Ahmet İnam - Söz Hanı

www.isaretatesi.com
götürüyordu. Şiirle sürüklenmekten yıllarca ürktüm. Demek ki
yaşamaktan korkmuşum. Hâlâ korkarım. Onun için kendime
şair değil, şiirci, manzumeci, kimi zaman müteşair derim.
Saf, temiz, sade bir anlatımı arıyorum. Yunus’un
yolcusuyum. Derin ve yoğun yaşantıları basit bir dil ve biçimle
söylemeye gayret ediyorum. Ben nasıl ki eksik, özürlü bir
insansam, yazdıklarımın da olabildiğince yalansız, riyasız
olmasını isterim.
Duygu patlamalarıyla yazmam. Kuru düşüncelerden,
didaktik söyleyişlerden, göze kulağa hoş gelip okuyanı ele
geçirmeye çalışan “retorik” deyişlerden uzak kalmaya
çabalarım.
“Çit şiirin” ardındayım. Çit, bir sınırı işaret ediyor. Engeli
gösteriyor. Dilin, hayatın engelini aşmak isterim – bu
engellerin içinde kalarak.
Bağıran, hava atan, teoriyle yoğrulmuş şiir uzağımdadır.
Şiir söylemek bir göze almadır. Bela hep vardır. Şairler
çarşısında en alt katta bir dükkâncığım var. Çoğu kez
kepenkleri kapalıdır. Ölmemişsem içeride çalışıyorumdur.
Kapıyı çalana selamım olur.
Ahmet İnam
14