FAVORIES TEMMUZ 2014

üstün yorumuyla öncüllerinden haylifarklı bir yapımdı. Bilindiği üzere trajikkaza sonrasında maymunlar tarafındanbüyütülen Tarzan doğal olarak konuşmayıbilmemekte ve maymunlara özgü davranışbiçimleri göstermektedir. Yapımda,alışılmışın dışında, ağaç dallarındansallanırken meşhur narasını atmaz veormanı ve insanları kurtarmayı görevedinmiş bir kahraman da değildir. Bir bilimadamı tarafından keşfedilip doğduğutopraklara götürülüş sürecinde, toplum veinsanlar içinde sosyal anlamda sıkıntılaryaşar. Son yıllarda Christopher Nolan’ınBatman filmlerinde görülen kahramanlarıinsanlaştırma, fantastik öğelerden uzakdurma ve hikâyeyi gerçekçi bir boyutataşıma kaygısı bu yapımda da kendisinigöstermektedir.Neredeyse bildiğimiz (Spiderman, X-Men,İran Man ve daha fazlası…) birçok süperkahramanın yaratıcısı olan usta çizer StanLee, Marvel Comics adı altında kahramanlarordusu yaratmıştır. Lee’nin yaratmış olduğuher karakterin çizgi romanlarının dünyaçapında ilgi görmesi yapımcıları hemenharekete geçirip, eserlerinin beyazperdeuyarlamaları peşi sıra birbirini takipetmiştir. Özellikle 2000’ler sineması Marveluyarlamalarının altın dönemidir. BryanSinger imzalı 2000’de gösterime girenX-Men yapımı bu furyanın patlamasınaetki eden en önemli yapımdır. Eserin dünyaçapında beğenilmesi ve yüksek hasılatgetirmesinin ardından Spiderman’ında (Örümcek Adam) bir üçleme olarakgetirilmesi kaçınılmaz olacaktı. The UsualSuspects ile (Olağan Şüpheliler – 1995)yönetmenlikteki rüştünü ispat etmiş olanBryan Singer ve The Evil Dead (ŞeytanınÖlüsü) serileriyle kült bir isme dönüşenSam Raimi’nin bu tarz yapımlara başagetirilmelerinin nedeni, yapımcılarınriske girmek istemeyip ve milyon dolarlıkyapımları yönetmenlik konusunda kendisinikanıtlamış bu gibi isimlerin işin altındankalkabileceklerine olan inançlarıdır.Gerçekten de usta isimlerin bu tarzyapımlara dokunuşları, eserleri kalite olarakoldukça yükseğe taşıyıp, ticari başarısınınharicinde sanatsal olarak da yapımlarıönemli kılmıştır. 2000 ve 2010’a kadar olandönemde neredeyse tüm kahramanlarıntek kişilik şovlarına şahit olan seyirciyibu sefer ikinci dönemde bir başka sürprizbeklemekteydi. Hollywood bu sefer dahabüyük oynayıp içeriğinde birden fazlasüper kahramanların olduğu yapımlarınpeşine düştü. İyi ve kendisini kanıtlamışyönetmenlerle bu tarz yapımların işyaptığına ikna olan sinema endüstrisi busefer karşımıza The Avenger’si sundu.2012’de gösterime giren bu yapımdaaltı önemli süper kahraman bir aradabulunuyordu. Joss Whedon, bu pahalı vegörsel olarak başarılı yapımda, karakterlerarasındaki çekişmeye ince bir mizah dakatarak yapımın seyir zevkini üst düzeyeçıkardı. Olay örgüsünün de tutarlılık arzetmesi Avenger 2’nin önünü hemen açtı.2000’ler sinemasının iki önemli karakteristiközelliği vardır. Birincisi, yaşanan konusıkıntısından ötürü Hollywood’un Asya veAvrupa’da başarılı olmuş kimi yapımlarıkendi topraklarındaki yeniden çevrimleri…İkincisi ise, çizgi romanların beyazperdeuyarlamalarıdır. Bu iki kategoriden çizgiroman uyarlamalarının galip çıktığınırahatlıkla söyleyebiliriz. Belli ki 2020’yekadar sırtını süper kahramanlara dayayacakolan sinema endüstrisi, bu tarih gelmedenbir başka çizgi roman krallığı olan DCComics’in Justice League’ne (Adalet Birliği)gözü dikmiş durumda. Batman, Supermenve Green Lantern gibi “süperler”in olduğukadroyu bir iki sene içerisinde beyazperdedegörebileceğiz.Sinema, çizgi ve edebiyatta kahramanlarınmutlaka süper güçlere sahip olmasıbeklenemez. Kahraman, sıradan biri hattaanti-kahraman da olabilir. En bilinen vesevilen anti-kahramanlardan biri olan Leon(Jean Reno) karakteri, Luc Besson’un 1994tarihli aynı isimli çağdaş klasiğinde boygöstermiş, bir mafya tetikçisi olmasınarağmen kalplerde derin bir iz bırakmıştı.Aynı zamanda Luc Besson’un olgunlukişlerinden olan Leon, sımsıcak bir sevgiilişkisini anlatmakta ve bu sevginin enbeklenmedik durumlarda da olabileceğinianlatıyordu. Okuma ve yazma bilmeyenLeon, para karşılığı insanları öldüren veçatışma anlarında kurşunlardan kolaycasıyrılmasını bilen tam donanımlı süpergüçleri olamayan bir kahraman profiliçiziyor. Yalnız ve sosyal olmayan karakterinacımasızlığının yanında aslında sımsıcakda bir kalbi vardır. Komşusunun kızıMathilda (Natalie Portman) olan ilişkisi onakaybetmiş olduğu masumiyeti ve yaşamsaldeğerleri hatırlatır. Bu ilişki zamanla kendive Mathilda’nın da güvenliğini tehlikeyesokarak trajik bir sona doğru zemin hazırlar.Bu ilişki sonucu kendisini duvara çarmışgibi hisseden Leon’u bitirecek olansa,kızın ailesini öldürenlere karşı intikamalmasına yardım etmesi olacaktır. EğerFransız yönetmen Luc Besson eseriniNew York yerine Fransa’da kendi diliylegerçekleştirseydi Hollywood’un bu eseride eninde sonunda kendince yenidenuyarlaması kaçınılmaz olacaktı. Antikahramanlarınsevilebilmesi beklenmesede kahramanlık olgusunun da çok katmanlıolabileceğinin bir göstergesidir.Sinemada kahraman ve süperkahramanların varlığı izleyicilerinbeklentileri ölçüsünde doğru orantılıdır.Son yıllarda artık doymaya başladığımızMarvel ve DC Comic uyarlamalarınınsonunun gelmemesi için son kalan çarenin,çizgi evrenindeki kahramanları tek bir filmetoplamak olduğu anlaşılıyor. Kuşkusuz2020’den sonra bambaşka sinemasal birfurya ile karşılaşacağız. Her türlü durumdakazançlı olan gene izleyici olacaktır. İşin birbaşka boyutu da, bu furyaların ortaya çıkışnedeni sanatsal anlamda yaşanan kısırlıktır.Yaşanılan tıkanıklıklar, sektörü maalesefbu tür yollara saptırmakta ve bağımsızsinemanın da önünü kapamaktadır. Çoğubağımsız isimler de, sektöre ve beklentilereyenilip, ideallerinin dışında, ticari yapımlardaistemeden de olsa yer almak zorundakalıyorlar. Hâlbuki 90’lar da bağımsızlarındönemi değil miydi?temmuz 201489