SEKTOR I PADENJE - Gazeta Express

E enjte, 20 shtator 2012
Sipas portalit NME, kështu
quhet singli i parë i grupit
Soundgarden, i cili pas
më shumë se një dekade
paralajmëron albumin e ri
të grupit, që kultivon stilin
new age.
Singlin e parë që do t’i para-
oxhës
Ishim larg tepër gjatë
kam ditur dhe që e kam parë
(vizituar) atë apartament
gjatë ndërtimit, kështu që, si
ndëshkim (nënkuptohet) nuk
do të ma japin.
Ju e dini, shoqja Nexhmije,
se edhe një herë tjetër keni
ndërhyrë, është e njëjta histori,
e cila më ka detyruar të vij
te ju. Unë nuk e kuptoj përse
disa njerëz me kaq këmbëngulje
vazhdojnë të më mërzisin
vite me radhë për këtë
apartament. Nuk e teproj po
të them se, për mua është një
gjë shumë dëshpëruese që,
pasi kam pritur shumë vite
në kondita të vështira strehimi,
me shpresë se më në
fund do të kem një dhomë
për të punuar, tani më njoftojnë
refuzimin e saj. Gjendjen
time të vështirë e shton
fakti se unë, me qëllim që
kur të hyja në shtëpinë e re,
të mos humbisja muaj të tërë
me rregullimin e dhomës së
punës, qysh prej kohësh kam
porositur (bërë) pajisjet e nevojshme
(si bibliotekë etj.)
sipas dimensioneve të apartamentit
të premtuar. Por në
rast ndërrimi të apartamentit,
ato do të më dalin jashtë
përdorimit, meqenëse është
i vetmi apartament në atë godinë
me një dhomë pune, me
dimensione më të mëdha se
dhomat e zakonshme.
Edhe në qoftë se vizita e
godinës në ndërtim konsiderohet
një gabim (në fund të
fundit, unë kam shkuar për
arsyet që tregova më lart), nuk
ma merrte kurrsesi mendja se
për këtë gabim duhet të meritoja
një kundërveprim të tillë.
Të them të drejtën, më shumë
se arsye, kjo më duket vetëm
pretekst sa për t’ia dhënë
apartamentin dikujt tjetër,
(aq më tepër kur dihet që për
atë godinë ka shumë kërkesa
dhe ndërhyrje).
Ju kërkoj edhe një herë
ndjesë që detyrohem për të
dytën herë të kërkoj ndihmën
tuaj për këtë gjë. E ndjej veten,
në një farë mënyre, fatkeq që
në vend që t’ju drejtohesha
për probleme më të rëndësishme,
detyrohem t’ju shkruaj
prapë për çështje strehimi.
Por, besoj se ju do të më kuptoni
drejt, që kjo është vërtetë
diçka e rëndësishme për
punën dhe jetën time.
Me respekt,
Ismail Kadare
Tiranë, më 26 korrik 1973
prijë albumit, dhe që mban
një emër tejet adekuat,
“Been Away Too Long”, grupi
Soundgarden do ta publikojë
në fund të këtij muaji.
Ndryshe, pas një pauze
mjaft të gjatë, grupi Soundgarden
u tubua në vitin
2010, dhe që nga ajo kohë
ka publikuar një album ‘live’
dhe një album/retrospektivë
të këngëve të mëhershme.
Në muajin prill të këtij viti,
grupi publikoi singlin “Live
to Rise”, ndërkohë që tani
po përgatitet të rikthehet
JEZUSI KISHTE GRUA?
Një fragment nga shekulli i 4’të, i shkruar në gjuhën kopte, përmban fjalinë:
“Jezusi iu tha, gruaja ime”. Shkencëtarët konsiderojnë që kjo është dëshmia
e parë se të krishterët e hershëm besonin që Jezusi ishte i martuar.
Sipas agjencisë Reuters,
fragmenti i shkruar në papirus,
në gjuhën e vjetër kopte,
përmban fjalinë: ““Jezusi
iu tha, gruaja ime”, e cila,
me gjasë, do të nxis debate
të ashpra brenda botës së
krishterë lidhur me atë nëse
Jezusi ishte i martuar, apo jo.
Fragmenti, që i takon shekullit
të 4’të, është prezantuar nga
profesoresha e Teologjisë,
në Harvard Divinity School,
Karen King, gjatë një konference
të organizuar në Romë.
