Ahmet İnam - Söz Hanı

www.isaretatesi.com 

Ahmet İnam 

SÖZ HANI 

Şiirler

AHMET İNAM 

Düşünür, akademisyen, yazar, şair. Ahmet İnam, elli yıla yakın bir süredir felsefe 

tarihi, mantık, bilgi teorisi, bilim felsefesi, ahlâk felsefesi, kültür felsefesi, edebiyat 

teorisi, sanat, şiir, müzik ve İslam mistisizmi gibi çeşitli alanlarda yaptığı 

çalışmaları özgün bir yaşam felsefesinde bir araya getirdi; Batı düşüncesi ve Doğu 

düşüncesi arasında köprüler kurarak çağa ve insana dokunan sentezler ortaya 

koymaya çabaladı; yüzlerce deneme ve onlarca kitap kaleme aldı. Bu çabaların son 

yirmi yıldaki meyvesi, yerel dil ve düşünce motiflerini evrensel bir düzeyde ele 

alıp yorumladığı, serbest, değişken, organik bir sistematiğe sahip olan ve kapsamı 

giderek genişleyen Gönül Felsefesi oldu. Daima şiire (poêsis) özlem duyarak yazan 

Ahmet İnam, denemeci yanı ağır bassa da hep şiirleyen bir denemeci oldu; 

yazılarını bazen bir düşünür, bazen bir toplum ve kültür eleştirmeni, bazen bir 

eğitici, bazen bir mistik havasında, ama daima hümanist bir çizgide kaleme aldı; 

zaman zaman kendi düşünce penceresinden Türkiye için bir değerleri değerlendirme 

görevi üstlendi ve “değerlerin değmesini” her şeyden çok önemsedi. Söz Hanı, 

Ahmet İnam şiirinin son on yıldaki çizgisini yansıtan bir seçki niteliği taşıyor.


SÖZ HANI

Söz Hanı 


Kapak Resmi: 

‘Süprematist Resim: Sekiz Kırmızı Dikdörtgen’ 

Kazimir Malevich, 1915 

1. Baskı: 

© İşaret Ateşi, Ekim 2019 

E-kitap olarak www.isaretatesi.com sitesinde yayımlanmıştır. 

Her hakkı saklıdır. Eserin tamamı veya bölümleri hiçbir yolla 

basılamaz, kopyalanamaz, eser sahibinin izni olmadan başka bir 

mecra veya internet sitesi üzerinden yayımlanamaz. Alıntılar için 

lütfen kaynak gösteriniz. 


isaretatesi@gmail.com

İÇİNDEKİLER 

Önsöz: Şiirim Üstüne ………………………………………………… 13 

S ö z H a n ı 

Hayatım ……………………………………………………………… 18 

Kimsin? ………………………………………………………………. 19 

Açık Bağır ……………………………………………………………. 20 

Pencere ……………………………………………………………….. 21 

Boşluğum …………………………………………………………….. 22 

Ölüme ………………………………………………………………… 23 

Testi …………………………………………………………………… 24 

Eşikte ………………………………………………………………….. 25 

Bekleyiş ……………………………………………………………….. 26 

Parkta …………………………………………………………………. 27 

Hangisi? ………………………………………………………………. 28 

Güzde Kalan …………………………………………………………. 29 

Bu ……………………………………………………………………… 30 

Gezinti ………………………………………………………………… 31 

Manolya Ağacı ……………………………………………………….. 32 

Ortalı Dünya …………………………………………………………. 33 

Hasanağa’da Bir Dünya …………………………………………….. 35 

Göğe Doğru ………………………………………………………….. 36

Ahmed’in Gemisi ……………………………………………………. 37 

aylatnA‘da nasaH ağA Has Ağa …………………………………… 38 

Foça Resimleri ………………………………………………………... 40 

Adsız Şiir ……………………………………………………………… 43 

Âşık Hüdâî Gibi ……………………………………………………… 45 

Felsefe Denen Dal ……………………………………………………. 46 

Helva Felsefesi ……………………………………………………….. 47 

Kaçan ………………………………………………………………….. 48 

Kelimelerin Künhü …………………………………………………... 49 

Tunus’un Bulutları …………………………………………………... 50 

Madende Bir Ahmet …………………………………………………. 51 

Buğu …………………………………………………………………... 52 

Anlıyor ………………………………………………………………... 53 

Köşe …………………………………………………………………… 54 

Ankara Güya …………………………………………………………. 55 

O ……………………………………………………………………….. 56 

Kargaşa ………………………………………………………………... 57 

Avuntu ………………………………………………………………... 58 

Kafamla Şapkam Arasında …………………………………………. 60 

Yolun Ortasında ……………………………………………………... 61 

Darağacı Manzumesi ………………………………………………... 62 

Gülümse ……………………………………………………………… 64 

Açıklık ………………………………………………………………… 65 

Dokunuş ……………………………………………………………… 66 

Çığlık …………………………………………………………………. 67 

Dost Bağı ……………………………………………………………... 69

Longa ……………………………………………………………….. 70 

Cüz ………………………………………………………………….. 71 

İsyan ………………………………………………………………… 72 

Kıyıda Şişman Kadınlar …………………………………………... 73 

Beriden ……………………………………………………………… 74 

Çıtçıt ………………………………………………………………… 75 

Yaktın, Yakıştık ……………………………………………………. 76 

Beden ……………………………………………………………….. 77 

Firkete ………………………………………………………………. 78 

Can Ufku …………………………………………………………… 79 

Hayal Yarası ……………………………………………………….. 80 

Dil …………………………………………………………………… 81 

Şiir-i Kadim ………………………………………………………… 82 

Bozkırda Bir Çıplak ………………………………………………... 83 

Rüya …………………………………………………………………. 85 

Gelirim Yine ………………………………………………………… 87 

Öte Yüz ……………………………………………………………… 89 

Amcalar ……………………………………………………………... 90 

Balıklar ………………………………………………………………. 91 

Çalpara ……………………………………………………………… 92 

Yaralım ……………………………………………………………… 94 

Geleceğim …………………………………………………………… 96 

Yağmur ……………………………………………………………… 97 

Kalp Kalemi ………………………………………………………… 98 

Hiçe Dalış …………………………………………………………… 99 

Can Suyu ……………………………………………………………. 100

Damla ……………………………………………………………….. 101 

Hiçsöz ……………………………………………...………………... 102 

Hiçe Köçekçe ……………………………………………………….. 103 

Serpmeler …………………………………………………………… 105 

Düşüveren …………………………………………………………... 106 

Fısıltı …………………………………………………………………. 107 

Garip Kuş ……………………………………………………………. 108 

Aşk Mı? …………………………………………………...…………. 109 

Yirmi Bir Pare ………………………………………………………. 110 

Ağaç ……………………………………………...………………….. 113 

Güğüm ………………………………………………………………. 114 

İzmir …………………………………………………………………. 115 

Kaçıyor ………………………………………………………………. 116 

Kapak ………………………………………………………………... 117 

Kapı ………………………………………………………………….. 118 

Maşrapa ……………………………………………………………... 119 

Özlem ………………………………………………………………... 120 

Tanık ………………………………………………………………… 121 

Zahm-ı Rikkat ………………………………………………………. 122 

Koşmaca ……………………………………………………………... 123 

Dizin: Şiirlerin Yazım Tarih ve Yerleri ……………………………… 125


ŞİİRİM ÜSTÜNE 

Elli yıldan fazladır şiirle yürüyorum. Cemal Süreya’nın, Behçet 

Necatigil’in teşviklerini aldığım dönemlerde yazdıklarımı 

unuttum. Destanlardan, tekerlemelerden, bilmecelerden, 

türkülerden, şarkılardan, halk şiirinden, Divan edebiyatından 

beslendim, beslenmekteyim. Dünya şiirini anlamaya çalıştım, 

özgün dillerinden okumaya çalıştıklarımdan sarsıldığım 

olmuştur. 

