Prizma 14-15

Rasim Örsan’ın en
büyük tutkusu gezmek
ve görmekti.Özellikle
emekli olduktan sonra
dünyanın yüz kadar
ülkesini gezmiş,
odasındaki duvara asılı
dünya haritasında gittiği
her ülkenin üzerine
kırmızı başlıklı bir toplu
iğne yerleştirmişti.
Daha uzun yaşasa, belli
ki dünyadaki her ülkenin
üzerinde bir toplu iğne
olacaktı.
Gezdiği yerlerde çektiği
fotoğrafların ise haddi
hesabı yoktu.
Çok yakın arkadaşlık kurduk. Üçüncü bir genç daha,
-şimdi rahmetli olan- İsmail Mumcu da aramıza katıldı.
Bir arada gündüzlü geceli hoşça vakit geçirirdik
Selahattin Rastgeldi, çok iyi kalpli, son derece nazik
bir insandı. Herkesin yardımına koşar, herkesin iyiliğini
isterdi. Meslek hayatında da başarı kazandı, iyi bir uzman
doktor oldu. İngilizcenin yanı sıra mükemmel
İsveççe konuşurdu. İsveçliler Selahattin’i çok severlerdi.
Hele bayanlar bu centilmen erkeğe bayılırlardı. Gençken,
59 yaşında vefat eden arkadaşımın mezarı şimdi
Urfa’dadır.
Evet şimdi de merak ettiğim asıl konuya gelelim.
Dünya seyahatleriniz…Siz de eski Vikingler gibi deniz
aşırı uzun yolculuklar yapıyorsunuz. Şimdiye kadar
hangi ülkeleri ziyaret ettiniz?
Henüz ziyaret etmediğim tek tük ülke kaldı. Bunun
haricinde bütün dünyayı dolaştım diyebilirim. Kuzey
Kutbu yakınlarındaki Spitsbergen adalarından Güney
Amerika’nın ucundaki Cape Horn’a, Karayip Denizi’nden
Hawaii’ye, Güney Afrika’nın ucundaki Ümit Burnu’ndan
Japonya’ya, Hindistan’dan Meksika’ya, Peru’dan Çin’e,
Afrika’nın Serengeti savanasından Avustralya’nın tropik
ormanlarına,Tahiti’den İzlanda’ya, Süveyş Kanalı’ndan
Panama’ya kadar dünyayı döndüm durdum.
Avrupa dışındaki gezilerim 1978’de Tayland ile başladı.
Son olarak da Brezilya’da Amazon Nehri boyunca gemi
ile efsanevi Manauas şehrine kadar uzandım. Efsanevi,
çünkü 19uncu asrın sonlarına doğru balta girmemiş
ormanların ortasında bir opera binası inşa etmişler.
Yılda kaç memleketi ziyaret ediyorsunuz?
İlkbaharda ve sonbaharda iki uzun yolculuk yaparım.Yaz
aylarında Avrupa’dan ayrılmam. Fransa’ya sık giderim.
Galatasaray’da Fransız kültürü aldım. Mektebime
çok müteşekkirim. Her yıl Haziranın ilk Pazar günü
Galatasaray’ın pilav gününde bulunmaya çalışırım.
Ziyaret ettiğiniz ülkerden en çok hangilerini sevdiniz,
hangilerinin etkisi altında kaldınız?
En başta Avustralya’yı söyleyebilirim. Kıta gibi büyük
bir memleket. Sydney’de İstanbul’un havası var. Opera
binası çok enteresan. Büyük Bariyer Denizi, yağmur
ormanları, çölleri…Halk grupları arasında gerginlik yok,
ahenk içinde bir arada yaşıyorlar. Zaten herkes göçmen
olarak gelmiş, 40 bin senelik yerli Aborijin halkına
saygı gösteriyorlar. Irkçılık yok. Japonya’yı, Arjantin’i,
Meksika’yı da beğenirim. ABD şöyle böyle, ama San
Francisco şirindir, orada da İstanbul’un havası vardır.
Dünya’da yine de en cazip olanı Avrupa’dır. Avrupa
şehirleri, Avrupa insanları, Akdeniz sahilleri, İstanbul’un
Boğaziçi emsalsizdir. Hele Stockholm ve adaları…
Yaşadığınız maceraları anlatır mısınız bize?
Orta Avustralya’da çölün ortasında 350 metrelik bir
monolit kaya vardır: Ayers Rock! Onun tepesine kadar
tırmandım. Çok dik. Zincirlere asılarak çıkılıyor. Yıl
1989, 61 yaşında idim.
Peru’da Machu Piechu İnka şehrinin yanında da
Hırayna Piechu denilen böyle bir dik kaya vardır. Onun
tepesine de ulaştım. Yıl 1998.
Meksika’da Acapulco açıklarında Büyük Okyanus’ta
15 kiloluk bir kılıçbalığı tuttum.Yarım saat uğraştım.
Fotoğraflarla dökümante edilmiştir. Yıl 1989.
Avustralya’da Büyük Bariyer Koral denizinde bir
dev roka (Mantle Ray) ile karşılaştım. Etrafında köpek
balıkları dolanıyordu. Zararsız hayvanlar. Elimde sualtı
fotoğraf makinesi vardı. Fotoğraflarını çekmeye muvaffak
oldum, yıl 1989.
O yıllarda Türkiye’den İsveç’e gelen vatandaşların
sayısı çok azdı. Eski gazeteleri karıştırdığımzda 4
Kasım 1958 tarihli Milliyet gazetesinde Rasin Örsan ve
Urfalı Selahaddin Rastgeldi’nin (sağda) İsveç’teki üstün
başarılarından söz edilmektedir. 1947 yılında İsveç’e
gelen Selahaddin Rastgeldi özellikle tıp alanında yaptığı
buluşlarla tanınmıştır.