Kilise ve Devlet Militanı

Kilise ve Devlet Militanı
henüz almamışlardı. Tanrı insanları, Roma Katolikliğinin karanlığından yavaş yavaş
çıkartıyor, onlara dayanabilecekleri kadar ışık tutuyordu. Uzun zamandan beri karanlıkta
kalan bir kişinin birdenbire güneşin tüm ışığıyla yüzleşmesi gözlerine zarar verecektir. Aynı
şekilde Tanrı da, insanların dayanabileceği kadar ışığı yavaş yavaş sağlamaktaydı.
Bu arada kilisede bir ayrılık patlak verdi. Üç papa üstünlük için mücadeleye girişti.
Onların çatışması Hıristiyanlık dünyasında kargaşa yarattı. Birbirlerine yalnızca lanet
okumakla yetinmeyen papalar, işi asker ve silah satın almaya kadar götürdüler. Bunun için
gerekli olan parayı sağlamak için de kilisenin armağanlarını, görevlerini ve bereketlerini
satışa sundular (Ek’e bkz.).
Huss din adına yapılan yanlışlara giderek artan bir cesaretle karşılık veriyordu. İnsanlar
Hıristiyanlığı saran yoksunlukların sorumlusu olarak artık açıkça Roma’yı suçluyordu. Prag
kanlı bir çatışmanın eşiğine gelmişti. Önceki çağlarda olduğu gibi Tanrı’nın ‘İsrail’i
sıkıntıya sokan’ hizmetkarı suçlandı (1.Krallar 18:17). Kente yeniden yasa konuldu, Huss da
kendi köyüne çekildi. Gerçeğin tanıklığını yapmak üzere canını vermeden önce
Hıristiyanlığın tümüne seslenmesi gerekiyordu.
İmparator Sigismund, Constance’da (güney Almanya) genel bir konsey toplanmasını
istedi. Birbirine rakip olan üç papayı konseye çağırdı. Pek güçlü bir karakteri ve politikası
olmayan Papa XXIII. John, Sigismund’un isteğine karşı koyacak cesareti göstermedi (Ek’e
bkz.). Konseyin başlıca amaçlarından biri, kilisedeki ayrılığa son vermek ve ‘sapkınlığın’
kökünü kazımaktı. Diğer papalarla birlikte John Huss da çağrılmıştı. Papalar delegelerini
gönderdiler. Papa John, oldukça kuşkuluydu; hem papalık tacını küçük düşüren hem de
koruyan kötülüklerin hesabını verecek olmaktan korkuyordu. Buna rağmen Constance
kentine büyük bir debdebe ile girdi. Hem kilise çevresi hem de saraylılar grubu kendisine
eşlik ediyordu. Başının üzerinde dört kilise görevlisi tarafından taşınan altın bir sayvan
vardı. Kardinallerin ve soyluların gösterişli giysileri çarpıcı bir görüntü oluşturuyordu.
Bu arada Constance’a yaklaşan başka bir yolcu daha vardı. Huss arkadaşlarıyla onları son
kez görüyormuş gibi vedalaştı. Yolculuğun kendisini kazığa götürdüğünü hissediyordu.
Gerçi hem Bohemya kralının hem de İmparator Sigismund’un resmi güvencesiyle yola
çıkmıştı. Ama yine de ölüm olasılığına karşı hazırlık- lıydı.
Kraldan güvence
Arkadaşlarına yazdığı bir mektupta şöyle diyordu: “Kardeşlerim, ...Kraldan aldığım
güvenceyle sayısı kalabalık olan ölümlü düşmanlarımla karşılaşmaya gidiyorum... İsa Mesih
sevdikleri için acı çekti; O’nun izinden giden bizlerin de aynısını yaşadığımıza şaşalım
mı?... Bu yüzden sevgililer, benim ölümüm O’nu yüceltecekse, çabuk öleyim diye dua edin.
Öyle ki tüm sıkıntılarımda bana sadakatle destek olsun. Tanrı’ya dua edelim; öyle ki
müjdenin tek bir gerçeğinden bile ödün vermeyip kardeşlerime iyi bir örnek olabileyim.”
38