Şiir diye yazdıklarım mahcuptur. Hüseyin Cöntürk’ten 

“hep aynı şeyleri” yazdığımı öğrendiğimde, kimi şair 

arkadaşlarım yazdıklarımın şiir olmadığını söylediklerinde 

çok utanmışımdır. “Şair gibi yaşamıyorsun Ahmet” 

demişimdir kendime, “şiiri unut!” Unutmaya çalıştım. Şiir 

utandığım çıplaklığım oldu. Eleştiri, deneme, öykü, roman 

yazdım. Şiiri düzyazıda gizlemeye çalıştım, hicabımdan. Dalga 

geçer biçimde manzumelerle bastırdım şiir dürtümü. 

Altmış beş yaşımda iki aya yakın kalbimdeki sorunlardan 

kaynaklanan hastane yaşantımın ardından, yaşadıklarım, 

kurutmaya çalıştığım şiir pınarını yeniden fark etmeme yol 

açtı. Arayan, arayacak olan biriydim. Bu kültürün, Türkçe 

düşünce bahçesinde gönlünü arıyordum. Şiir beni alıp öteye 

13


götürüyordu. Şiirle sürüklenmekten yıllarca ürktüm. Demek ki 

yaşamaktan korkmuşum. Hâlâ korkarım. Onun için kendime 

şair değil, şiirci, manzumeci, kimi zaman müteşair derim. 

Saf, temiz, sade bir anlatımı arıyorum. Yunus’un 

yolcusuyum. Derin ve yoğun yaşantıları basit bir dil ve biçimle 

söylemeye gayret ediyorum. Ben nasıl ki eksik, özürlü bir 

insansam, yazdıklarımın da olabildiğince yalansız, riyasız 

olmasını isterim. 

Duygu patlamalarıyla yazmam. Kuru düşüncelerden, 

didaktik söyleyişlerden, göze kulağa hoş gelip okuyanı ele 

geçirmeye çalışan “retorik” deyişlerden uzak kalmaya 

çabalarım. 

“Çit şiirin” ardındayım. Çit, bir sınırı işaret ediyor. Engeli 

gösteriyor. Dilin, hayatın engelini aşmak isterim – bu 

engellerin içinde kalarak. 

Bağıran, hava atan, teoriyle yoğrulmuş şiir uzağımdadır. 

Şiir söylemek bir göze almadır. Bela hep vardır. Şairler 

çarşısında en alt katta bir dükkâncığım var. Çoğu kez 

kepenkleri kapalıdır. Ölmemişsem içeride çalışıyorumdur. 

Kapıyı çalana selamım olur. 


14


15


SÖZ HANI 

16


17


HAYATIM 

yalnızım 

üşüyorum 

kalbimde 

mantık soruları 

18


KİMSİN? 

öyleyim 

öylece 

kâinatta 

19


AÇIK BAĞIR 

Kuşandım kendimi 

Kelimelerimi 

Buyur hayat 

Vur beni! 

20


PENCERE 

Ardında bırakarak 

Aklı –– gemileri yak; 

Göremezsin uğraşma, 

Gönül pencerenden bak. 

21


BOŞLUĞUM 

Damla damla 

Sızdı hakikat 

Çınlayan boşluğuma. 

Sızladı içim. 

22


ÖLÜME 

Sevgili ölüm, 

Bana beni 

Hatırlat. 

Ey ölüm! 

Bana beni 

Kat. 

Bırakma elini 

Hayatın. 

Sonsuzluğunda 

Yaşasın hakikat! 

23


TESTİ 

Belki de sen 

Dünyanın ortasında 

Bir garip duran 

Gönül tasıma 

Boşalan düşüncesin. 

Sevgilisin –– 

Testisin. 

24


EŞİKTE 

Eşiğindeyim 

Yüreğinin. 

Aç kapını 

Ben geldim. 

Eşiğindesin 

Yüreğimin. 

Açtım kapımı 

Sen gittin. 

25


BEKLEYİŞ 

Beklersin 

Bilirim. 

Gelirsem 

Şaşmazsın. 

Bekleme. 

Geleyim. 

26


PARKTA 

Parktasın diyelim 

Kaptırmışsın kendini 

Ağaca 

Böceğe 

Buluta 

Şaşarsın –– 

Karşındayım 

Sırtımda eprimiş bir deri ceket 

Pantolonumda yemek lekesi 

Bakakalırım 

Sana 

Toprağa 

İnsana 

Güneşe 

27


HANGİSİ? 

Ne çok yüzüm var, 

Hangisi benim? 

Ne çok sözüm var, 

Hangisi benim? 

Biri senin, 

Biri benim. 

Garipliğim benim, 

Zenginliğim senin. 

İçimdeki ateşte, 

Közlerimin hepsi senin. 

28


GÜZDE KALAN 

Bir elma ısırığıdır yaşam 

Güz akşamları 

Ankara’da. 

Ağar içime 

Uğuldayan gülümsemen 

Sokak lambasında. 

Uçuşan yapraklarla 

Kalakalır hüzün 

Bakışımızda. 

Bakışımız 

Boynu bükük 

Bekler durur 

Yağdı yağacak 

Yağmurda. 

29


BU 

Sonbahar bu 

Islak merdivenlerinde İstanbul’un. 

Sensin bu 

Titreyen ıssızlığında 

Tuttuğumuz yolun. 

Ruhunun penceresi bu, 

Hüzün açan sevinçleriyle 

Teninin 

Beni içine alması. 

Elinde 

Kelimelerden bir demet, 

Kapımı çalması bu 

Sevincinin. 

Saçlarını okşuyor 

Bu yokluğum. 

30


GEZİNTİ 

Omuz başların 

Mumun titrek alevi. 

Boynun 

Alnımı yuduğum 

Buz gibi pınar. 

Ülkesindeyim bedeninin, 

Ateşim var. 

31


MANOLYA AĞACI 

Manolya ağacının altında 

Soyundu yârim, 

Bıraktı kendini Boğaz’ın sularına. 


