Cinedergi 99

ir alan değil çünkü. Buradaki insanlar ne hissediyorsa
Hindistan, Toronto ve Varşova’daki insanlarda
aynı duygular ve karınlarında bir yumruyla
çıktılar ve günlerce etkisinde kaldıklarını söylediler.
Bu önemli. Bir şekilde herkese değiyor ve
herkesin derdi var ilişkilerimizde, varoluşumuzda.
Bunu tartışabilmeye açmayı önemli buluyorum
ben.
Şehnaz’ın başlangıç hikayesi çok net değil
mesela, ama klasik modern bir ilişinin
açmazları, saklanmışlığı var. Daha zor girdik…
Elmas’ın ki ise daha net bir karşı koyuş.
Çünkü Şehnazda öyle yaşıyor. Şehnazda kendi
komplikasyonunun içine çok zorlanarak giriyor.
Rüyaları, baskıladığı bütün duygularıyla kendisinin
yüzleşmesi çok kolay olmuyor. Çünkü
seçilmiş bir hayatın içindeki sızı daha büyük oluyor.
İteklenmiş bir şeyin kurbanı değil o. Sevdiği,
özlediğini düşündüğü bir hayatı, aşık olduğunu
düşündüğü bir adamı yaşayamaması… İçindeki
sızı bir kağıdın eli kestiğinde içimize oturan bir
sızı vardır ya, öyle. Büyük sözler söylemediği,
bize bunları yaşattırdığı ve hissettirdiği için komplikasyonla
baş başa bırakıyor. Bunun fark edilmesi
de çok zor demek istiyorum.
Doğa ve taşra dediğimiz şey biraz da insanın
içindeki özün ortaya saçılmasına olanak da
tanıyor gibi…
Evet yalnızlık, kendinle kalma hali. Orası bir
kenarda kalmış, karamsar, içinde yaşanılmaz bir
kasaba gibi algılanabilir. İğreti bir bağ kurabilirsiniz
orayla. Ama aynı yer siz de çok başka yoğun
duygular da yaratabilir. Söylüyor zaten, onu
çocukluğuna götürüyor, birtakım bağlar yaratıyor.
Hayat ya algılanarak ya içinde yaşanarak
hissedilen bir şeydir ya da bunu ıskalayarak
varoluşunuzu sürdürebilirsiniz. Bir rutinin içinde.
O rutinden çıkıyor aslında. Yeniden çocukluğunu
hissettiğini söyleyerek, yeniden nefes almayı
hissederek, içindeki coşkuyu patlatmayı
yaşayarak…
Son olarak neler söylersiniz…
Filmler, eserler böyle. Bir sürü şeyi bize söylüyor.
Ama seyirci kendi dünyasından bakma
özgürlüğüne de sahip. Her söylediğimi kafasına
dikte ederek yapmam. O algısını kendi yaratır,
bazen bana kızar, bazen benle örtüşür. Çok da
kafasını yönlendirmek istemem yani buradan bir
yönetmen olarak…