12. sayıyı okumak için tıklayınız - TRT

40 RADYOVİZYONTaşağıl, Antik çağdan bu yana önemli yollarınüzerinde yer almış. Beşkonak, Köprülü Kanyon,Selge Antik Kenti (Zerk/Altınkaya), Köprüçayhavzası, Emerettin Beli’ni geçip Göller Bölgesi veyaylalara ulaşan yollar buradan geçiyor. Taşağıllılar,ilçelerinden geçen ve Antalya-Konya arasını95 km kısaltacak yeni otoyolun yapımından oldukçahoşnutlar.İlçede 100-150 yıllık, görülmeye değer taş evlervar. Bunlardan birisini yörede “Sakallı Adam”olarak bilinen Nail Arseven düzenlemiş, yöredentopladığı ve eskiden günlük hayatta kullanılanmalzemeleri sergiliyor. Tahta teraziden“mimzar”a, “işlemeli göynek”ten boyun heybesine,minderlere, dövene, ekmek teknesine kadarbirçok eşya artık sadece eski birer anı olarak tarihievdeki yerlerini almış. Maksat turistlerin ilgisiniçekmek... Böylece atalarımızın yaşamını kolaylaştıranbazı eşyalar korunmuş oluyor.Taşağıl’da fazla zaman yitirmeden yola devamedip Karaevli obasına ulaşıyoruz. Çocukluğu çobanlıkla“davarlar”ın peşinde geçen, bugün yöreninçok tanınan, aranan veteriner hekimi AhmetDuman karşılayıp ulaştırıyor bizi obaya. Çocukluğunadair anlattığı öyküleri dinledikçe, kısacık birzaman diliminde yaşanan toplumsal değişimeşaşırmamak mümkün değil. Dünün çadırlarındabüyüyen, sel geldiğinde ıslanmamak için sabahakadar çadırda taşların üzerinde ayakta bekleyençocuk, bugünün veteriner hekimi. Hâlâ yerinegetiremediği bir özlemi varmış: “Bizim buralardagündüz çok sıcak olduğu için gece koyunları,gündüz davarları otlamaya çıkartırız. Çocuk halimlegece on ikide uykunun en güzel yerinde kalkıpkoyu karanlıkta koyunları beklemek öyle zorumagiderdi ki. Uykudan gözlerimi açamaz, ama kurtsürüye dalar korkusuyla da uyuyamazdım. Şimdibir gece oralara gidip kepeneğime sarınıp kurtkorkusu duymadan, koyunlar zarara girer mi diyedüşünmeden bir güzel uyku çekmek istiyorum.Ama bu ahdımı daha yerine getiremedim.”Karaevli obasında Ahmet Duman’ın babası HüseyinDuman’a ulaşıyoruz. Hüseyin Amca 1931 doğumlu.Hayatı Antalya, Konya, Isparta kırsalındakoyun keçi güderek geçmiş. Yörede keçiye “davar”deniyor. Kışları; Serik, Manavgat, Taşağıl, çevresindeeğleşmiş. Havalar ısınmaya başlayınca 15-20gün süren göç ile Akşehir yaylalarına, Sultan dağlarınaçıkmış. Yaşı 81 olmuş ama hâlâ keçilerininpeşinde koşmakta, yaylaya çıkmakta. “Yürümek,daha yükseklere çıkmak” isteği onu terk etmemiş.Yörük kelimesinin “yürür”sözcüğünden geldiği söylenir. Tazeot, sorunsuz yurt arayışı Yörükleriyürütmüş yüzyıllar boyunca.Anlattıkları doğup büyüdüğü, ömrünü geçirdiğibu yerlerden, eski hayattan izler taşıyor. Bize büyüközenle gösterdiği “uzun kaval”ı çalmaya artıknefesi yetmese de, belinde sürekli taşıdığı kısakavallarıyla hâlâ yöre ezgilerini seslendiriyor. Üzerindenneredeyse 65 yıl geçmiş askerlik anıları isepırıl pırıl duruyor. Bir nefeste künyesini okuyor,ezberlediği askerlik marşlarını ve asker tanımlarınısoru cevap anlatıveriyor.Yörükler yola çıkmadan önce 7 gün süresincedinç kalmak için çökelek, keçi sütü ve keçiboynuzu(harnup) pekmezi karışımıyla yapılan “dolaz”yerlermiş. Hüseyin Amca, bize bir güzel dolaztarifi veriyor. “Artık dolazı iyi yapan pek kalmadı”diye de yakınıyor. Bütün hastalıkların kaynağınınyeterince et yememek olduğunu düşünen HüseyinAmca “cırk domatizne acı biberne insanyaşa mı? Tohturun kapısını bekledur. ” diye deekliyor. Daha fazla gecikmeden davarlarını salmasıgerektiğini söyleyip akşam alacasında; ıslıkçalarak, “vey vuy” çekerek, “ay kiş” diyerek davarlarınardından koşuyor. Biz de dönüş yoluna koyuluyoruz.Bütün gün duyduğumuz, gördüğümüzbirbirinden ilginç yaşamların etkisinde, suskun,Beydağları’na çökmekte olan karanlığı izleyerekAntalya’ya doğru yol alıyoruz.