Soyundu yârim, 

Bıraktı kendini içimin sularına. 

Vurdu sevdamın karanlığı 

Yârimin berrak derinliğine. 


Bir kızgın fırın –– 

Pişirir 

Özürlerle mamul içimi. 

32


ORTALI DÜNYA 

İkimizin ortası 

Masa –– 

Masada insan kaynıyor, 

Masada ölüm oynuyor. 


Yasa –– 

Yasa eziyet ediyor, 

Can veriyor, can alıyor. 


Tasa –– 

Tasa bizle eğleniyor, 

Yürüyoruz, çelmeliyor. 


Kasa –– 

33


Beş veriyor üç alıyor, 

Sevdamızı yaralıyor. 


Oysa 

Gökyüzü olamaz mıydı –– 

Bizi ortalı dünyadan alamaz mıydı? 

34


HASANAĞA’DA BİR DÜNYA 

Hasanağa’da bir dünya, 

O dünyada Antalya, 

Antalya’da bir sevgili kalmıştır. 

Gittim, 

Ardımda 

Hüzünle sevinç 

Çiftetelli oynamıştır. 

35


GÖĞE DOĞRU 

Gök baktı, 

Ben baktım. 

Gördüm, 

Göğe kaçmış Ahmet. 

36


AHMED’İN GEMİSİ 

Yüzer keştî-i Ahmed gâh peydâ gâh nâ peydâ 

Deryâda kendi gitmiş gönlü kalmış hüveydâ 

Derûnunda hazîn bir sır gibi tüter sevdâ 

Kalır âsârı nihân yazıp dursa ne fayda. 

37


AYLATNA’DA NASAH AĞA HAS AĞA 

Haydar Ergülen’e 

Bağlamış atını rakı şişesine 

Körük çizmeleri ışıldar durur. 

aylatnA‘da nasaH ağA Has Ağa 

Birazdan bağlamanın teli kopacak 

Birazdan yüreğinde bir kıyamet 

Varsın kopsun varsın kopsun 

Vurulsun da tellerine hele tellerine 

Derinliği yüreğimizin, derinliği inlesin 

Kader dinlesin, felek dinlesin 

Karacaoğlan, Koç şairim Haydar, Cemal Abimiz elbette 

Kerse Hocam, Doktor Taha, vah dinlesin, ah dinlesin. 

Tüm dostların yoklukları, 

Oturup sobanın başında 

Aralığın on beşinde. 

aylatnA’da nasaH ağA Has Ağa 

Tüm dostların yoklukları 

38


Can dinlesin, ten dinlesin. 

Biz de bağlayalım atımızı rakı şişesine 

Giydirelim kasketimizi şaraba. 

aylatnA’da dostlar ve onların yoklukları 

Ânın sonsuzluğunda uçuversin. 

Türkülerin dipsiz boşluktan yükseldiği anda 

Hasanağa’da bir şiir tersine yürümektedir zamanda. 

Hasanağa’da bir şiir tersine yürümektedir zamanda. 

39


FOÇA RESİMLERİ 

1. 

Foça’da 

Bir akasya ağacı, 

Altında deniz, 

Dibinde kedi. 

Bakarlar yıldızlara, 

Şaşarlar. 

Bakarlar insanlara, 

Şaşarlar. 

2. 

Minare 

Ağaçlarla çevrili, 

Gökle. 

Aşağıda 

Sere serpe kayıklar 

40


Salınır sularında 

Günbatımının. 

Güngörmüş masamda 

Dingin çay bardağım, 

Foça’dayım. 

3. 

Savursun varsın 

Deli rüzgâr 

Defterimin yapraklarını. 

Alsın götürsün harfleri 

Hiçliğe. 

Foça’nın vardır niçini. 

4. 

Kalenin burçlarında 

Uğuldayan tarih 

Fısıldar kulağıma 

İçimin gizemini. 

Titreşir durur 

41


O bilge yaşam 

Foça’nın sularında. 

5. 

Dağ taş 

Deniz balık 

Bakarlar Foça’ya, 

Yaşarlar. 

Bakarlar Foça’ya, 

Yaşarlar. 

42


ADSIZ ŞİİR 

Belki susarak 

Belki hüzünle 

Dünyana konuk geldim ben 

Saatine baktın 

Dünya kaygısı 

Aydınlık yüzünde 

İçindeki nur 

Öfkenle karışmış 

Gözlerindeki gök 

Sokaklardan yokuş aşağı 

Kış yaz 

Mevlana’ya kitaplarla 

Öykülerle şiirlerle 

Düşünceye 

İmkânsızlık uçurumlarına 

Acılara 

43


Yılgınlığa 

Kapında bir adam 

Ardı ardına 

Bir yudum sevinç 

Bir yudum bulut 

Bir avuç yıldız 

Sigara dumanları 

Mumlar 

Bir umut 

Aralanan yalnızlık 

Kapında bir adam 

Kilitler ve kitaplar 

Aramanın umudu 

Bir tünelden çıkışın ferahlığı 

Yoksunluktaki varsınlık 

Açtıkça kapını bana 

Şükür ki varsın 

Dürüstlük borcum var sana 

44


ÂŞIK HÜDÂÎ GİBİ 

Esip yazamadın, anla, havanı, 

Ne kaleme sarıl ne yeli incit; 

Ahmet boş duruyor gönül kovanı, 

Ne çiçeğe dokun ne balı incit. 

45


FELSEFE DENEN DAL 

Çıktım aşk dola dola 

Felsefe denen dala 

Korkarım dal kırıla 

Düşüncem yarım kala 

46


HELVA FELSEFESİ 

İrmik helvasını 

Ve felsefeyi 

Sevdim, 

İrmik helvasını düşünüp 

Felsefeyi yedim! 

47


KAÇAN 

–– Nereye düşüncem nereye? 

–– Yakıp da giden sevgiliye. 

–– Uğrayıver o zaman bari 

Ahmet İnam denen deliye! 

48


KELİMELERİN KÜNHÜ 

Nalladım atımı 

Dibinde ölümün, 

Sürdüm 

Kelimelerin künhüne. 

Nerede? Öte nerede? 

Uçurdum suna gönlümü 

Gizlerin gölüne. 

Bozkırda 

Bizi bekler 

Öte. 

Atım, narin felsefem, 

Ey hamarat şiirim! 

Vuralım bu garip bedeni 

Kelimelerin künhüne. 

49


TUNUS’UN BULUTLARI 

Hangi hüzünlere sevdalısınız 

Tunus’un bulutları? 

Hangi Afrikalara yağacaksınız, 

Hangi Asyalara? 

Hangi çilelerle donandınız 

Kuşanıp da ağıtları? 

Hangi Avrupalardan gelirsiniz 

Görmeden hudutları? 

Bir noktayım dünyada –– 

Bâb-ı Bahr’ın önünde Tunus’ta 

Kıtalar bende düğümlenmiş, 

Gelecek geçmişin kuyusundan tırmanmakta. 

