STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Patrzę na fabułę obiektywnie, i tyle. Być może pomaga mi w
takim podejściu to, że poznałem wiele dzieł klasyków, zanim je
jeszcze zaszufladkowano.
Wyglądał na bardzo z siebie zadowolonego i trudno było mu się
dziwić - dość skutecznie odwrócił moją uwagę od sprawy Jacoba.
- A tak zupełnie serio, czemu wciąż wracasz do Bronte?
Pochylił się nad blatem stołu, żeby móc przytulić swoją dłoń do
mojego policzka. W jego oczach pojawiło się nieudawane
zainteresowanie. Próbował - po raz kolejny - zrozumieć moje pokrętne
procesy myślowe.
- Co ci się w tej powieści tak podoba?
Jego szczere zaciekawienie sprawiło, że się poddałam.
- Czy ja wiem... - Bezwiednie rozpraszał mnie swoim spojrzeniem
- musiałam włożyć sporo wysiłku, by zebrać myśli. - Sądzę, że
urzekło mnie to, że Cathy i Heathcliffa nic nie jest w stanie rozdzielić:
ani jej egoizm, ani jego złe uczynki, ani nawet śmierć, jak się później
okazuje...
Edward zamyślił się nad moją odpowiedzią, ale już po chwili
uśmiechnął się kpiarsko.
- Ja tam nadal będę upierał się przy tym, że wyszłaby z tego
lepsza historia, gdyby każde z nich miało, choć jedną pozytywną
cechę.
scandalous
- O to właśnie w tym wszystkich chodzi - zaoponowałam. -
Łączące ich uczucie to jedyna pozytywna rzecz w ich życiu.
An43 + Eleonora