12. sayıyı okumak için tıklayınız - TRT

RADYOVİZYON 23Hakikat aralarda bir yerdedir der üstatlar. Bizimyerimiz de arada bir yerde. Burada 60’ın üzerindeöğretim üyesi mevcut… Farklı disiplinlerden,farklı yerlerden gelmiş insanlar. Hocalar kendieğilimleri, kendi okuma biçimleri istikametindebir eğitim yürütüyorlar. Tabii bunlar aynı zamandafakültenin karakteristiği haline geliyor. Bizbiraz piyasayı öğretiyoruz, biraz eleştirel teorilerhakkında bilgi veriyoruz.Bundan öğrenciler nasıl bir helvaçıkartırlar o da onlara kalmış bir şey.Kimileri eleştirel teorileri okudukları için piyasayagirdiklerinde biraz kenarda kalabiliyorlar. Kimileriysemerkeze yürüyebiliyorlar. Bunun örneklerivar. Dolayısıyla eğitim; hoca, fakülte ve şüphesizöğrenci ilişkisinden teşekkül eder. Bu izdivaçtannasıl bir istihdam çıkar onu da herhalde hayattayin ediyor.Medya sektörü iletişim eğitimine tepkili gibigörünüyor…Aslında bu bir tepkiden mi kaynaklanıyor ondanemin değilim. Medya alanında görev alankişilerin iletişim eğitimi almış kişilerin dışındada olması bir tepkiye işaret etmez. Aksine medyanınfaaliyet gösterdiği alanın hayatın farklıbranşlarıyla derin ilişkisine işaret eder. Uluslararasıilişkiler alanında yayın yapacaksa bir gazete,mutlaka iletişim mezunu olsun demiyor. Uluslararasıilişkiler alanında yetişmiş birinin eksikliklerinipratiğin içinde karşılayacağı ümidiyle, oradanalıyor. Ekonomi sayfası hazırlayacaksa ki butür branşlaşmalar var, o zaman ekonomi eğitimialmış birilerini getiriyor ve onların yetişmesi içinçaba gösteriyor. Burada medyanın ilgisini hayatınher alanına yönelik haber üretme ve kamuoyunabunları intikal ettirme ekseni üzerindenokumak gerekir.Nihai olarak evet fakülteler kendilerine has birtakımeğitimler veriyorlar. Ancak hangi fakültedeokursa okusun kişi kendisini sektör neyi talepediyorsa bütün renkliliğiyle birlikte onu kucaklayacaktarzda yetiştirebilirse o zaman başarılıoluyor. Yani öğrenci ben falan fakülteye girdim,4. sınıfa kadar bana ne gösterirlerse onu alır, bununladonanırım, gider sektörde kendime iyi biriş bulurum şeklinde yaklaşırsa bu yeterli olmuyor,sadece iletişim için değil diğer disiplinler içinde böyle. Kişi ilgi gösterdiği sektörün taleplerini,ihtiyaçlarını hesaba kattığı gibi biraz da yaratıcıbir dehayla yeni sözler etmenin yollarını bulmakdurumunda. Bu eğitimle verilebilecek bir iş değil.Burada 4 yıl iletişim eğitimi verirsiniz ama biliyoruzki sahada iyi bir performans gösterecek kişininiktisat, antropoloji, sosyoloji, sanat, edebiyat,resim, heykel de bilmesi lazım. Çünkü hayatın dilihepsini kucaklıyor. Bunların hepsinin örgün eğitiminsıraları üzerinden verilmesi imkânsız, öğrencikoşturacak. O yüzden şimdi hayat boyu öğrenmediye bir eğilim söz konusu eğitim hayatında.Kişi okul dışında da her ne yapıyorsa, onların dakendi eğitim kariyerine eklemlendiği bir anlayış,özellikle Bologna süreciyle birlikte gündeme geliyor.Çok doğru ve haklı bir yaklaşım…Sektör bir taraftan da hazır, teknolojiyi dekullanabilen eleman beklentisi içinde. Gördüğümüzkadarıyla Gazi İletişim’de uygulamabirimleri öğrencileri hazırlamak için aktifolarak çalışıyorlar…Bizim stüdyomuz, radyomuz var. Gazi Web TVyayınımız başladı. Kameralarımız var. Öğrencilerkısa film çekmek istediklerinde onları destekliyoruz.Halkla ilişkiler ve reklam faaliyetlerine,çeşitli yarışmalara katılıyorlar. Bunlar için alt yapımevcut. Bunlar öğrencilerin yetişmesine önemlikatkı sağlıyor. Çünkü kamerayı nasıl kullanacağını,radyoda nasıl program hazırlayacağını biliyor.Bir televizyon programında ne yapmak, neredenbakmak lazım, bunları tecrübe ediyor. Yine debunların yeterli olduğunu söyleyemeyiz. Sektörmuhakkak alacağı elemanın en iyisi olmasınıbekler ve malum şu amansız rekabet ilkesi dahaiyisini öne çıkartan bir şekilde çalışıyor. Dolayısıylabu donanımın fakültedeki varlığı da sonuçtayeterli olmuyor. Kim bunları daha etkin bir şekildekullanacak, donanımın üstüne kendi yaratıcıdehasını koyacak, bunlar önem kazanıyor.Sektör, senin kamera eğitimi almış olmana bakmaz,kamerayı nasıl kullandığına bakar. Biz okulolarak temel zemini oluşturuyoruz.Öğrenciler de çok ilgi gösteriyorlar. Sektörün ihtiyaçduyduğu elemanı yetiştirmek için öğretimüyeleri, okulun maddi imkânları her şey seferberedilmiş vaziyette. Zaten varlık hikmetleri bu. Amabunun üzerine çocuklar da kendi emeklerini vedehalarını koyuyorlar. Sonuçta sektörde çalışanve başarılı olan birçok mezunumuz var.Nereye gidersem gideyim muhakkakbizim fakülte mezunlarınarastlıyorum.