İçimde düşünce haydutları 

Yağmalanıyor hayallerim –– 

Bir gül olup açayım umutları, 

Yağdırın çöllere beni yağdırın, 

Siz dostlarım, Tunus’un bulutları! 

50


MADENDE BİR AHMET 

Gülerken sen 

Kocaman ağzın 

Ruhunun temmuzunda 

Bir serin salıncak –– 

Ahmet orada sallanacak. 

Bakışın bir anlam kuyusu 

Birazdan grizu 

Patlayacak. 

Emir vermiş aşk padişahı, 

Ahmet kuyuya yollanacak. 

51


BUĞU 

Anlayanımız belki hiç olmayacak, 

Oysa yanmalı içimizdeki ocak; 

İlkeler soğuk, ilişkiler üşüyor, 

Ama üzgün kalplerimiz hâlâ sıcak. 

52


ANLIYOR 

Çocuk, gözleriyle bakıyor bir böceğin, 

Kuş, sözleriyle uçuyor şairin, 

Döşek sermiş önüne deniz 

Uykulu düşüncenin. 

Buradayız. Aşk büyüktür. 

Güz, dokunuyor tuvaline ruhumuzun, 

Sen içinin obruklarında tenha, 

Ben kelimelerin perişan bahçesinde şaşkın, 

Oturmuş susuyoruz karşılıklı, 

Dirseklerimizi taşıyan masa anlıyor, 

Soluklarımızı kuşatan dünya 

Bunca yaşadıklarımız 

Yaşayamadıklarımız 

Anlıyor. 

53


KÖŞE 

Yağmur, kasvet, 

Yürürken bıkkın bıkkın, 

Hayatın ağzında 

Köşede gülüşün senin. 

Demek ki yaşamalıyım 

Demek ki canımda can 

Demek ki içimde iç var 

Dışımda dış 

Nar kokulu teninde 

Çılgın sarılış. 

Köşede gülüşün senin 

Demek ki yok ölüm. 

54


ANKARA GÜYA 

Mahzun bir gül gibi sokaklarında 

Dolaştım Ankara 

Canımın feneriyle 

Karanlığında. 

Hangi evin penceresinden 

Yüzüme vuran ışığa 

Açtım içimi? 

Hangi gönlün bahçesinden 

Meçhul bir âşığa 

Derlediler beni? 

Yârim anlamış beni güya, 

Can evime gülümseyen rüya. 

55


O 

Alnında bir aydınlık avlu 

Düşüncen safran çiçeği kokuyor 

Gülüyorsun 

Gül defterinde kelimeler 

Dudaklarına dokunuyor. 

Doğurdu doğuracak bastığın toprak 

Göğüslerinden 

Bir gizli sevda okunuyor. 

56


KARGAŞA 

Irmaklar köpürdü 

Yarıldı okyanus tam ortasından 

Yıldızlar alev topu 

Dağlar öfke püskürdü 

Bozuldu evrende düzen 

Bir kargaşa arkasından. 

Biz ne mi yaptık? 

Derrida okuduk 

Mehter marşıyla 

Rakı içip 

Seviştik. 

57


AVUNTU 

Durdun ya hayata böyle 

Gün gelir 

Bir şiir 

Seni öpebilir. 

Bir dize belki 

Aklına eser de 

Resim çektirir 

Seninle. 

Yine çıkmazsın bilirim 

Yüzün yoktur 

Resimlerde. 

Durmaz avutursun kendini 

Söylenirsin hafiften buruk: 

Başka bir ışık çıkmalı 

Okuyanın gözlerinde 

58


Bende beni görmek için 

Şiirlerde. 

59


KAFAMLA ŞAPKAM ARASINDA 

Köşedeki şapkacıdan 

Sevgilim almış bana 

Üstü delikli bir şapka –– 

Üstü delikli, dumanım tütsün diye aşka. 

Kafamla şapkam arasında 

Beynimden püsküren magma 

Selam verip de arayan hayata 

Çiziyor yârimin hayalini hakikat atlasına. 

Kafamla şapkam arasında hava 

Hasret kalmış sevgilimin soluğuna 

Geceleri emiyor yıldızları 

Gizemli kelimeler devşirerek kovuğuna. 

60


YOLUN ORTASINDA 

Sokakta. Yolun ortasında. Yalnızım. 

Kâinat çınlıyor içimde 

Alacakaranlıkta bir muamma gölge 

Yürüyorum erken yıldızları koklayıp 

Derinlerimden geçiyor rüzgâr 

Sokakta çırılçıplağım. Sokakta ıpıssız. 

Sonra nasıl oluyorsa apansız 

Göz gözeyiz: 

Bakıyor pencereden bir tenha güzellik. 

Anlıyorum çaresiz: 

Sokakta. Yolun ortasında. Yalnızız. 

61


DARAĞACI MANZUMESİ 

bir İstanbul türküsüyle 

Dünyaya inmiş ki şiir salıncak 

Mahzun Ahmet orada sallanacak 

Türküler sevdayla hep dallanacak 


Pek fazla şaşıyor bir şey bulunca 

Selamı kalacak ömrü dolunca 

Umutlar denizde dalga olunca 


Düşünme gücünün dev avucundan 

Harf uçurumunun en son ucundan 

Tutunmuş dala tam düşeceği an 


62


Mutlu yolcudur o gönlünde acı 

Dünya evinde bir garip kiracı 

Felsefeden kurulmuş darağacı 


63


GÜLÜMSE 

Zor günler var önümüzde dedimse 

Çatmasın hemen kaşlarını kimse 

Sen, sevdiceğim, dostum, can kulaklım 

İç göyneğimin iliği, gülümse 

64


AÇIKLIK 

Kapanır 

Bizi saran açıklık, 

Can verir 

Çıplak dil. 

Çöker 

Kurda kuşa 

Toprağa taşa 

Karanlık. 

Ölüverir 

İçyüzümüz. 

65


DOKUNUŞ 

Ama nasıl dokunmalı o cana, 

Gözleri dünyaya sonsuzdan bakana? 

Nasıl dokunmalı –– 

Kuytularını çiğnedik, 

Böldük uykularını, 

Bakışımızın okları deldi yaralarını, 

Sözlerimiz hayal evini yıktı, 

Yağmaladı umutlarını, imkânlarını. 

Ama nasıl dokunmalı o cana, 

İçine nice gökyüzü sığana? 

Şu soğuk, nemli havada 

Sessizce kapısını ört o canın –– 

Bir garip kalsın dünyada, 

Kendi içine dokunsun. 

66


ÇIĞLIK 

Yaşadığım söyleniyor –– 

Yaşasaydım ne eksilirdi dünyadan, 

Bahçede şu yorgun kuş 

Mahzun durur muydu öyle? 

Kapımın eşiğinden 

Gene de geçer miydi şu karınca? 

