Przeczytaj wydanie - Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena

na ten cel spo wo do wa ły okro je nie sub wen cji dla Ro -
sjan, a w koń cu na wet re zy gna cję z ich wy stę pów
i prze nie sie nie ca łej tru py ro syj skiej do Mo skwy.
Skąd inąd Wło chów słu cha no w Pe ters bur gu chęt nie,
i to nie tyl ko ze wzglę du na wy so ki po ziom ar ty stycz -
ny – po nie waż ob co ję zycz nych oper nie cen zu ro wa -
no, ku sa tys fak cji ra dy kal nej mło dzie ży bez prze szkód
mo gły roz brzmie wać ze sce ny, np. w Wil hel mie Tel lu
Ros si nie go, wol no ścio we ha sła i na wo ły wa nia
do bun tu.
Gdy po kil ku la tach ro syj skim ar ty stom po zwo lo no
wró cić do sto li cy, umiesz czo no ich we wznie sio nym
na prze ciw ko Te atru Wiel kie go nie zbyt kom for to -
wym Te atrze -Cyr ku. Ów spło nął w 1859 r., co oka -
za ło się dla ro syj skiej tru py szczę śli wym tra fem, gdyż
na zglisz czach, już w ro ku na stęp nym, wznie sio no
ob szer niej szy i znacz nie wy god niej szy gmach we -
dług pro jek tu ar chi tek ta Al ber ta Ca vo sa. No wy te -
atr otrzy mał imię mał żon ki ak tu al nie pa nu ją ce go
ca ra Alek san dra II, Ma rii, czy li na zwę funk cjo nu ją cą
po dziś dzień.
Sergiusz Prokofiew, Wojna i pokój w re˝yserii Andrieja Konczałowskiego. Bitwa pod Borodino.
W tym cza sie gmach Te atru Wiel kie go słu żył tru pie
wło skiej aż do jej roz wią za nia w 1885 r., po czym zo -
stał prze bu do wa ny na kon ser wa to rium. W jej dzia -
łal no ści naj waż niej szym wte dy wy da rze niem sta ła się
pra pre mie ra za mó wio nej u Giu sep pe Ver die go Mo -
cy prze zna cze nia, z któ rej to oka zji w 1861 r. i 1862 r.
dwu krot nie przy jeż dżał do Pe ters bur ga sam ma -
estro, opusz cza jąc mia sto z na der so wi tym ho no ra -
rium oraz or de rem św. Sta ni sła wa (nie gdyś pol skim,
po roz bio rach włą czo nym do od zna czeń ro syj skich).
Pra pre mie ro wą in sce ni za cję Mo cy... zre kon stru owa -
no w Te atrze Ma ryj skim w 1998 r., i od te go ro ku
utrzy mu je się sta le na afi szu.
Okres Êwiet no Êci
Pra cu ją ca w no wo wznie sio nym gma chu i ro sną ca
w si łę tru pa ro syj ska po zy ska ła tym cza sem do współ -
pra cy Edu ar da Naprávníka. Cze ski dy ry gent (a tak -
że nie tu zin ko wy kom po zy tor) ob jął kie row nic two
mu zycz ne Te atru Ma ryj skie go w 1869 r. i spra wo -
wał je przez 47 lat. Oka zał się zna ko mi tym ar ty stą
i peł nym ener gii li de rem, go rą cym pro mo to rem mu -
zy ki sło wiań skiej. Sko rzy sta ła na tym mu zy ka pol ska.
W 1870 r. do szło w Te atrze Ma ryj skim do pre mie ry
Hal ki Sta ni sła wa Mo niusz ki, i to z udzia łem naj więk -
szych ów cze snych gwiazd ze spo łu: Hal kę za śpie wa -
ła Ju lia Pła to no wa, Jont ka – Fio dor Ko mis sar żew ski
(oj ciec wiel kiej ak tor ki Wie ry Ko mis sar żew skiej), Ja -
nu sza – Iwan Miel ni kow. Obec ny na pre mie rze Mo -
niusz ko uszczę śli wio ny pi sał do War sza wy, że
po I ak cie wy wo ły wa no go czte ry ra zy, po II – pięć,
po III – dwa i po IV − sie dem ra zy, bi so wa no zaś ma -
zu ra, tań ce gó ral skie i arię Jont ka Szu mią jo dły.
Przed sta wie nie utrzy ma ło się w re per tu arze przez
po nad trzy la ta, za gra no je 31 ra zy, a póź niej tak że
na wie lu in nych sce nach ro syj skich. Nápravník
wzno wił spek takl w 1914 r.
Na sce nie Te atru Ma ryj skie go za go ścił też Duch wo -
je wo dy Lu dwi ka Gros sma na, w la tach 1877 i 1878,
a więc już czte ry la ta po war szaw skiej pra pre mie rze.
W 1884 r. po ja wi ła się, rów nież na krót ko, opar ta
na Kon ra dzie Wal len ro dzie Mic kie wi cza Al do na
B E E T H O V E N MAGAZINE
13