Ahmet İnam - Günlerin Işığı

www.isaretatesi.com
Merhaba? Nasıl olmaz merhaba! Lâillâ. İllâlâ. İşte
merhaba! Neyin oyunuymuş bu? Muzdaribin mecâli mi var
oyuna? Bir tek celâli kalmışsa yaşama?
Yaşamak ciddi iş, evlâdım, toplayıver saçını ensende,
dolayıp kıvır şöyle arkada.
Hayat var kâinatta. Vebâli var omzumuzda. Duruyor
çıkınımızda. Her nefeste ciğerimizde. Ciğerimiz kebâb,
iniltimiz rebâb.
Yine de gülümseriz ama. Hayat pencereyi açıp bakar
mütebbessim ruhumuza. Durur muyuz, hemen yükseliriz
pencereden, aya varır, ay ötesi âlemlere geçeriz. Pencereler
biter yaşamın açtığı pencerelerden.
Ey mutsûz! Pencerenin öbür yanından görmek istemezsin
yüzünü. Aç gözünü, açılsın içine pencereler. Açtığın
pencereden girip, seni yitip gittiğin dehlizde bulalım,
pencerenin dibine getirelim.
Gelmezsin ya! Gelmezsen gelme. Kurtuluşun yok artık,
madem ki okuyorsun bunu. Madem ki anladın mânâyı.
Pencereyi aralayamasan da mutsuz olmazsın artık. Mutsûzluk
da yok, mutluluk da.
Bahçede büyüyen biberler, merhaba! Beynimi çizen gül
dikenleri, merhaba! Merhaba illâlâ, lâillâ!
Mutluluğaküstü masasında illâ mutsuzluğaküstücülük
oynayalım lâ!
51