Olsaydım –– 

Bulutlar bulut, 

Okyanuslar okyanus 

Kalır mıydı öyle? 

Şu ıpıssız evrende 

Yokluğum 

Şimdi kimin gözlerinde? 

Anladım galiba, 

Gereksizim bu dünyaya –– 

67


Açıp penceremi yıldızlara, 

Haykırıyorum sonunda: 

“Doğmadım ben hiç, 

Olmadım! 

Olanlara armağandır bu çığlığım!” 

68


DOST BAĞI 

Dost bağında, ah, bir gül açmış bana, 

Başlamış içimde bitmez yolculuk; 

Öte ötede dokunmuş cana, 

Gözüme dost olmuş sonsuz ufuk. 

69


LONGA 

Klarnetin araladığı pencereden uç, 

Kucaklasın seni zâville şenlenen bulut, 

Kuzguncuk tepelerine götürsün kanun, 

Şevki Bey’in uşşağına değsin kanadın. 

İçimdeki nihavendi bilirmiş gibi bakıyor 

Tamburumun tellerinde gülümseyen tereddüt. 

Ruhumun köçekçeleriyle sev beni ah sevgilim, 

Udum ağır semailerle okşasın saçlarını, 

Apansız öpsün alnından tefim. 

Yandık –– aşk çeşmesine gidelim, 

Musikinin serin soluğuyla 

Zamanlarımızı kana kana yıkayalım. 

70


CÜZ 

Ahmet Turan Kul’a 

Doğru olan bir sen vardın ey yüce yanlışlık, 

Bilmedik, neye doğru diyorlarsa inandık; 

Tuttuk yalanla doldurduk boşluğumuzu, 

Dışımız ak göründü kapkarayken içimiz. 

71


İSYAN 

Neden dünya böyle 

Ve ben neden böyleyim, 

Ah, yakalasam bu gerçeği 

Bir güzel benzetmez miyim! 

Şiir beni aramış –– 

Yoktum. 

72


KIYIDA ŞİŞMAN KADINLAR 

Kıyıda şişman kadınlar 

Tatlı tarhana açıyorlar bebeler için, 

Bir türkü çınlıyor masada yorgun radyodan. 

Ten kokan imâlarla gülüşüyorlar, 

Şalvarlılar! 

İçi yanıyor şalvarlarının –– 

İnce upuzun bir delikanlı geçiyor önlerinden çıplak, 

Gözleriyle emiyorlar! 

Kıyıda şişman kadınlar –– 

Zamanı kaşık kaşık yiyorlar. 

73


BERİDEN 

Selam gelir derindendir, 

Kelam gelir gönülden; 

Yârim gelir ötedendir, 

Yârim gelir öteden. 

Beriden gelirim ben, 

Ben –– 

Bahçesine hasret, 

Kıyıda bir tutam ot. 

Ötelere varamadım yârim, 

Ötekine eremedim; 

As beni gökyüzüne –– 

Boynum ipine kurban olsun! 

74


ÇITÇIT 

Düş dostum yok düşleyelim dünyayı, 

Hayat beni bir kötüye çıtçıtladın; 

Bir iyiye bir güzele bir doğruya, 

Ölüm beni bir öyküye çıtçıtladın. 

Güzeldir bir derdin yüreklendirmesi, 

Kuş sesi, sevda sesi, fikir sesi, 

Can evime vuran aşk nefesi, 

Gönül beni bir ezgiye çıtçıtladın. 

Çıtçıtımın uçları, 

Yârin dokunuşları. 

Açılmış bir çıtçıtın aralığından 

Çağırıyor bizi gökyüzü. 

75


YAKTIN, YAKIŞTIK 

Can evinden yaktığın 

Varlığa bıraktığın 

Işımış 

Yakışmıştır. 

Düş ucumdan baş ucuma 

Yüzmektedir sonsuzun gemisi 

Tutmaktayız dümenini 

Tutuşmuşuz 


Yâr rüzgârı vurmuş tenime 

Yakmış 


Titreyen! 

Titreşimin ulaşmış 


76


BEDEN 

Güngörmüş bir beden –– 

Tatmış, yaşamış 

Duymuş, güzelleşmiş 

Değmiş, değişmiş bir beden. 

Dinlemiş, tinlemiş 

Tınlamış, çınlamış bir beden –– 

Almış, vermiş 

Yırtmış, parçalamış 

Okşamış, okşanmış 

Topraktan göğe 

Selam olmuş bir beden. 

77


FİRKETE 

İçinin avlularında piyano sesleri 

Ürkekçe saklambaç oynuyor, 

İnleyince saçında o mahzun firkete 

Rüzgârda bir kuş uçuyor, 

Gönlünü alıp götürüyor 

Sevgisi çöl olan o uzak memlekete. 

Yoksun, bilinmiyor adın, 

Sadık can kaygındır 

Seni dünyaya bağlayan esrarlı firkete; 

Toplamışsın kâinata saçılan benliğini, 

Yıldızlardan bakıyorsun dünyaya. 

Kimler duyuyor kim bilir –– 

Gözlerinde parıltılı bir cümbüş, 

Gümbür gümbür sevda türküsü çalınmakta. 

78


CAN UFKU 

Gizlerimin oyuklarında uğuldayan rüzgâr! 

Okşa sevgilinin bakışında 

Açıveren incelikler yarasını! 

O ve ben, kuşuz ya –– 

Uçuyoruz kırık kanatlarımızla 

Taşıyarak serseri kelimeleri. 

Var mısın sevgili var mısın ha –– 

Dünyanın tüm acılarını vurmaya, 

Buzda çiçek açan sözlerimizden 

Olunabileceklerin en zengini olmaya; 

Sen gönlüne bendeki her şeyi çiz, 

Ben gönlüme sendeki her şeyi; 

Resimlerde her şey çıksın, 

Alalım içimize varlığın her rengini. 

79


HAYAL YARASI 

Sızlayan mahcup hayal yarasıyla 

Ötenin gurbetinde arayan kalbim 

Dağılıp tarihin mor ebrusunda 

Sesleniyor dipsiz kuyulara: 

“Ey hayat, incindim, al beni içeri!” 

Senin ucundan benim ucuma, 

Ucumuzdan içimize 

Hiç yolu dar –– 

Tıkılmışlardanız bakışımızın mahzenine, 

Şiir dallarının hoyratça kırıldığı çağda 

Ölü sevinçler geziyor sokaklarda, 

Tam özgürlüğün ortasında 

Zincire vurulmuş sevda! 

80


DİL 

Şu yaprağın damarlarından değdiğim dil, 

Gözlerinin saklı göğünde gördüğüm dil, 

Sesinin balkonunda, duyulmayandan duyduğum dil, 

Tohumken toprakta sever sevmez açtığım dil, 

Vurunca dünya bana içine telaşla sığındığım dil –– 

Al bu dili, al da beni anlat, ah sevgili: 

Ruhumun kapısını açık unutmuşum, 

Bir iki hırsızdan başka giren olmamış içeri! 

