Prof. dr inż. Jan Pająk "EKSPLOZJA UFO W TAPANUI Z ROKU 1178 ...

Rozdział B:
B-13
KTO I DLACZEGO SYMULUJE UFOnautów, UFO, EKSPLOZJE UFO, ITP.
Jeśli dokładnie przeanalizować materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej
monografii, wówczas się okazuje że konklusywnie potwierdza on eksplozję wehikułów UFO
ponad Tapanui - a ściślej potwierdza eksplozję najbardziej zaawansowanej generacji UFO
zwanej ”wehikułami czasu” lub ”wehikułami UFO trzeciej generacji”. Wszakże cały materiał
dowodowy zaprezentowany w rozdziale C tej monografii, potem zaś podsumowany w
rozdziale H, jednoznacznie dokumentuje że ponad kraterem Tapanui eksplodowały właśnie
wehikuły czasu. Dlatego cała treść tej monografii sprowadza się do udokumentowania
istnienia koło Tapanui różnorodnych dowodów na eksplozję UFO trzeciej generacji (tzw.
”wehikułu czasu”), oraz do interpretacji tych dowodów. Słusznym więc pytaniem natury
filozoficznej do którego zadania monografia ta każdego inspiruje, to ”kto” oraz ”dlaczego”
”spowodował” lub ”zasymulował” koło Tapanui ową eksplozję zaawansowanych wehikułów
UFO. Na pytanie to raz już odpowiedziałem w tomie 6 mojej monografii [8/2] zatytułowanej
”Totalizm”, a także na licznych totaliztycznych stronach internetowych, przykładowo na
stronach o nazwach ”evolution_pl.htm”, ”evil_pl.htm”, czy ”soul_proof_pl.htm”. Jednakże dla
konsystencji prezentacji ową odpowiedź podsumuję w wielkim skrócie również w niniejszym
rozdziale. Ponieważ jednak w poniższym skrótowym podsumowaniu zmuszony byłem
pominąć sporo dedukcji i materiału dowodowego które zaprezentowane zostały w tamtych
innych opracowaniach, jeśli czytelnika NIE przekonuje to co podsumowałem poniżej
wówczas proponuję aby przeglądnął również opracowania wskazywane dwa zdania
powyżej.
Jeśli dokładnie prześledzi się historię badań UFO w naszej cywilizacji, wówczas
staje się oczywistym, że UFO otoczone są jakąś niemal nadprzyrodzoną tajemniczością.
Coś więc na temat badań UFO jest NIE tak. Z jednej strony istnieje bowiem materiał
dowodowy pozwalający sformułować formalne dowody naukowe zaprezentowane w
rozdziale P2 z tomu 13 monografii [1/4]. Przykładowo, materiał ten pozwala formalnie
udowodnić, że wehikuły UFO faktycznie istnieją. Potwierdza on też, że wehikuły UFO
konsystentnie manifestują swoją obecność na naszej planecie, oraz że zasady działania
używane przez wehikuły UFO są racjonalne i technicznie realizowalne. Dowodzi on także,
że zjawiska formowane przez napęd wehikułów UFO, są konsystentne z już nam znanymi
prawami fizyki i że mogą one być urzeczywistnione technicznie w ludzkich wehikułach. Z
drugiej zaś strony ten sam materiał dowodowy dotyczący UFO okazuje się być ogromnie
ilusywny i niemal ”inteligentnie” wymyka się on ludzkim badaniom. Przykładowo, zdjęcia
UFO są niemal zawsze niewyraźne, obserwacje UFO w ogromnej większości są
dokonywane przez pojedyńczych świadków którym potem nikt nie wierzy, fizykalne ślady
działalności UFO na Ziemi są zawsze przez kogoś tajemniczo gubione lub niszczone, itd.,
itp. W rezultacie, na przekór że indywidualni naukowcy badają UFO już od dnia 24 czerwca
1947 roku - kiedy to niejaki Kenneth Arnold dokonał pierwszej po 2-giej wojnie światowej
obserwacji formacji dziewięciu dyskoidalnych UFO, jak narazie ciągle NIE ma na świecie
rządowych programów badań tych niezwykłych wehikułów. Po ponad 60 latach dobrze
udokumentowanych ”manifestacji UFO” spora proporcja społeczeństwa, oraz praktycznie
cała oficjalna nauka ludzka, nadal NIE wierzy że UFO wogóle istnieją. Co więcej, oficjalna
nauka rozwinęła w sobie jakąś nieracjonalną histerię i psychozę która automatycznie
neguje wszystko co dotyczy UFO.
Jak to stanie się jasnym dla czytelnika po przeczytaniu podrozdziału O1 niniejszej
monografii (opisującego historię moich badań eksplozji Tapanui), owa niemal
nadprzyrodzona tajemnica, psychoza i niejednoznaczność otaczające badania UFO, w