Sayi9kasimaralik

Kasım-Aralık 2012 Yıl : 2 Sayı : 9
Meslek yaşamıma başladığım 1967 yılının üzerinden
45 yıldan fazla süre geçti.Haziran 1967’de üniversiteden
mezun olmuş öğretmenler olarak kura çekimi
için Milli Eğitim Bakanlığı’nda toplanmıştık. Tayinim
Adana Karşıyaka Lisesine Matematik öğretmeni olarak
çıkmıştı.O tarihte Adana’ya gidemedim. Ankara
Yüksek Öğretmen Okulu ile birlikte, Ankara Üniversitesi
Fen Fakültesi Matematik Bölümü’nü en iyi derece
ile bitirmem nedeniyle bölümde asistan kalmam
istendi. Akademik yaşamım böyle başladı. O yıllarda
Fakültemizde lisansüstü eğitim programında dersler
yoktu. Her şeyi kendiniz öğrenecektiniz. Öncelikle
B.V.Gnedenko’nun “Olasılık Teorisi” kitabından olasılık
teorisi öğrenmeye başladım.
On beş yıl süre ile Asistan, Dr. Asistan ve Doç. Dr.
olarak görev yaptığım Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi
Matematik Bölümü’nden sonra (1750 sayılı
yasadan-2547 sayılı Yüksek Öğretim Yasası uygulamasına
geçiş döneminde) 26.11.1982 tarihinde
Profesör olarak atandığım Çukurova Üniversitesi
Fen-Edebiyat Fakültesi Matematik ve İstatistik bö-
lümlerinde öğretim üyeliği ile birlikte Üniversitemizdeki
yönetim görevlerinde onurla 30 yıl görev
yaptım. Kurucusu olduğum ve son 10 yıldır görev
yaptığım İstatistik Bölümü’nden, 45 yıl 5 aylık akademik
yaşamın ardından 02.11.2012 tarihinde emekli
olacağım.
45 yıl sonra aktif çalışma durumundan kurumsal
emekliliğe geçerken, yaşadıklarımdan ve gözlemlerimden
çıkan sonuçları sizlerle paylaşmak istiyorum.
Sevgili dostlarım,
Prof. Dr. Fikri Akdeniz
Çukurova Üniversitesi
Fen Edebiyat Fakültesi İstatistik Bölümü
İstatistikçi
Kardeşlerime
Sesleniş
Akademik yaşamım süresince öğretim üyeliğininhem
ders verme, hem de araştırmacı olma yanını eşdeğerde
tutmaya özen gösterdim. İkisi de insana mutluluk
veren, kendini sürekli yenileyebilmesine olanak
sağlayan özelliklere sahiptir. Ders verme, paylaşımcı
bir anlayışla, sürekli olarak yeniliklere açık, öğrenmeye
hevesli genç insanlarla bir arada olmanızı sağlıyor.
Araştırmacı yan ise, bilim ve aklın önderliğinde evrensel
bir anlayışla bilim insanının yaşam biçimini belirlemektedir.
Her meslekte olduğu gibi bu meslekte
de başarılı olmak için öncelikle onu sevmek gerekir.
Öğrencilerime mezun olma aşamasında iken mesleğinizi
seviniz derdim. Ben 45 yılı aşkın bir süre zevkle
yürüttüğüm mesleğimi çok sevdim. Fakat sevginin
yanında özverili olmak gerektiğine de inanıyorum.
Hakkını vermek için yaşamın güzelliklerinin bir bölümünden
mahrum kalırsınız. Yeterince eğlenemezsiniz,
her zaman paranız da olmaz, işinizden zamanında
çıkamayabilirsiniz, çıktığınız zaman da işinizi
işyerinizde bırakamazsınız. İşiniz sizinle birlikte çantanızda
evinize de gelir: onun sıcaklığını ve baskısını
hissedersiniz; tatil yapmayı düşündüğünüzyere de
gelir. Aile bireyleri gibi herşeyinizi paylaşır, Onunla
birlikte yaşarsınız.