81


ŞİİR-İ KADİM 

Çaresizdir kelimeler 

Vurunca ömrüme şiir 

Kalakalırım dilsiz 

Çarpar dağıtır bedenimi 

İşitirim ses değildir 

Çekerim nefes değil 

Yaşamı çağıran magmadan zehir 

İçine aklımla girdiğim kafes değil 

Söyledin nasılsa duydular, şükret 

Birkaç kişidir, herkes değil. 

Oydun Ahmet, oydun: 

Şiiri yerine koydun! 

82


BOZKIRDA BİR ÇIPLAK 

Kar yağıyor bozkıra –– 

Gömleğimin altında paramparça kelimeler 

Şiirle açmak için yaralarımı… 

Yürüyorum üryan, 

Etrafta zebaniler, kan, 

Yakacaklar, sözlerimi, düşlerimi 

Biliyorum. 

Çağımın hoyrat insanlarıyla 

Tıklım tıkış 

Upuzun bir tren son sürat –– 

Kapısına sıkışmış 

Dünyam 

Savrulmakta –– 

Şiir çınlayan bu bitimsiz bozkıra… 

83


İçimin dehlizlerinde dolanmış, 

Toprak kokan 

İncindi incinecek bir dil –– 

Şiirin can veren magmasından. 

Yürüyorum üryan, 

Etrafta zebaniler, kan –– 

Bozkırda bir başıma 

Tir tir titriyorum. 

84


RÜYA 

Biri 

Sana gizli detayını vermeli hayatının, 

Biri 

Çıkartmalı özetini, 

Öbürü 

Baştan sona alay etmeli, 

Diğeri 

Nedensiz övmeli, 

Öteki 

Anlayamamalı seni, 

Beriki 

Ağız dolusu sövmeli. 

Neden yaşadın acaba, 

Var mıydı bir gereğin, 

Bir tınısı olabildin mi 

Yaşamla çalan dümbeleğin? 

85


Karmakarışıksın sen, saçılmışsın zamana, 

Hangi Ahmet’ler girmiş 

Gerçek diye rüyana! 

86


GELİRİM YİNE 

Gelirim yine bu kahveye 

Gelişim unutulsun diye 

Kahve mazi olur 

Kalın gözlüklü ihtiyar gazete okur 

Tavlada cılız iki genç 

Şans oyunu tutkunu işsiz 

Bir köşede uyuklayan evsiz 

Oturur Yunus duyar kavram indiririm 

Yırtılmış perişan gökyüzünden 

Bir iki karga yandaki bahçede 

Başımda bulut 

Şiir ararım 



Eşya havalanır 

Sevinç göç eder 

87


Karşıda yorgun direğe leylekler konar 

Yolculuğa çıkar düşünce 

Ben nargilem kalemim 

Sallanır dünya 

Umudum altında kalır 



Zaman dadanır geleceğe 

Ahmet kalır bu anda 

Dibe dalar aldanır 

88


ÖTE YÜZ 

Sen canının öte yüzünü gördün 

Göremedin yerin yok 

Bastığın yerleri çekiyorlar altından 

Beyninde bir sancı var düşünen 

Turnasın vardığın yerler gurbet. 

Eğreti resimler veriyorsun dünyaya 

İçin yüzüne yansımıyor 

Donmuş göllerinde yeşilbaşlı sunan 

Yıldızlar altında sıcaklığını arıyor. 

İçinin mangalını üflüyor hayat, 

Düşüncenin ciridiyle 

Can evinin atını vuruyor! 

89


AMCALAR 

Elinizde tabaklar bardaklar 

Dünyayı çekiştiriyorsunuz amcalar 

Hopluyor göbekleriniz 

Göğü kaplıyor sesiniz 

Ben yeniyetme kardeşiniz 

Ayaklarınız arasında 

Haykırıyor da 

Duymuyor hiçbiriniz. 

Şimdi amcalar benim bu sözlerim 

Çiğnenmiş bedenimin 

Sözcüklere vurulmuş halidir 

Böyle biliniz. 

90


BALIKLAR 

Ayazda, ay ışığında, kıyıda 

Hakikati yarmaya gelmiş karaltı 

Yokladı da dünyanın örtülerini 

Ruhunda yüzen balıkları aradı. 

Yosun tutmuş çakıllar arasında 

Sonsuzu soran balıklar 

Bırakıp seslerini bir kutsal haykırışa 

İçiyorlar masum dokunuşlarla karanlığı. 

Okurlar mı acaba bu garip balıklar 

Her gece denize döktüğüm mısralarımı? 

91


ÇALPARA 

Sandıkta 

Tülbentlerin arasında 

Tespihin, hamam tasının yanında 

Mahzun bir çalpara 

Bakar bakar da 

Yanar bana: 

“Hani acılardan damıttığın şiir, 

İçinin yangınından, dışının yıkıntısından? 

Bir kerecik takmadığın parmaklarına 

Çalparayım ben çalpara 

Hadi kuşlara merhaba de 

Çiçek tozlarına 

Hiç sevgiline, yok dostuna 

Hayata harflerden serdiğin kilime 

Yazgını yazan kaleme 

Dünyadaki nokta kadar yerine 

Merhaba!” 

92


Şimdi çalpara 

Sen de beni ara. 

93


YARALIM 

Geldin 

Ferah havalarla türkü sesinden, 

Bir gül gibi açtı tedirginliğim 

Görünce seni can penceresinden; 

Göğün neresindensin, 

Yerin neresinden? 

Dünyadasın –– 

Tenhalığın kuşatılmış, 

Dağlıyorlar beynini kızgın düşüncelerle, 

İçini değiştiriyorlar dışınla, 

Varlığın damgalanıp yığınlara atılmış. 

Vurmuşlar, olsun, 

Hâlâ güneşe duruyor alnın; 

Gittiler işte 

Üfleyip umudun mumunu, 

94


Ah yaralım, 

Bir tek sen kaldın! 

95


GELECEĞİM 

Şiirdeyim, 

Geleceğim 

Duyulmayanın yanından. 

Bakmaktayım 

Derinlerimin gecesine, 

Uçan kuşların ardından 

Geleceğim. 

96


YAĞMUR 

Aç –– 

Açılası sırlarım var sevgilim, 

Bize bakıyor ürkek tavşan 

Bacadaki baykuş 

Avluda güvercinler, 

Yağmur dinmiyor sevgilim. 

Gizli anlam goncasında 

Bakışının damlası, 

Can canayız bu bahçede –– 

Aralanmış kapı, 

Çağ görünüyor aralıktan, 

Yağmur dinmiyor sevgilim. 

97


KALP KALEMİ 

Bir diyeceği olmalı insanın, 

Bir de kâğıttan ömrü; 

Almalı kalp kalemini eline 

Yazmalı da yazmalı! 