“Tradita e krishterë për shumë
kohë ka konsideruar se Jezusi
nuk ishe i martuar, edhe
pse nuk ekzistojnë dëshmi
historike që e mbështesin këtë
pohim”, thekson King në një
komunikatë të publikuar nga
Harvard. Sipas saj, zbulimi i
fragmentit nuk e vërteton se
Jezusi ishte i martuar, por na
e zbulon se kjo çështje ishte
pjesë e debateve të ashpra për
seksualitetit dhe martesën.
Përkundër insistimit të Kishës
Katolike se, Jezusi nuk ishte
i martuar, kjo çështje rihapet
vazhdimisht. Kështu, bestselleri
i Dan Brown, “Kodi i
Da Vincit” zemëroi shumë të
krishterë, sepse bazohet në
idenë se Jezusi ishte i martuar
me Maria Magdalenën, me
të cilën kishte edhe fëmijë.
‘BIN LADEN’ TEJKALON
ROMANET EROTIKE
Libri “No Easy Day”, që fl et për vrasjen e terroristit, Osma bin
Laden, javën e kaluar ishte më i shituri në SHBA. Libri la pas edhe
romanin e njohur erotik “50 Nuancat e të Hirtës”.
New York, 19 shtator - Memoaret
e Mark Owen (emri i
vërtetë i të cilit është Matt
Bissonnette), që ishte njëri
prej pjesëmarrësve në operacionin
ushtarak për vrasjen e
udhëheqësit të rrjetit Al-Qaeda,
u publikuan më 4 shtator,
dhe menjëherë e pushtuan
tregun librar në SHBA, njofton
revista amerikane ‘Time’.
Pas një promovimi aktiv
në media, ky libër u radhit
i pari në listën e botimeve
më të shitura të web-faqes
Amazon.com, ku muajve të
fundit ‘sundonte’ romani
“50 Nuancat e të Hirtës”.
Është interesante se libri i
Owen është paralajmëruar
para më tepër se një muaji,
dhe se në fund të muajit gusht
radhitej në mesin e dhjetë
botimeve më të porositura
për blerje. Veç kësaj, në
javën mes 4 dhe 11 shtatorit,
mediat fl inin për të për
çdo ditë, duke e lidhur atë
me shënimin e 11-vjetorit të
sulmeve terroriste në SHBA.
Përpos në Amazon.com, libri u
gjend edhe në krye të listës së
librave në gazetën ‘USA Today’.
Ishte planifi kuar që botimi
i parë i memoareve të ketë
300,000 ekzemplarë, por, për
shkak të interesimit të madh,
tirazhi është shtuar, dhe ka
arritur në mbi 500,000 kopje.
Ndryshe, edhe në listën e
bestsellerëve, të gazetës ‘The
New York Times’, e cila do të
publikohet më 23 shtator, libri
“No Easy Day” radhitet i pari.
në skenë me një album
krejtësisht të ri. Albumi, që
do të quhet “King Animal”,
është i pari që nga “Down
on the Upside” (1996). Sipas
NME, ai do t’i ketë 13 këngë,
dhe në shitje do të dalë më
13 nëntor.
A thua pse këto koka janë pa
veshë, enigmatike, melankolike,
të heshtura, pa zhurmë, pa zë?
Ngaqë janë ngopur me zhurmë
dhe nuk duan asgjë të dëgjojnë.
Gjenialiteti qëndron pikërisht në
kryqëzimin e realizmit dhe idesë;
tek lëvizja e ngjyrës, kufizimit të
figuracionit, dhe psikologjisë ballkanike
- duke identifikuar popujt,
por jo edhe psikologjitë; duke unifikuar
mendimet që çojnë në një
globalizim efektiv , egocentrik,
kalamendës, me plotë shpresë
e magmë poetike. Krejt kjo
kërkon pjekuri në perceptim dhe
konkretizim. Ky është Kaleshi. I
sinqertë, si një fëmijë që shpreh
tërë realitetin objektiv e subjektiv.
Ne pranojmë, dëgjojmë, ngacmohemi,
prekemi nga arti i tij, por e
vërteta sillet rreth kokave që na
vështrojnë me sy të padefinuar.
Si duket, krijuesi gjymtoi shpirtin
eskilian tragjik dhe e shndërroi
në një qetësi absolute, që bredh
mes galaksisë enigmatike. Kokat
e piktorit Kaleshi zbrazen nga një
kokë qiellore e një universi, që
shtrydhet nga ngjyrat e ngrohta
dhe neutrale, që vërshohen dhe
aterojnë mbi pëlhurë. Punimet
e ekspozuara në Kolegjin
Iliria janë një meritë e madhe e
këtij kolegji, ngaqë në emër të
mjeshtrit aty u inaugurua galeria
e përhershme Omer Kaleshi,
dhe u përurua monografia e
Jordan Plevnesh dedikuar atij.
