larda hisse senedi finansmanı yaygınlaşmıştır (Tomita, 2000 :2). Özellikle ABD'de hayat sigortası şirketleri <strong>ve</strong> emeklilik fonlarının yaygınlaşmasıyla çeşitlenen uluslar arası portföy yatırımları, denetleme <strong>ve</strong> düzenlemeye ilişkin gevşemelerle hızlanmış; <strong>finansal</strong> piyasaların liberalizasyonu, ortak fonların büyümesi <strong>ve</strong> gelişmiş ülke (özellikle ABD) faiz oranlarının düşmesi de bu etkiyi arttırmıştır. Tıpkı 1920 <strong>ve</strong> 1970'lerde olduğu gibi. Merkezdeki faiz oranlarındaki düşüşler, bankaları <strong>ve</strong> ortak fon portföy yöneticilerini daha yüksek faizli Gelişmekte Olan Piyasalarda getiri aramaya yönlendirmiştir. 1990'da Latin Amerika'ya yönelmiş sermaye akımı, 1978-81 arasında ulaşılan doruk miktarını (24 milyar $) çok aşmış, 199rde 40 milyar $.. 1992'de 54 milyar $, 1993'te 69 milyar $ <strong>ve</strong> 1994'te 42 milyar $'a ulaşmıştır (Eichengreen <strong>ve</strong> F!shlow,1998 ! /
:48). Gelişen piyasalara yönelen (özellikle Latin Amerika <strong>ve</strong> Doğu Asya ülkelerine) bu sermaye akımı patlamasının temel nedeni, sermaye ihraç eden ülkelerle ithal eden ülkeler arasındaki faiz oranlan farkı olmuştur. Bu önemli etkenin yanısıra, gelişen piyasalarda gerçekleştirilen makro ekonomik iyileşmeler <strong>ve</strong> yapısal reformlar da, sermaye akımını bu ülkelere çeken etkenler olmuşlardır. Sermaye akımının biçimi, genellikle alan ülkelenn politikalan kadar, yabancı banka <strong>ve</strong> yatırımcıların tercihlerine bağlıdır. 1990'lar boyunca doğrudan yatırımlar artmaya devam etse de, 1990'larda ortaya çıkan bütün <strong>krizler</strong>den önce portföy yatırımları <strong>ve</strong> banka borçlarının payının şiddetle arttığı görülmektedir (Bkz. Tablo 1.1). Bu dönemde borçlananlar daha çok özel kesim <strong>ve</strong> daha az ölçüde de kamu kesimidir. Resmi borçlanmalar ciddi ölçüde azalmıştır (Kahler,1998:3). Krizler arasında üçüncü önemli farklılık, bu üç kriz döneminde kredi <strong>ve</strong>ren ülkelerin hükümetlennin <strong>ve</strong> multilateral kurumların müdahalelerindeki farklılıklardır. 1920lerde borç <strong>ve</strong>ren ülkelerin hükümetleh <strong>ve</strong> Merkez bankaları <strong>finansal</strong> sistemin istikrarı için çok sınırlı tepki <strong>ve</strong>rmiştir. Tersine 1980' lerde borç <strong>ve</strong>ren ülkelerin bankacılık sistemlerinin riski nedeniyle, gelişmiş ülkeler IMF' kanalıyla erken <strong>ve</strong> etkili bir müdahaleyi harekete geçirmiştir. 