2.3. KatekinlerKatekinler, flavanoidlerin alt grubu olan flavanol ailesinin üyesi polifenolik bileşiklerdir.Flavanoidler bitkisel kaynaklı bileşikler olup, birçok yiyecekte bulunmaktadır. Çay,dünyada sudan sonra en sık tüketilen içecek olup, katekinler, tiyaflavinler, tiyorubiginlergibi polifenoller açısından oldukça zengindir. Dünyada çay tüketiminin % 20‟si yeşil çayolup, yeşil çayın polifenol içeriğinin büyük kısmını katekinler oluşturmaktadır.Günümüzde birçok klinik ve deneysel çalışmalarda yeşil çayın antiaterojenik,antikarsinojenik, antioksidatif etkilere neden olduğu, bu etkilerin polifenol içeriğindenkaynaklandığı ileri sürülmektedir (49, 50, 51). Buna karşın, katekinlerin prooksidan etkiside bulunmakta olup, toksik veya koruyucu etki göstermesinde uygulanan dozun veuygulama yolunun belirleyici olduğu ileri sürülmektedir (12, 13).2.3.1. Kimyasal ÖzellikleriYeşil çay içeriğinin % 70‟ini katekinler, % 20‟sini polimerik flavonoidler, %10‟unu iseminor flavanoller (kuarsetin, miresetin) oluşturmaktadır. Yeşil çayda bulunan en önemlidört katekin grubu, epikatekin (EC), epikatekin gallat (ECG), epigallokatekin (EGC) veepigallokatekin-3-gallat (EGCG)‟dır. Ayrıca eser miktarda olmak üzere, katekin (C) vegallokatekin (GC) bulunmaktadır (Şekil 2.12). EGCG, yeşil çaydaki en önemli katekinolup, katekin içeriğinin % 50-80‟nini oluşturmaktadır.Katekinler, A halkasında meta-5,7-dihidroksil ve B halkasında di veya tri-hidroksilgruplarıyla karakterizedir. EC, B halkasında 3‟ ve 4‟ karbonlarında orto-hidroksil, EGC iseB halkasında tri-hidroksil grubu içermektedir. ECG‟nin B halkasında, di-hidroksil grubu veC halkası 3. karbonuna bağlı gallat grubu bulunmaktadır. EGCG ise B halkasında trihidroksilve C halkasında gallat grubu içermektedir. EGCG ve ECG‟deki gallat halkasıantioksidan aktivitelerini arttırmaktadır (7, 8, 51).23
ġekil 2.12. Çay katekinlerinin yapısı (8)2.3.2. Emilim ve Doku DağılımıKatekinlerin esas emilimi ince barsak düzeyinde gerçekleşmektedir. Normal emilim,tüketimden 4 saat sonra başlamaktadır ve 14-16 saat sonra plazmada görülmektedir.Yapılan bir çalışmada 28 gün boyunca sıçanların içme sularına % 0,6 yeşil çay özütüeklenerek katekinlerin doku dağılımı incelenmiştir. EGC ve EC böbrek, ösafagus, kalınbarsak, akciğer, prostat dokusunda yüksek derişimde, karaciğer ve tiroid dokusunda dahadüşük derişimde bulunmuştur. EGCG ise ösafagus ve kalın barsakta diğer dokulara göredaha yüksek derişimde bulunmuştur. Bu durum EGCG‟nin sistemik biyoyararlanımınındaha düşük düzeyde olduğunu göstermektedir. Aynı çalışma farelerde de yapılmış olup,EGCG‟nin en yüksek derişiminin akciğer dokusunda bulunduğu görülmüştür (7).Çay flavanollerinin sınırlı biyoyararlanımları, moleküler ağırlığa ve etkin molekülerbüyüklüğe bağlıdır. Flavanollerin moleküler büyüklüğünü, hidrojen bağı yaparak büyükbir hidrasyon kabuğu oluşturan hidroksil grupları belirlemektedir (52).2.3.3. MetabolizmasıYeşil çay polifenolleri başlıca metilasyon, glukuronidasyon, sülfasyon ve halka-füzyonreaksiyonları ile metabolize edilmektedir.EGCG ve EGC, katekol-O-metiltransferaz (COMT) enzimi ile metilasyona uğramaktadır.Metilasyon sonucunda EGC‟den 4'-O-metil EGC, EGCG‟den ise 4'-O-metil EGCG ve 4'-4''-O-metil EGCG oluşmaktadır. Yapılan çalışmalarda sıçan karaciğer sitozolünün COMT24
- Page 2: TEġEKKÜRBilgi ışığı ile her
- Page 5 and 6: ĠÇĠNDEKĠLERSayfaÖzetiiiİngili
- Page 7 and 8: KISALTMALAR VE SĠMGELER DĠZĠNĠ4
- Page 9 and 10: TABLO DĠZĠNĠSayfaTablo 2.1. Kate
- Page 11 and 12: Diğer yandan bazı çalışmalar g
- Page 13 and 14: Bu çalışmada APAP‟ın neden ol
- Page 15 and 16: ağlanmaktadır. Aynı zamanda APAP
- Page 17 and 18: glutatyon konjugatına dönüşmekt
- Page 19 and 20: Deneysel çalışmalar sonucu APAP
- Page 21 and 22: ġekil 2.4. Böbrekte GSH kaynaklı
- Page 23 and 24: ozukluğuna ve hücresel yanıtta d
- Page 25 and 26: durumunun belirlenmesinde önemli r
- Page 27 and 28: göstermektedir. Memeli hücresinde
- Page 29 and 30: .ġekil 2.10. PON1‟in hücreden H
- Page 31: değişiklikler meydana gelebilmekt
- Page 35 and 36: EGCG‟nin toksik dozlarda EGCG-2''
- Page 37 and 38: Katekinler oksidasyon sonrası dime
- Page 39 and 40: 3.GEREÇ VE YÖNTEMBu çalışma Ba
- Page 41 and 42: 1. Kontrol grubu: salin uygulanan g
- Page 43 and 44: 3.5. Doku SOD Aktivitelerinin Sapta
- Page 45 and 46: 340 nm‟de 5 dk. spektrofotometrik
- Page 47 and 48: 4.BULGULAR4.1. APAP ve Katekin Uygu
- Page 49 and 50: Tablo 4.3. Doku MDA, GSH derişimle
- Page 51 and 52: † p
- Page 53 and 54: Tablo 4.4. Böbrek dokusu MDA ve GS
- Page 55 and 56: ġekil 4.8. Fare karaciğer kesiti
- Page 57 and 58: ġekil 4.10. Fare karaciğeri trans
- Page 59 and 60: ġekil 4.12 Fare karaciğeri transm
- Page 61 and 62: ġekil 4.14. Fare böbreği transmi
- Page 63 and 64: TARTIġMAAPAP, özellikle çocuklar
- Page 65 and 66: Lipit peroksidasyonunun, NAPQI‟n
- Page 67 and 68: ve GR aktivitelerinde bir değişim
- Page 69 and 70: Bu çalışmada, EGCG ve polifenon
- Page 71 and 72: vivo çalışmalarda kendi prooksid
- Page 73 and 74: anlamlı olarak azalmaya neden oldu
- Page 75 and 76: SONUÇEn sık kullanılan analjezik
- Page 77 and 78: KAYNAKLAR1. Ajith TA, Hema U, Aswat
- Page 79 and 80: 29. Stern ST, Bruno MK, Horton RA,
- Page 81 and 82: 58. Bun S, Bun H, Guedon D, Roiser
- Page 83:
87. Devika PT, Stanley P, Maincer P