98


HİÇE DALIŞ 

Geliyorum yanına Hiç 

Aşkın kırık dalından uçuruma düşmüş 

Tam öpecekken hakikati vazgeçmiş 

Tam bulacakken 

Bulacakken sana merhaba demiş 

Çiçek denizi bahçesinde 

Solan gülün yanında 

Seninle çay içmiş 

İnsanım ben demiş. 

Sana anlatacağım seni 

Boşluğu döven sarkaçlar altında 

Battıkça yazacağım içini. 

99


CAN SUYU 

Bir hiç görünüyor bende, 

Geziniyor içimde, 

Tepeden tırnağa hepim oysa, 

Geliyorum ikisinin harmanından, 

Gülümseyen papatyayım sevgilimin elinde. 

Derken soluyor yüzüm, 

Yaban otlar sarıyor aramızdaki bahçeyi, 

Bakışının yağmurundan 

Çaresiz damlayım, 

Düşüyorum 

Çırılçıplak yalnızlığın kör kuyusuna. 

Sonra gül bitiyor o kuyuda, 

Geceleri ışıyıp duruyor karanlığa, 

Salıyor köklerini ölümün can suyuna. 

100


DAMLA 

Koyu anılarla ayrıldım o kuytudan –– 

Rüzgârda çırpınan gelinciğe boyun büktüm, 

Sevdim anlamayanlarımı, 

Yaralarımı kendim diktim. 

Anlamak dünyanın en keskin bıçağı, 

İncecik doğruyor çağı, 

Üflesem tutuşturur muyum 

Köşedeki yıkık, sır tüten ocağı? 

Anladın sevgilim –– 

Yağmurundan bir damla 

Gözlerimde duruyor hâlâ. 

101


HİÇSÖZ 

İç cebimde hiç tohumları, 

Kurumuş toprakta 

Zaman açacak onlardan, mekân açacak, 

Bozacak nice oyunları. 

Dokunarak içe doğru, erişerek canlara, 

Hiçe doğru 

Başlamak bitişin şafağında 

Sonsuzu duyuran heyecanlara. 

Söz içi şarapların bağından 

Damıttığımız söz hiçi –– 

Az yemedik onun ağulu tabağından 

Hiçe düşmekte olan biz birkaç kişi. 

102


HİÇE KÖÇEKÇE 

Hâlâ sarhoş değilim 

Ege’ye daldırın beni 

Şaraba banılmış zeytin verin 

Yoğurun dalında patlamış incirle 

Tutun deniz ateşlerine 

Öpeyim Akdeniz’i 

Okyanusa çağırın 


Sözü kalbime eriştirin 

Olümpos ateşlerinde yandırın beni 

Kaz Dağları’nda oldurun da 

Yârimin dudağına kondurun 

Zeus’u kıskandırın 


103


Beni aşkla kandırın 

Beni aşka kandırın 

104


SERPMELER 

Ne zaman çalsa kapımı o garip imkân 

Açar da hoşgeldin der adı Ben olan boşluk 

* * * 

Kalmış dilin perişan paçavralarında 

Boyayıp kumaş yapacağını sanır 

Şair denen düz kafalı hoşluk 

* * * 

Aralığından gördüm sevgilinin ışığını 

Ne güzel aydınlıkmış o büyülü loşluk 

* * * 

Açtı gözümüzü bütün gün mantık çalıştık 

Kumsala dalgalarla vuran sarhoşluk 

105


DÜŞÜVEREN 

Nice geceler sarılıp kelimelere uyudun, 

Mucizeler umdun rüyalarından; 

Hayat derinlerden yardı seni, 

Düşler kanayıp aktı yaralarından. 

Söz tüyüne bindin, 

Gerçeklerde indin; 

Anladın ki ardı uçurumdur sözün, 

Önü yalnızlıktır şiirin. 

106


FISILTI 

Açar mı baharla erik dalında 

Sarılıp gizlice konuştuklarımız; 

Kulağına okuduğum o mahzun şiir 

Varır mı sende kâinat olan sana? 

Sorusun sen varlığın sır tadında. 

Sever mi sevgili seni bir başka can 

Büküp de boynunu –– Ahmet adında? 

107


GARİP KUŞ 

Açmış karanlık kayalara kanadını, 

Sessizlik çınlayan uçurumlara durmuş; 

Dönüp dönüp sormuş varlığını, 

Hiçlik ışığında yüreğini okumuş. 

Uçarken boşluğuna kendi içinin 

Senin boşluğuna bilmeden konmuş. 

Yoksa sözlerin bitti mi Ahmet 

Üşürken pencerende o garip kuş? 

108


AŞK MI? 

Aşk mı? –– Kapıda ayak sesleri, 

Kendimi kendime bırakıyorum; 

Saklı güzellikler çıkıyor kovuklarından, 

Derin, örtük yaralarım kanıyor yeniden. 

Duvarlarımda sayısız çatlama, 

Bir başka cana varıyorum; 

Bilindik her şey yok oluyor birden, 

O büyük patlama yeniden! 

109


YİRMİ BİR PARE 

Nasıl sevmem yanlışlarımı, 

Yolu bir sevgiliye çıkar. 

* * * 

Kalsam da zindanda duvarlar arasında 

Pencerem hep deryaya bakar. 

* * * 

Üfleyip mumuna yalnızlığımın 

Sevgili içimin fırınını yakar. 

* * * 

Dostumsun beynime bir düşünce olarak saplı, 

Mıh! Dikkat et, gafilin biri seni tabutuma çakar. 

* * * 

Çiğnerken içimin bahçelerini 

Sevgili yakasına gül takar. 

* * * 

Uçurumun kenarında sorarım kendime, 

Sevgiliye giden tren acaba ne zaman kalkar? 

* * * 

110


Tutamadık aşkın iki ucundan, 

Ben mi sakarım yoksa sevgili mi sakar? 

* * * 

Hapsolmuş içine yazamadığı şiirle, 

Görünce sevgiliyi ruhum teninden sarkar. 

* * * 

Yıkasa suyuyla bu hayat yazılarımı 

Onlardan hakikat mürekkebi akar. 

* * * 

Ne zaman çalsam kapısını sözlerin 

İçimde koşuşan meraklı biri var. 

* * * 

Duyunca sonsuzun sessizliğini, 

Küçük hesaplarımızın çığlığı susar. 

* * * 

Buldum hakikati söylemem kimseye, 

İçinde yârim var, değmesin nazar. 

* * * 

Gizli tut hoyrattan bu gönül evini, 

Anlamaz, çok görür, saldırır, yıkar. 

* * * 

Üzülme sığmazsan ah geniş yüreğim, 

Sevgilinin gönlünde yerin dar. 

* * * 

111


İç içeyiz, sevda dorukta, aniden 

Gurbet çağırır beni, bakakalır ardımdan yâr. 

* * * 

Çağlama böyle gürül gürül, 

Hayat gelir, sözü ağzına tıkar. 

* * * 

Bugün de uğramadı kulübene şiir, 

Yolda yedi mi onu gerçek denen canavar? 