1990'lardaki müdahaleler de hem lider ülkeler hem de IMF kanalıyla gerçekleştirilmektedir. Tablo L 1: Gelişen Piyasalara Giden Özel Sektör Sermaye Akımları 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 Tüm dünya Toplam özel-sektör 118,1 112,6 172,1 136,3 226,9 215,9 147,6 75,1 80,5 sermaye akımı Doğrudan yatırım Potföy yatırımı Diğer <strong>finansal</strong> 31,5 24,7 62,5 35,4 56,1 21,0 59,4 84,4 28,3 84,0 109,6 -57,3 92,6 36,9 97,4 113,2 77,8 24,9 138,6 52,9 -43,9 143,3 8,5 -76,7 149,8 23,3 -92,5 işlemler Asya Toplam özel-sektör 32,5 20,7 57,4 63,6 105,0 104,1 -1,4 -42,6 -27,1 sermaye akımı Doğrudan yatırım Potföy yatırımı Diğer <strong>finansal</strong> 14,5 1,2 16,6 15,7 9,0 -4,0 33,9 21,8 1,7 47,1 11,7 4,7 46,6 14,2 38,2 53,0 12,9 38,2 55,4 3,5 -60,3 58,3 -17,9 -82,9 49,8 -5,6 -71,3 işlemler Etkilenen beş ülke Toplam özel-sektör 24,8 29,0 31,8 36,1 74,2 65,8 -20,4 -25,6 -24,6 sermaye akımı Doğrudan yatırım Potföy yatırımı Diğer <strong>finansal</strong> 6,2 3,2 15,4 7,3 6,4 15,3 7,6 17,2 7,0 8,8 9,9 17,4 7,5 17,4 49,2 8,4 20,3 37,1 10,3 12,9 -43,6 8,6 -6,0 -28,2 10,2 6,3 -41,1 işlemler Latin Amerika Toplam özel-sektör 24,1 55,6 66,8 49,4 53,1 72,1 85,5. 70,0 54,1 sermaye akımı Doğrudan yatırım Portföy yatınmı Diğer <strong>finansal</strong> 11,3 14,7 -2,0 13,9 30,3 11,4 13,4 44,0 9,4 23,1 66,7 -40,4 24,7 3,0 25,5 39,5 41,0 -8,4 53,1 19,2 13,2 işlemler 1 56,1 '14,7 -0,8 63,6 10,6 . -20,1
- Page 2 and 3: İSTANBUL TİCARET ODASI YAYIN NO:
- Page 4: ÖNSÖZ Hızla gelişen ulaşım ve
- Page 7 and 8: 5. 2.Yaşanan İki Kriz 47 5. 3. G
- Page 9 and 10: 4. BANKACILIK SİSTEMİNİN YENİDE
- Page 12 and 13: GİRİŞ Yirminci yüzyılın son
- Page 14: dünyada uygulanan regülasyon sist
- Page 17: hızlı banka paniklerine/kaçışl
- Page 21 and 22: ortadan kaldırmış, onları karş
- Page 23 and 24: krizlerini iki tip olguyla tahmin e
- Page 25 and 26: eraber, hükümetlerin çok çeşit
- Page 27 and 28: kendi kendini besleyen kötümser d
- Page 29 and 30: 3.2.5. Krizlerde Dışsal Etkenleri
- Page 31 and 32: Finansal Göstergeler. -İç kredil
- Page 33 and 34: 1992'de Danimarka'da Maastricht Anl
- Page 35 and 36: eridi. 1994 Ocağında 29 milyar $
- Page 37 and 38: Ağustos'ta anlaşma paketini imzal
- Page 39 and 40: Bunların başında döviz cinsinde
- Page 41 and 42: üzerinde pek durulmayan üçüncü
- Page 43 and 44: Sermaye hareketlerini cezbetmek iç
- Page 45 and 46: "çapa" olarak kullanılması ve bu
- Page 47 and 48: oran olarak %4.8 olacağı anlaşı
- Page 49 and 50: Ayrıca Arjantin'deki olumsuz geli
- Page 51 and 52: • 2000 yılında GSMH'nın %3'ün
- Page 53 and 54: 5. 4. 2. Finansal Kesim/Bankacıhk
- Page 55 and 56: Program süresince, hazine kağıtl
- Page 57 and 58: 6. SONUÇ İncelediğimiz krizlerin
- Page 59 and 60: 8 S c\j co 00 CTİ O tri o CM CD Ö
- Page 62 and 63: II. BÖLÜM FİNANSAL REGÜLASYONUN
- Page 64 and 65: ve Harrington, 1995, 10.bölüm). B
- Page 66 and 67: anonsunun, diğer bankaların güve
- Page 68 and 69:
Likit olmayan aktifleri likite dön
- Page 70 and 71:
ilmelerinden dolayı banka hücumla
- Page 72 and 73:
yüzden de bu ürünlerin temel tic
- Page 74 and 75:
edilmesi şeklinde gerçekleşir. H
- Page 76 and 77:
Zorunlu karşılıklar oranı, para
- Page 78 and 79:
sektörlerin, özelde finansal sekt