Bununla birlikte öğretim üyeliği, güçlükleri olmasınakarşın
çok da zevkli bir meslektir.Başarma duygusu
insana keyif verir, en önemlisi de onur verir. Toplumda
itibar kazandırır. Eskisi kadar olmasa da bilim
insanının hâlâ toplumda önemli bir yeri ve saygınlığı
vardır.
Peki ama neden? Nereden gelir bu saygınlık?
Aslında bu saygının temelinde, bilim insanının kendisine,
yaptığı işe, bilime, insana ve insanlığa olan
saygısı vardır.Çünkü herkes bilim insanı olamaz. Bilim
insanı olabilmek için bazı niteliklere sahip olmak
gereklidir, Bunun için bazı koşullar gerekir. Söz buraya
gelmişken, genç arkadaşlarıma bir mesaj olması
için bilim insanının olmazsa olmaz bazı nitelikleri
üzerinde durmak istiyorum. Başarılı bir bilim insanı
olabilmek için nelere sahip olmak gerekir ve neler
yapmak gerekir?
Bilim insanı;
- Öncelikle dürüst, evrensel düşünen, akılcı, özgür
düşünceli, ahlaklı ve erdem sahibi olmalıdır.
- Yalnızca odasında oturan bir insan değildir, bilgi
üreten gelecek kuşaklara yol gösteren bir aydın
dır.
- Ayrıca, alçakgönüllü, ülkesine ve yaşadığı toplu
ma karşı sorumluluğunun bilincinde olan, payla
şımcı, özverili, yeniliklere açık, bilimsel düşünen
ve eleştirilere açık olmalıdır.
İşte bu özellikleri nedeniyle gerçek bir bilim insanının
toplumda saygın bir yeri vardır.
Meslek sevgisinin her şeyin başında geldiğine inanırım.
45 yılı aşan meslek yaşamımda derse her girişimde
ilk günkü heyecanı yaşadım. Ders hazırlığı ve
plan yapmadan öğrencilerin karşısına hiç çıkmadım.
Katıldığım çok sayıdaki ulusal ve uluslararası bilimsel
toplantılarda sırasıyla ülkemi, üniversitemi, çalıştığım
bölümü temsil ettiğimi hiç unutmadım. Okuyabilmemiz
için bize kucak açmış olan devletimize
karşı sorumluluğumu yerine getirdiğime inanıyorum.
Yaptığım bilimsel yayınlarla, yazdığım/yazdığımız kitaplarla,
bilim dünyasına, insanımıza ve öğrencilerimize
yararlı olabilmeyi amaçladım.
İstatistik biliminin ülkemizde geliştirilebilmesi için
genç meslektaşlarımın son yıllardaki çabaları umut
vericidir. Ortak araştırma konuları üzerinde çalışanlar
cesaretle uluslararası dergilerde ortak yayın yapma
yollarını aramalıdırlar. Bilimde öncü ülkelerin bilim insanları,
kurumlar ve uluslar arası ortak yayın yapma
eğilimine hız vermiş durumdadırlar. Bu yaklaşım örnek
alınmalıdır. Ülkeler sıralamasında yer alabilmemiz
için az sayıdaki istatistikçimizin özgün yayın yapma
çabası desteklenmelidir. Bilimsel anlamda gelişmiş
ülkeler arasında yer alabilmemiz için bilimsel yayınları
ve uluslararası bilimsel konferansları güncel olarak
izleyerek yayınlarımızda da sayı ve niteliği arttırmalıyız.
Sonuç olarak, düzeyli araştırmalarla gelecek için
bilinçle bilgi üreterek kalıcı izler bırakacak biçimde
bilim dünyasında yerimizi almalıyız.
İngiliz matematikçi Cauchy’nin sözleriyle yazımı bitirmek
istiyorum:
"İnsanlar gelip geçer, fakat eserleri kalır".
Hoşça kalınız.
Prof. Dr. Fikri Akdeniz
08 09