* * * 

Sokuluruz biz iki yalnız bu ıssız ovada, 

Isıtır sözlerin yağarken üstümüze kar. 

* * * 

Buluverdik birbirimizin güneşini, 

Bu yıl nasıl da erken geldi bahar. 

* * * 

Yok bitmeyen rahatlık bu âlemde, 

Bulunur her an bir şey, canını sıkar. 

* * * 

Sus artık Ahmet, çekil kovuğuna, 

Eylem ister aşk, fazla sözden bıkar. 

112


AĞAÇ 

Bak! 

Bu ağaç 

Mâna açıyor 

113


GÜĞÜM 

Çarşıda bakırcılar, 

Kuyumcular, aktarlar; 

İnsanlardan bir düğüm –– 

Bilirim bekler beni 

Kuytuda yapayalnız 

İçini yıkayacak 

Suyu özleyen güğüm. 

114


İZMİR 

İzmir: 

Değdin –– 

Parmak uçlarında şiir! 

115


KAÇIYOR 

Senin aklın şiirde, 

Bak –– kaçıyor! 

116


KAPAK 

Ormanda 

Halinden memnun bir dolma kalem kapağı: 

İçinden 

Sıra sıra karıncalar 

Birazdan çıkacak yangına 

Harf taşıyor! 

117


KAPI 

Ne zaman açılır kapı? 

Ardında bir mucize 

Hazırlanıyor 

118


MAŞRAPA 

Avluda 

Kuytuda 

Tulumbadan 

Bir maşrapa şiir 

Yudum yudum içilmiştir 

119


ÖZLEM 

Özlemiş o kelime beni, 

Kavuştu şükür ki! 

120


TANIK 

Yaşadım bunları da 

Kelimeler gördü bir tek. 

121


ZAHM-I RİKKAT 

Bir salıncaktayım 

Düş ile hiç arasında 

Beyazın karasında 

Karanın beyazında 

Çırılçıplak 

Dünyanın ayazında 

122


KOŞMACA 

Bırak artık peşimi şiir, 

Ölüm henüz gelmemiştir; 

Yolum hayat, evim dünya, 

Göğün büyüsü değmemiştir. 

Bırak artık peşimi şiir, 

Basit insanım ben, pek basit; 

Sözlerim sıradan, duygum dümdüz, 

Aklım büyüne ermemiştir. 

123


124


DİZİN: ŞİİRLERİN YAZIM TARİH VE YERLERİ 

Hayatım ……………………………... Ocak 2008, Ankara 

Kimsin? ……………………………… Ağustos 2009, Antalya 

Açık Bağır …………………………… Eylül 2009, Kıbrıs 

Boşluğum …………………………… Eylül 2009, Kıbrıs 

Ölüme ……………………………….. Eylül 2009, Konya 

Testi …………………………………. Mayıs 2009, Ankara 

Eşikte ………………………………… Ocak 2008, Ankara 

Bekleyiş ………………………………. Mayıs 2009, Ankara 

Parkta ………………………………... Nisan 2009, Ankara 

Hangisi? ……………………………... Mayıs 2009, Ankara 

Güzde Kalan …………………………. Ekim 2008, Ankara 

Manolya Ağacı ………………………. Haziran 2009, İstanbul 

Ortalı Dünya ……………………….... Eylül 2009, Ahlatlıbel 

Hasanağa’da Bir Dünya ……………... Ekim 2009, Antalya 

Göğe Doğru ………………………….. Eylül 2009, Kıbrıs 

aylatnA‘da nasaH ağA Has Ağa …….. Aralık 2006, Antalya 

Foça Resimleri ……………………….. Eylül 2009, Foça 

Adsız Şiir ……………………………. Şubat 2008, Ankara 

125


Helva Felsefesi ……………………….. Mayıs 2009, Ankara 

Kelimelerin Künhü …………………... Şubat 2010, Ankara 

Tunus’un Bulutları ………………….. Şubat 2010, Tunus 

Madende Bir Ahmet …………………. Temmuz 2010, İzmir 

Buğu …………………………………. Temmuz 2010, Ankara 

Anlıyor ………………………………. Kasım 2010, Antalya 

Ankara Güya ………………………… Mart 2011, Ankara 

O ……………………………………... Mart 2011, Ankara 

Kargaşa ………………………………. Mart 2011, Antalya 

Avuntu ………………………………. Mayıs 2011, İstanbul 

Kafamla Şapkam Arasında …………... Ağustos 2011, Foça 

Yolun Ortasında ……………………... Eylül 2011, Pangaltı 

Darağacı Manzumesi ………………... Temmuz 2012, İstanbul 

Gülümse ……………………………… Temmuz 2012, Ankara 

Açıklık ………………………………... Eylül 2012, Ankara 

Dokunuş ……………………………... Temmuz 2013, Ankara 

Çığlık ……………………………….... Temmuz 2013, Ankara 

Dost Bağı …………………………….. Ağustos 2013, Ankara 

Longa ………………………………… Ağustos 2013, Ankara 

Cüz …………………………………... Ağustos 2013, Ankara 

İsyan …………………………………. Ağustos 2013, Ankara 

Kıyıda Şişman Kadınlar ……………... Eylül 2013, Teos 

Beriden ………………………………. Haziran 2014, Eskişehir 

Çıtçıt …………………………………. Aralık 2014, Ankara 

Yaktın, Yakıştık ……………………… Mayıs 2016, Adana 

Firkete ………………………………... Haziran 2016, Ankara 

126


Can Ufku …………………………….. Temmuz 2016, Foça 

Dil ……………………………………. Ağustos 2016, Ankara 

Bozkırda Bir Çıplak ………………….. Kasım 2016, Ankara 

Rüya …………………………………. Aralık 2016, Ankara 

Öte Yüz ……………………………… Ocak 2017, Ankara/Mısır 

Balıklar ………………………………. Ocak 2017, Ankara 

Çalpara ………………………………. Mart 2017, Bursa 

Yaralım ………………………………. Mart 2017, Ankara 

Yağmur ……………………………… Mart 2017, Ankara 

Kalp Kalemi ………………………….. Nisan 2017, Ankara 

Hiçe Dalış ……………………………. Nisan 2017, Gölbaşı 

Can Suyu ……………………………. Nisan 2017, Ankara 

Damla ………………………………... Nisan 2017, Ankara 

Hiçsöz ………………………………... Mayıs 2017, Ankara 

Hiçe Köçekçe …………………………. Haziran 2017, Ankara 

Serpmeler ……………………………. Ağustos 2017, Ankara 

Düşüveren …………………………... Eylül 2017, Side 

Fısıltı ………………………………… Ocak 2018, Ankara 

Garip Kuş ……………………………. Ocak 2018, Ankara 

Yirmi Bir Pare ……………………….. Ocak 2018, Ankara 

İzmir …………………………………. Haziran 2018, Ankara 

127


128

Ahmet İnam - Söz Hanı

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?