Rieter İplikçilik El Kitabı
Rieter İplikçilik El Kitabı
Rieter İplikçilik El Kitabı
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
2. ÇEŞİTLİ EĞİRME METOTLARI<br />
2.1. Open-end eğirme işlemi<br />
2.1.1. Temel iplik oluşum prensibi<br />
Diğer tüm eğirme metotlarında materyal akışı kesintiye uğramadan<br />
sürekli olarak ancak elyaf tutamından bobine kadar<br />
kesit alanı devamlı daraltılarak işleme tabi tutulur.<br />
Open-end eğirme işleminde açıcı silindiri takiben hava yoluyla<br />
elyafın nakledilmesinden sonra belirlenen pozisyonda<br />
tek bir life indirgenmek üzere elyaf akışı kesintiye uğramaktadır.<br />
<strong>El</strong>ya akışındaki bu kesinti ya da fasıla elyaf hızının<br />
lokal olarak çok yüksek değerlere (100 m/s e kadar) arttırılmasıyla<br />
fiziksel olarak gerçekleştirilir, böylece süreklilik<br />
eşitliğine göre kesit alanındaki lif sayısı öyle düşük bir<br />
değere indirgenir ki lifler birbirleriyle teması kaybeder. Bu<br />
sebeple de büküm sadece iplik ucunun döndürülmesi sonucu<br />
verilebilir ve bu da belirgin bir şekilde daha yüksek<br />
dönme hızlarına neden olur. Ancak elyaf akışındaki fasıla<br />
open end eğirmede çok önemli ve aynı zamanda gerçekleştirilmesi<br />
çok zor görevlere den birine de yol açar. Her bir<br />
lifin konumunun kontrolü, yüksek hızlardaki hava akımı, ve<br />
liflerin uzatılmış şekillerini bozmadan geri toplanması ki<br />
bu yeni lif tutamının eldesi için çok önemlidir. Open-end<br />
eğirmedeki bu hassas problem aşağıda belirtildiği üzere şematik<br />
olarak çözülebilir (bkz Şekil 1). Ayrıştırılmış bireysel<br />
liflerin sürekli dönen bir iplik ucuna akmasına izin verilir.<br />
Fırçaya benzer açık iplik ucu kendisi ile temas eden lifleri<br />
yakalamakta ve sürekli dönme hareketi ile ipliğe dahil<br />
etmektedir. Sürekli bir şekilde oluşan ipliğin çekilip bobinlere<br />
sarılması gerekir. Ayrılmış liflerin tekrar bir araya<br />
getirilmesi için kullanılan cihaza göre metotlar arasındaki<br />
aşağıdaki farklılıklar ortaya çıkmaktadır:<br />
• rotor iplikçiliği,<br />
• elektrostatik iplikçilik,<br />
• vorteks iplikçiliği,<br />
• friksiyon iplikçiliği ve<br />
• disk iplikçilik.<br />
Rotor iplikçiliği pazarda dünya çapında çok yaygın kullanılmaktadır<br />
ve bu sebeple bu önemli ve gelişmiş sistem ayrı bir<br />
bölüm halinde incelenmiştir. Diğer open-end eğirme sistemleri<br />
burada açıklanmaktadır.<br />
Lif besleme<br />
1<br />
İplik<br />
Şekil 1 – Open-end iplk oluşumu<br />
2.1.2. <strong>El</strong>ektrostatik iplikçilik<br />
2.1.2.1. Çalışma prensibi<br />
7<br />
<strong>Rieter</strong> <strong>İplikçilik</strong> <strong>El</strong> <strong>Kitabı</strong> . Cilt 6 . Alternatif Eğirme sistemleri<br />
2<br />
Açık iplik ucu<br />
Pek çok araştırma ekibi, bunlara zamanının Sovyetler Birliği<br />
de dahil, lif tutamlarının elektromanyetik alan kullanılarak<br />
elde edilmesi olanaklarını araştırmıştır. Ancak, sadece Battelle<br />
Enstitüsünün önerdiği proses belirli bir dereceye kadar<br />
başarılı olmuştur. <strong>El</strong>ectrospin Firması (ABD) bu prensibe<br />
dayalı bir deneysel eğirme makinasını 1971 yılında ITMA<br />
Paris’te sergilemiştir.<br />
Şekil 2 – <strong>El</strong>ektro-eğirme prensibi<br />
3<br />
5<br />
4<br />
6<br />
8<br />
9<br />
15
Change language