ve çevresi örneÄi
ve çevresi örneÄi
ve çevresi örneÄi
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
120<br />
üzerindeki çizgisel yapılar belirginleştirilir <strong>ve</strong> yapıların belirlenmesi için oldukça<br />
detaylı bir görüntü elde edilir (Şekil 5.33.).<br />
Uydu görüntüleri üzerindeki hatlar <strong>ve</strong>ya şeritlerin topoğrafik şekilleri kesme<br />
özelliklerine göre eğim yönleri tesbit edilebilir. Bu gibi çizgiselliklerin görülmediği<br />
yerlerde asimetrik sırt gruplarında tabakaların eğim yönü genellikle sırtın dik<br />
yamaçlı tarafından daha az topoğrafik eğime sahip tarafa doğrudur. Ancak asimetrik<br />
sırtlar bazen yağışlı <strong>ve</strong> ılıman iklimlerdede gelişebilmektedir (Önalan, 2000). Eğim<br />
miktarları 3 boyutlu görüntülerden ya da kabartmalardan yaklaşık olarak<br />
ölçülebilirler (Bkz.Şekil 5.27.).<br />
Kırıklar (faylar) kaymalı tonal <strong>ve</strong>ya dokusal şeritler, ağaç sıraları, su kaynaklarının<br />
çizgisel dizilimi, yamaçlarda ani kesiklikler, drenaj şeklindeki ani değişiklikler <strong>ve</strong>ya<br />
suyun doğru ya da eğri akışındaki anormal sapmalarla belirlenebilir. Yakın tarihte<br />
faal olan fayların anormal görüntüleri <strong>ve</strong> tipik şekilleri görüntü üzerinde tesbit<br />
edilebilir. Ana çatlaklar (eklemler), genellikle ayrışma <strong>ve</strong> aşınmayla genişlemiş<br />
haldedir <strong>ve</strong> bunlar üzerindeki bitki dizilimleri ya da renk tonundaki sıralanmalar ile<br />
tanınabilirler. Ana çatlak sistemleri diğer çizgisel birimleri kaydırmazlar <strong>ve</strong> bunlar<br />
karakteristik açılarla birbirini kat eden paralel sistemler ya da gruplar oluşturabilirler.<br />
Düzenli çatlakların, ara uzaklığı tabakaların kalınlığı <strong>ve</strong> kaya türüne bağlıdır. Bu<br />
nedenle bazı kaya türlerinin yayılımının belirlenmesinde kullanılabilirler. Eklemler<br />
temel kayalar ile güncel çökellerin birbirinden ayrılmasında yardımcı olabilirler<br />
(Önalan, 2000).<br />
5.3.3. Sınırların düzeltilmesi <strong>ve</strong> detaylı harita çizimi<br />
Seçilen uydu Landsat 7 ETM+ uydu görüntülerinden analiz için seçilen bantlardan<br />
ETM+ 1. ETM+4 <strong>ve</strong> ETM+7 bantları özelliklerinden dolayı haritalamada ön plana<br />
çıkmıştır. Bu bantların tek tek <strong>ve</strong> kombine (1-4-7, 7-4-1, 4-7-1) hallerde analizi<br />
yapılmış, görsel görüntü yorumlaması yapılarak çalışma alanında yer alan birimlerin<br />
sınırları çizilmiştir. Arazi <strong>ve</strong>rileride kontrol <strong>ve</strong> sınır çiziminde önemli rol oynamıştır<br />
(Çizelge 5.2.). Ayrıca ETM+7 bantının diğer bantlarla oluşturduğu kombinasyonlar<br />
yapılan haritalamanın kontrolünde <strong>ve</strong> sınırların hassaslığını sağlamak amacıyla<br />
haritalama işlemi sırasında <strong>ve</strong> sonrasında kullanılmıştır.