Pse janë këto koka? Çfarë
përmbajtje kanë ato në thelb? A
mos shpalosin forcën morale dhe
historike, meloditë antike, apo
tragjeditë e Sofokliut? Gjymtimi
i tyre, i krijuar në treshe - si
apostujt e Jezu Krishtit, edhe pse
mes tyre mungon Juda - paraqesin
realitetin ballkanik. Gjërat që i
shohim janë po ato që ekzistojnë
brenda nesh. S’ka asnjë realitet
jashtë asaj që kemi brenda vetes.
Portretet nuk jetojnë jashtë nesh,
por e rrokullisin realitetin e botës
së dukshme dhe të padukshme.
Nuk duhet të jemi kundër kërkimeve
të thelluara e të përparuara,
që puqen mbi egon tonë.
Arti shpesh provon thelbësoren
brenda nesh, që nuk lidhet me
botën e jashtme. Të ngjanë rrezatimet
e brendshme që projektohen
jashtë. Pra, nuk ka rëndësi
ARTE
21
Kokat qiellore të Kaleshit
Ajo që më bënë të kontaktojë me pikturat e krijuesit Omer
kaleshi është ngjyra, ideja, koncepti dhe mesazhi. Kokat janë
një emër kuptimplotë, ngaqë çdo gjë rrjedh nga kokat, vërtitet e
shërbehet me ndihmën e kokës.
Ilir Muharremi
të madhe objektive nëse e ndërtojmë
në formë miteash, kënaqësish,
zotash, dervishësh, të
humburish, të gjykuarish... sepse,
kjo është mimika dhe pantomima
e heshtur e kokave të Kaleshit.
Ato kanë kujt t’i binden, kanë një
e pavarësi artistike të bindjes.
Pavarësia e tyre nuk i nënshtrohet
ligjeve objektive, por subjektive,
ndërsa bindja e tyre i bindet
ligjeve të unit. Arti i tyre është
shpirt i gjakut, dhe krijohet nga
diçka e prekshme që nuk na çon
në abstraksion, por ateron në
rrënjët e realizmit shpirtëror dhe
në përkthimin ideor të ndjenjës.
Kokat nuk buzëqeshin rrezikshëm,
por vështrojnë si engjëjt
mbi mishërimin ballkanik kohor
të një globalizmi postmodern.
Gjëja më qetësuese është bukuria
e tyre. Të gjithë që jemi të
dhënë pas kësaj dukurie, arrijmë
ta harrojmë vetveten, dhe mbi të
gjitha dhimbjen përvëluese të një
bote artistike. Lumturia kthehet
tek vetëdija e një uni të dhimbjes,
kokat shpërthejnë nga paqja -
por të kapluara nga një trishtim,
e qielli i tyre vezullues ngjanë në
një luginë të humbur e të errët,
që ekziston vetëm në hapësirën
dy dimensionale të figuracionit.
Tingujt nuk janë belbëzues, e as
gjestet nuk janë të reja, sepse
u ka ardhur në maje të hundës.
Sepse, gjuha e së shkuarës
përpëlitet mbi sytë e padefinuar,
dhe shprehë një melodi
vallëzuese me kapelë të mbrapshtë
ballkanike të një kulture të
vjetër. Ne luajmë muzikën tonë
moraliste dhe intelektuale me
monedha mbi kapele. Çdo rrugë
që krijohet mes hapësirës së
madhe, të çon tek arti i qetë i
një nevoje dhe lëvizjeje që sjell
siguri artistike. Ashtu si ylli
dritën, ta sjellë ndërmend idenë
e rregullit, harmonisë, orientimit
të një kaosi, pa peshë e gravitet.
Ne ballkanasit s’jemi aq të zotë
që të depërtojmë në misterin e
bashkësisë. Aftësia jonë bazohet
në aftësinë e vlerësimit subjektiv,
duke pohuar gjithnjë se s’ka
art, por Kaleshi artin e bashkon
dhe e krijon në bashkësi, jo në
individualitet figurativ. Pra, individualiteti
- vetmia e Nietzches
- dominon prapa syve të tij, dhe
dhurohet pa definim e kuptim.
Shpirti i piktori Kaleshi është
fisnik, ngaqë i bindet së vërtetës
subjektive. Krijon rregull
në parregullsinë galaktike.