Antik Çağlarda Doğu Karadeniz - Surmene.Net
Antik Çağlarda Doğu Karadeniz - Surmene.Net
Antik Çağlarda Doğu Karadeniz - Surmene.Net
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Phasis nehri boyunca doğuya doğru ilerleyerek, Kolha ülkesinin doğu komşusu olan<br />
İberia sınırına kadar ulaştığı anlaşılan Strabon, bu güzergahla ilgili gözlemlerinin yanı<br />
sıra, İberia ile Kolha arasındaki coğrafi sınıra dair bilgiler de aktarmaktadır;<br />
“Onların ülkesine dört ana geçiş vardır; biri Sarapana üzerinden, ki burada dar geçitlerin<br />
arasında bir Kolhi kalesi bulunur, bu geçitlerin arasında, nehrin dolambaçlı rotası yüzünden<br />
120 tane köprü yapılmıştır. Bu bölgede ağır sağanak yağmurlar zamanında, seller nedeniyle<br />
derin yarıklar oluşur ve nehir şiddetli, yoğun akıntıyla Kolhida’ya iner. (…) Bu şekilde,<br />
Kolhida’dan, Iberia’ya geçiş imkanları, kayalıklarla, kalelerle, ve derin vadilerden akan<br />
nehirlerle engellenmiş durumdadır.” (Strabon 11.3.4) 86<br />
Heniohi<br />
MS.9 yılında, bugünkü Romanya’nın sahil kenti Köstence’ye sürgüne gönderilen<br />
ünlü Latin şairi Ovidius ; burada yaşadığı dönemde, dostlarına yazdığı manzum<br />
mektupları “<strong>Karadeniz</strong>’den Mektuplar” isimli eserinde toplamıştır.<br />
Bunlardan birinde ; MS.14 yılında dostu Albinovanus’a yazdığı bir mektubunda da,<br />
<strong>Karadeniz</strong>’e dökülen ünlü nehirleri sayarken, bunların arasında çok bilinen Phasis<br />
nehrinin yanı sıra, yine Kolha ülkesinde olduğu bilinen Penius nehrini de sayar.<br />
Ayrıca, yine aynı mektubunda daha önceki antik yazarların da bahsettiği <strong>Doğu</strong><br />
<strong>Karadeniz</strong>li Heniohia korsanlarından söz eder. Ovidius’a göre; Heniohia korsan<br />
gemileri, gemicilere büyük zararlar vermektedirler ve <strong>Doğu</strong> <strong>Karadeniz</strong>li korsanlar<br />
yalnız kendi bölgelerini değil, Batı <strong>Karadeniz</strong>’i de tehdit etmektedirler. 87<br />
Ovidius’un mektubundaki bu küçük ayrıntı, o sıralar, tüm <strong>Karadeniz</strong>’de dehşet<br />
saçan Heniohilerin, geniş bir coğrafyada etkin olduklarını ve aynı zamanda<br />
denizaşırı korsanlık yapabilecek düzeyde, köklü bir denizcilik kültürüne sahip<br />
olduklarını göstermektedir. 88<br />
Romalı tarihçi C.Tacitus’un kayıtlarında da, Heniohi kabilesinin bu dönemde<br />
bölgedeki belirgin üstünlüğü farkedilmektedir. Tacitus, eserinde, MS.20’li yıllara<br />
doğru meydana gelen gelişmeleri anlatırken, bu bölgede sadece “Heniohia” isimli<br />
bir memleketten söz etmektedir. 89 “Heniohia”, sonraki yıllarda da bağımsızlıklarını<br />
sürdürecek olan güneyli Heniohilerin krallığıdır. Bugünkü Of ile Batum arasındaki<br />
sahil şeridinde egemen olan denizci Heniohilerin bu küçük ülkesi, Kolha krallığının<br />
bağımsızlığını kaybetmesinden sonra da, bölgede küçük bir krallık olarak varlığını<br />
86 A.g.e.<br />
87 Richmond, J. (1995) ; Dürüşken, Ç. (1999)<br />
88 Bu ayrıntı, aynı zamanda Heniohi kabilesinin kökeni ile ilgili yorumlar açısından da önem taşımaktadır. Zira, yerli isimleri<br />
fonetik açıdan olabildiğince en yakın Yunanca sözcüklere yakıştırarak kaydeden antik Yunan yazarları, bu kabilenin orjinal<br />
şeklini bilmediğimiz ismini de “Heniokhi” olarak yazmışlardır ve bu sözcük eski Yunanca’da “Arabacılar” anlamına<br />
gelmektedir. Bu isimden yola çıkan bazı araştırmacılar, yerli isimler üzerinde Yunanca merkezli mitolojik ve etimolojik<br />
yorumlar yapma alışkanlıkları olan antik Yunan yazarlarının hatalarını, aynı şekilde devam ettirmişlerdir. Oysa, “Heniokhi” ismi<br />
altında ifade edilen denizci Kolha kabilelerinin, tarihsel yerleşim alanları, kuzeyde de, güneyde de, sarp kayalıklardan<br />
oluşan dar sahil şeritleridir ve o çağlarda söz konusu sahillerde, değil “atlı araba”, tek başına “at” kullanımı dahi mümkün<br />
değildir. Tarihsel yorumlar yaparken, ilgili çağların coğrafya ve tabiat koşullarının gözardı edilmesi, bu tür yorum hatalarını<br />
kaçınılmaz kılmaktadır.<br />
89 Church, A. J. ve Brodribb, W. J. (1942)