Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
n Meleklerin Payı… Havaya karışan viski tadı,<br />
kokusu ya da duygusu… Politik sinemanın üstadı<br />
bu kez mizahı daha üst seviyede kullanıyor, konu<br />
ustalıkla akıyor. Ülkesinin sosyal sorunlarına,<br />
sıradan insanın yaşadığı karmaşaya, maddi<br />
ve manevi açıdan bakan, onu eleştiren, bireyin<br />
peşinde bir belgeselci, bir kameraman edasıyla<br />
dolaşan bir yönetmen Loach… Ayaktakımı,<br />
Carla’nın Şarkısı, Ülke ve Özgürlük, Benim Adım<br />
Joe benim için öne çıkan filmleri…<br />
Loach ismi geçtiğinde etkili bir sinema dilinin<br />
karşıma çıkacağını bilirim, şu ana kadar sıkıldığım<br />
bir film olmadı ama en son filmi Tehlikeli Yol’da<br />
dikkatimi veremediğimi itiraf etmeliyim. Meleklerin<br />
Payı hayattan, yoksulluktan ve hatta din olgusundan<br />
ilginç bir pay alma filmi.<br />
Hayatın onlara tanımadığı şansı kendileri almaya<br />
kalkan bir grubun viski, macera, paylaşım<br />
ve komediyle benzeşen öyküsü sanırım en fazla<br />
güldüren Loach filmi olarak öne çıkıyor. Gedikli<br />
senaristi Paul Laverty ile kafa kafaya veren yönetmen<br />
seçtiği sıra dışı karakterlere yüklediği ufak<br />
özelliklerle onları hem yüceltiyor, hem de yollarını<br />
bulmaları için gerekli doneleri sunuyor.<br />
Filmin ismi gerçekten de anlamlı… Viski<br />
piyasasına, onları tadım ritüeline bakmasıyla<br />
bende hafiften Sideways etkisi uyandırmadı değil.<br />
Tabii o daha çok yol ve şarap filmiydi ve de kendini<br />
bulma hali…Bu sanki onun biraz da viski hal<br />
gibi, viski sevenleri de değişik bir şekilde kendisine<br />
bağlayacak gibi. Burada film Robbie’nin umutsuz<br />
hayatı üzerinden ilerliyor. Baktığınızda Robbie’nin<br />
hayatı kaymış vaziyette. Üstelik bir partneri var ve<br />
odan çocuğu oluyor. Kızın ailesi Robbie’nin peşinde.<br />
Robbie sıska vücuduyla baştan bir kaybeden gibi<br />
duruyor ama azim ve başarma duygusu ona değişik<br />
bir yol açıyor. Bir de filmde iyi insan olmaya övgü<br />
yapılıyor ki, film kıymet bilen bir sonla noktalanıyor…<br />
Loach sıradan insanın peşinde dolandığı için konu<br />
da sıradan. O sıradanlığı kıran tiplemelerin komikliği<br />
oluyor biraz da! Yine işsizlik, devlet sorgulaması,<br />
birey hakları var ama bir yandan da İskoç yaylalarına<br />
taşınan ilginç bir özgür ruh duygusu da var!<br />
Bana sorsanız hala eski filmlerinin tadını arıyorum<br />
derim ama bu da sıradan insanın sıradan seyirciye<br />
vereceği bir mesaj olmuş, iyi olmuş… Loach<br />
çok üretken bir yönetmen tıpkı Woody Allen gibi…<br />
Neredeyse her yıl bir film çıkıyor ve her filminde konular<br />
bir şekilde aynı noktada buluşuyor… Meleklerin<br />
Payı’nı izlemenizi tesviye derim, Loach’un mizahi<br />
duygusuna ve bunu çok rahat bir biçimde perdeye<br />
yansıtmasına tanık olun!
Change language