- Page 80 and 81:
düzeyi ve formu yani optimalitesi
- Page 82 and 83:
olacak detaylı dinamik metotlar ku
- Page 84 and 85:
enflasyon oranları, değişken fai
- Page 86 and 87:
Finansal globalleşme trendi, ülke
- Page 88 and 89:
Kane (1987) daha önce belirttiğim
- Page 90 and 91:
diğer bir önemli sorun, krizin bu
- Page 92:
açabilecekleri kredi miktarlarına
- Page 95 and 96:
Tablo lll.1:FİNANSAL SİSTEME İL
- Page 97 and 98:
Kuruluşlarının Denetim İlkeleri
- Page 99 and 100:
yöntemle ilgili olarak, banka hiss
- Page 101 and 102:
Tablo III. 2. A. Etkin Bankacıirk
- Page 103 and 104:
Q S CD C 'E C O o T— >^ :I3 CÛ o
- Page 105 and 106:
Tablo III.2. A'da görüldüğü gi
- Page 107 and 108:
Basel Komitenin 1988 Semaye Uzlaş
- Page 109 and 110:
ulunmaktadır. Bu ülkelerde yaşan
- Page 111 and 112:
3. ULUSLARARASI PARA FONU ve DÜNYA
- Page 113 and 114:
Makroekonomik Göstergeler Mali sis
- Page 115 and 116:
4.BANKACILIK KESİMİ REGÜLASYON,
- Page 117 and 118:
Grafik I Banka Akt^nls en üzermdek
- Page 119 and 120:
nasıl finanse edildiğini, bankala
- Page 121 and 122:
Tabiolll.7: Ortak-Sigorta Sistemine
- Page 124 and 125:
IV. BÖLÜM TÜRK BANKACILIK SÎSTE
- Page 126 and 127:
4651 sayılı Kanunla, 1211 sayıl
- Page 128 and 129:
Kanunu, önce 19 Aralık 1999 tarih
- Page 130 and 131:
a) Kurulca belirlenecek esaslar çe
- Page 132 and 133:
Yine aynı Bakanlar Kurulu Karan'na
- Page 134 and 135:
3.TÜRK BANKACILIK SİSTEMİNİN YA
- Page 136 and 137:
Tablo IV.4 : Toplam Aktif Büyükl
- Page 138 and 139:
Tablo IV.8:Döviz Pozisyonundaki Ge
- Page 140 and 141:
öte yandan hükümetlerin bütçe
- Page 142 and 143:
Bankacılığın sistemik yeniden y
- Page 144 and 145:
u bütçeden, kaynağı açıkça b
- Page 146 and 147:
Meksika, Moldova, Venezuela ve Zamb
- Page 148 and 149:
Bu bankaların açık pozisyonu da
- Page 150 and 151:
IV.16:Hazine Tarafından TMSF'na Ve
- Page 152 and 153:
• iştirak ve gayrimenkul satış
- Page 154 and 155:
iki ana grupta toplanabileceğini s
- Page 156 and 157:
oranlarını artırmaktır. Ancak b
- Page 158 and 159:
Finansal piyasaların yqniden yapı
- Page 160 and 161:
Finlandiya 1991-94 1991 1991 1991-9
- Page 162 and 163:
EK 2 : Krizlerin Belirtileri ve Tem
- Page 164 and 165:
LU LU
- Page 166 and 167:
o 8 8 0) > LJ LÜ 03 li: , 03 03 X
- Page 168 and 169:
EK 4: 4672 Sayılı Kanunla Değiş
- Page 170 and 171:
alınması gerekmektedir. arasında
- Page 172 and 173:
8. Bankacılık gözetim ve denetim
- Page 174 and 175:
11. Bankacılık gözetim ve deneti
- Page 176 and 177:
18. Bankacılık gözetim ve deneti
- Page 178:
söz konusu yabancı bankalann ait
- Page 181 and 182:
Bankacılık Düzenleme ve Denetlem
- Page 183 and 184:
De Bonis, R., A.Giustiniani ve G.Go
- Page 185 and 186:
Guttentag, J. ve R.Herring. (1987):
- Page 187 and 188:
Krugman, P.(1999):" Balance Sheets,
- Page 189 and 190:
Stigler, J. G. 1971. The theory of
- Page 191 and 192:
İSTANBUL TİCARET ODASI 2001 YILI