Ahmet İnam - Günlerin Işığı
Ahmet İnam, Denemeler
Ahmet İnam, Denemeler
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
www.isaretatesi.com<br />
GÜZEL ACI ÇEKERDİ BABAM<br />
Bin dokuz yüz ellilerin sonlarıydı. İstanbul o zamanlar<br />
tenhaydı. Ve biz o tenha İstanbul’un tenha bir köyünde<br />
otururduk: Çengelköy’de. Şimdi yazlarını bile sonbahar gibi<br />
hatırlıyorum. O zamanlar vapurların yanaştığı iskeleden<br />
denize bakarken sık sık gelirdi kalemimin ucuna: “Nasıl<br />
saklarım sonbahar olduğumu?” Oysa o zaman henüz on, on<br />
bir yaşlarındaydım, ömrümün baharında bile sayılmazdım.<br />
Ama öyle düşünüyordum işte. Yaşlı çınarların, eski evlerin,<br />
tarih kokan sokakların çocuk kalbime yığdığı ıssızlığı zorlukla<br />
taşıyarak, Boğaz’ın tenha kıyılarında, denizden gelen<br />
rüzgârların sürekli tazelediği hüznümle bir başımaydım.<br />
Babam, o zamanlar otuzlu yaşlarının sonlarında bir<br />
öğretmen yüzbaşıydı. Yakışıklıydı. İnsanları ürkütmekten<br />
çekinen, kendi halinde, sessiz sedasız, iç dünyasının<br />
derinliklerinde hâlâ yıkılmamış gizli düşleriyle yaşayan bir<br />
insandı. Sabah erkenden evden çıkar, öğretmenlik yaptığı<br />
Kuleli Askeri Lisesi’ne yürüye yürüye giderdi. Yolda ne gibi<br />
düşüncelere dalardı acaba? Bana, gökyüzünden bir yerlerden<br />
geldiği için dünyaya hep yabancı kalmaya mahkûm biri gibi<br />
29
Change language