Prof. dr inż. Jan Pająk "EKSPLOZJA UFO W TAPANUI Z ROKU 1178 ...

C-19
Maorysi (w angielskojęzycznej Nowej Zelandii nazywani "Maori") są tubylczym
narodem o czekoladowej karnacji jaki w czasach eksplozji Tapanui już zamieszkiwał Nową
Zelandię. Stąd ich legendy przekazywane z pokolenia na pokolenie i przetrwałe aż do
dzisiejszych czasów reprezentują raporty naocznych świadków opisujące szczegóły tego
kataklizmu. Istnieje ogromna liczba legend dotyczących tzw. "Ogni Tamaatea" (po
maorysku "Nga Ahi o Tamaatea") jakie bezpośrednio informują o eksplodowaniu nad
obecnym kraterem Tapanui jarzącego się, ukształtowanego jak róg wehikułu, oraz o
ogromnych pożarach, zniszczeniach, głodzie, i ochłodzeniu klimatu jakie ta eksplozja
sprowadziła na Nową Zelandię. Dwie najbardziej reprezentacyjne z nich zostały już
przytoczone w pierwszym (A) rozdziale niniejszej monografii. Niezależnie od całego
szeregu legend bezpośrednio referujących do eksplozji statku kosmicznego nad Tapanui,
istnieją też mity jakie pośrednio łączą się z tą ekplozją. W niniejszym podrozdziale
zajmiemy się analizą właśnie tej drugiej, pośredniej grupy legend.
Folklor Maorysów jest niezwykle bogaty w legendy sugerujące żywe kontakty jakie w
pradawnych czasach (t.j. w czasach "Mata-ura") następowały pomiędzy Maorysami i
cywilizacjami pozaziemskimi. Liczne mity opisują różnych maoryskich bohaterów
zabieranych na pokłady wehikułów które obecnie byłyby zinterpretowane jako UFO,
odbywających długie podróże kosmiczne, niekiedy nawet przenoszonych do innych
światów/planet, patrzących na Ziemię lub na Nową Zelandię z przestrzeni kosmicznej,
opisujących różnorodne urządzenia jakie przypominają współczesne ekrany, hologramy,
czy komputery (przez Maorysów nazywane "Pounamu"), itp. Wiele symboli owych
kontaktów kosmicznych przetrwało do obecnych czasów w kulturze i obrządkach
maoryskich. Aby dać przykład jednego z nich, ważniejsi wodzowie maoryscy zwykli
dekorować swoje twarze niezwykle charakterystycznym tatuażem zwanym "Moko". "Moko"
z wyglądu przypomina gęste i regularnie zawijające się zmarszczki na twarzyczce
przedwcześnie urodzonego noworodka. Formowany przez niego wzór w przybliżeniu
podobny jest też nieco do fałd zmarszczek tworzących się na skórze dłoni po ich
długotrwałym wymoczeniu. Kiedy autor wypytywał się o pochodzenie tego tatuażu, otrzymał
on wyjaśnienie jak następuje. "W dawnych czasach szczepy maoryskie często bywały
kontaktowane przez synów-kosmosu (t.j. pozaziemskie istoty), skóra twarzy których
posiadała naturalny wzór wyglądający jak Moko. Aby uhonorować mądrość i
ponadnaturalne moce tych istot, najbardziej zasłużonym z wodzów maoryskich pozwalano
także dekorować twarze tatuażem jaki przypominał wzór z twarzy owych pozaziemskich
przybyszy." Dzięki owemu wyjaśnieniu, termin "moko" niezależnie od nazwy dla owego
szczególnego rodzaju tatuażu, może zostać również zinterpretowany jako słowo znaczące
"noszony lub przyniesiony przez pozaziemskie istoty".
Z niezwykłym potwierdzeniem dla powyżej opisanej historii powstania terminu
"moko" czytelnicy mogą zapoznać się w rozdziale B traktatu [7]. Daniela Giordano - znana
włoska aktorka filmowa i była Miss piękności Italii, w 1978 roku skonfrontowana została
przez nieziemsko wyglądającą istotę jaka "darowała" jej przepis na budowę (technologię)
urządzenia zdolnego do przekazywania myśli na odległość (czyli tzw. "telepatycznej stacji
nadawczo-odbiorczej" - patrz opisy z podrozdziału N2 w tomie 11 monografii [1/4]).
Niezwykłym szczegółem wyglądu tej istoty było iż błękitne i różowe naczyńka włoskowate
na jej mleczno-białej twarzy formowały charakterystyczny wzór jaki w wyglądzie uderzająco
podobny był właśnie do "moko" z twarzy Maorysów.
W tym miejscu powinno zostać podkreślone, że podobnie jak w niektórych
europejskich językach (np. angielskim) w języku maoryskim dwukrotne powtórzenie danego
słowa stosuje się w celu wzmocnienia lub spotęgowania jego znaczenia. Powtórzenie
wspomnianego wyżej słowa "moko" występuje w folklorze maoryskim w ogromnie
negatywnym kontekście jaki posiada istotne znaczenie dla treści niniejszej monografii. Jest
ono bowiem użyte jako człon nazwy maoryskiego boga śmierci zwanego "Moko-moko" a
symbolizowanego przez jaszczurkę zjadającą od środka ludzkie wnętrzności. Jest co
najmniej niezwykłym że folklor maoryski posiada aż dwoje różnych bogów śmierci (innym