STEPHENIE MEYER Zaćmienie

jeżdżę na motorze - zrobił to, licząc na to, że dostanę szlaban, przez co
nie będę mogła się spotykać ze swoim chłopakiem (tudzież
wampirem) Edwardem Cullenem - Edward mógł mnie widywać
wyłącznie pomiędzy godziną dziewiętnastą a dwudziestą pierwszą
trzydzieści, tylko u mnie w domu i tylko pod nadzorem srogiego
spojrzenia pewnego policjanta.
O dziwo, kara za motor była surowsza niż ta, którą Charlie wyznaczył
mi wcześniej za to, że przez trzy dni nie dawałam znaku życia i raz
skoczyłam z klifu do morza. Musiał naprawdę nienawidzić motocykli.
Oczywiście nadal widywałam Edwarda w szkole, bo Charlie nie mógł
zabronić mi do niej chodzić. No i mój ukochany spędzał prawie każdą
noc w moim pokoju, ale o tym to już ojciec nie miał zielonego
pojęcia. Posiadana przez Edwarda umiejętność bezszelestnego
wspinania się na pierwsze piętro była niemal tak samo przydatna, co
jego zdolność czytania Charliemu w myślach.
Wychodziło na to, że spędzałam bez niego tylko popołudnia, ale i tak
te kilka godzin wystarczało, by mnie zniecierpliwić. Dłużyły się
strasznie. Mimo wszystko, znosiłam to jednak bez protestów — po
pierwsze, dlatego, że zasłużyłam sobie na takie traktowanie, a po
drugie, ponieważ nie chciałam ranić ojca, wyprowadzając się do
Cullenów, zwłaszcza wiedząc, że już niedługo opuszczę i jego, i Forks
na zawsze. Była to kolejna rzecz, o której biedak nie miął pojęcia.
Charlie zasiadł za stołem z głośnym chrząknięciem, po czym rozłożył
przed sobą wilgotną od deszczu gazetę. Już po kilku sekundach
lektury zaczął cmokać z dezaprobatą.
scandalous
An43 + Eleonora