6-7 EYLÜL OLAYLARI

6-7 EYLÜL OLAYLARItalep edenlerin de beklentilerini gerçekleştirecekti. Fakat bu antlaşmaların sonucundahomojen ulus-devletler değil, içlerindeki etnik gruplardan birinin, ulusun kaderini tayınhakkını kendinde gördüğü ve kendini yeni devletin taşıyıcısı olarak tanımlarken diğeretnik gruplara azınlık statüsünü atfettiği devletler oluştu. Eski imparatorlukların dilsel,kültürel ve dini anlamdaki karmaşıklığı, devlet sınırlarıyla tek bir etnısiteninörtüşmesını olanaksız kıldı. Yeni devletlerin sınırları içerisinde azınlıkların oluşmasıkaçınılmazdı. Ancak, bu yeni devletlerin azınlıkları, genellikle, ulus-devletinhomojenleştirilmesı önünde bir engel ve hatta tehdit olarak algılandı. Devletin yenimeşruiyet zeminini meydana getiren unsur, etnik-kültürel birlikti. Bu nedenle, diğeretnik grupların varlığı, ancak yeni devletin bir zaafı olarak görülebilirdi. "Devletbüyüğü" seçkinlerin gözünde, azınlıklar sadık vatandaşlar değildi; devletlerin istikrarınıve hayatta kalma şanslarını tehlikeye atan, genç ulus-devletin "gelecekteki haınleri" idi.Büyük imparatorlukların sona ermesiyle, etnik olarak homojen bir ulus-devletparadigması, iskân, sürgün, göç, tahliye ve soykırım biçiminde işleyen "etnik temizlik"sürecini tüm Avrupa'da devreye soktu. Özellikle etnik ve kültürel karışımın çok karmaşıkolduğu ve yerleşim düzenlerinin hiçbir şekilde homojen ulus-devletlerinbeklentilerini karşılamadığı Balkanlar'da, yeni devlet sınırları, ilgili etnik gruplarınzaman zaman tehcir, yerinden etme, katliam ve karşılıklı "hesaplaşmaların iç içe geçtiğigöç etme süreçlerine maruz kalmasına yol açtı.Dilsel ve dinsel olarak karışık bir nüfusa sahip olan Osmanlı İmparatorluğu da, 19.yüzyıldaki ulus-devlet kurma çabalarından payını aldı. 18. yüzyılın son yarısından 20.yüzyılın başlangıcına kadar geçen sürede Yunanlılar, Sırplar, Romenler ve Bulgarlarkendi bağımsız devletlerini kurmuşlardı. Ermeniler, Kürtler ve Araplar arasında daayrılıkçı eğilimler kendini gösteriyordu. Reform hareketi Tanzimat'ın bütünleştiriciideolojisi olan Osmanlıcılık, imparatorluk halklarının birbirinden farklı çıkarlarınıparlamenter bir sistem çerçevesinde uzlaştırmaya çalışan bir deneme olarak elealınabilir. Sultanın tüm tebaası, ait oldukları din ya da etnik grup ne olursa olsun, bir vetek Osmanlı devletinin yasalar önünde eşit yurttaşları olacaklardı. 1908'den sonra JönTürkler tarafından da sürdürülen bu deneme, "eski" millet sisteminin seküler vedemokratik'80