Aytek Sever - Moto Perpetuo II

www.isaretatesi.com
ŞEMSİYE
“Pekâlâ, bu düşüncenin şemsiyesi
altında neleri bulabiliyoruz?”
Bu öyle bir şemsiyeydi ki, büyüktü (kapsayıcı bir gölgesi
vardı), dayanıklıydı (tek parçaydı, sapasağlamdı), renkliydi
(capcanlı ve ışıltılıydı) ve şıktı (bir tasarımı, tarzı vardı). Hem
yukarının yağmurundan, güneşinden koruyor, hem de rengi
ve gölgesiyle aşağıya bir tür hoşluk sağlıyordu.
Dünyada mekânların, görünümlerin, eşyaların,
kalabalıkların üzerinde gezdiriyordum onu.
Genişti, güzeldi, kaliteliydi ya şemsiyem, belki de
yalnızca kendi gibi yukarılara ait, yüksek, üstün ambiyanslara
göreydi ve her daim yükseklerde, güzel yerlerin üzerinde
gezdirilmeliydi.
Ama bir ara onun altından rastgele birtakım kafalar,
çirkin görüntüler, tuhaf kıyı köşeler, sancılı ateşler, biçimsiz
yığınlar, kakofoniler geçiverdi. Bir süreliğine oldu bu, kısa bir
süreliğine. Sanki göz açıp kapayıncaya kadar, ama aslında o
kadar da çabuk değil. (Deneyimin deneyim olabileceği kadar
uzun süre, ama ondan daha uzun değil.)
44