διερευνηση των παραγοντων
διερευνηση των παραγοντων
διερευνηση των παραγοντων
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
‐ οι πολυμορφικές τους δομές δεν σχηματίζουν διεπιφάνειες χαμηλής τάσεως,<br />
‐ η δύναμη <strong>των</strong> δεσμών είναι ισχυρή, ώστε να αποφέυγονται μετατοπίσεις ατόμων υπό την<br />
άσκηση τάσεως.<br />
Το μοντέλο αυτό, στερείται πλήρους θεωρητικής βάσεως, παρόλα αυτά εξηγεί με επιτυχία<br />
φαινόμενα, όπως η αφυάλωση (devitrification) γυαλιού, δηλαδή την έναρξη δημιουργίας<br />
κρυστάλλων στην υαλόμαζα, η ανόπτηση, η χαμηλή σταθερότητα <strong>των</strong> μεταλλικών<br />
γυαλιών, οι ανωμαλίες στις καμπύλες <strong>των</strong> ιδιοτή<strong>των</strong> (π.χ. θερμική διαστολή) κλπ..<br />
Πρώτες ύλες γυαλιού<br />
Το κοινό γυαλί περιέχει διοξείδιο του πυριτίου, οξείδιο του ασβεστίου και οξείδιο<br />
του νατρίου (SiO2, CaO και Na2O). Σε κατάσταση τήξης, θεωρείται ότι περιέχει κατιόντα<br />
νατρίου (Na + ), ασβεστίου (Ca 2+ ) και πυριτικά ανιόντα (SiO4 4‐ ). Κατά την ψύξη, τα ανιόντα<br />
παράγουν ένα τρισδιάστατο στερεό δίκτυο, το οποίο, σε αντίθεση με το κρυσταλλικό<br />
πλέγμα, δεν παρουσιάζει κανονικές σταθερές θέσεις ιόν<strong>των</strong>. Παρόλα αυτά, τα τετράεδρα<br />
SiO4 4‐ παραμένουν, οι βασικές δομικές μονάδες [2].<br />
Το γυαλί αποτελείται από οξείδια και γι’ αυτό οι αναγκαίες πρώτες ύλες είναι οι<br />
ίδιες: οξείδια ή ενώσεις, που αποσυντίθενται κατά την έψηση δίνοντας οξείδια. Κατά<br />
συνέπεια το ίδιο οξείδιο μπορεί να εισαχθεί με διάφορες μορφές και να βρίσκεται στο<br />
γυαλί ξεκινώντας από διαφορετικές πρώτες ύλες.<br />
Μια επιλογή πρώ<strong>των</strong> υλών μπορεί να ανταποκρίνεται στα ακόλουθα κριτήρια [1]:<br />
1) Σταθερότητα στο χρόνο της αναλυτικής σύνθεσης, διότι ανεξέλεγκτες μεταβολές<br />
στο χρόνο επιδρούν στο ιξώδες και στην ομοιογένεια του γυαλιού, με αρνητικές<br />
συνέπειες στην απόδοση της παραγωγής.<br />
2) Απουσία ανεπιθύμη<strong>των</strong> ακαθαρσιών και υλικών, που περιέχουν χρωμοφόρα<br />
οξείδια, όπως Fe2O3, Cr2O3, NiO, CuO και CoO, που χρωματίζουν το γυαλί, <strong>των</strong><br />
οποίων η περιεκτικότητα πρέπει να είναι αυστηρά εντός <strong>των</strong> επιτρεπτών ορίων, σε<br />
σχέση με το είδος παραγωγής γυαλιού.<br />
3) Επίδραση, που επιφέρουν στον αριθμό οξειδοαναγωγής του γυαλιού, που<br />
επηρεάζει το χρώμα του τελικού προϊόντος, το βαθμό διαύγασης, την αφριστική<br />
συμπεριφορά της υαλόμαζας και τα αέρια εγκλείσματα σε αυτή.<br />
4) Σταθερότητα <strong>των</strong> φυσικοχημικών χαρακτηριστικών, όπως μέγεθος, σχήμα,<br />
πυκνότητα και ποσοστό υγρασίας <strong>των</strong> κόκκων (κοκκομετρία), <strong>των</strong> οποίων<br />
ανεξέλεγκτες μεταβολές επηρεάζουν τη συμπεριφορά κατά τη φάση της μεταφοράς<br />
και της αποθήκευσης <strong>των</strong> πρώ<strong>των</strong> υλών και ευνοούν διαδικασίες διαχωρισμού <strong>των</strong><br />
υλικών της ανάμιξης προς υαλοποίηση.<br />
5) Το κόστος της κάθε πρώτης ύλης πρέπει να είναι οικονομικά, το πλέον συμφέρον<br />
και η εύκολη διαθεσιμότητα της απαραίτητς προϋπόθεσης, για την επιλογή της.<br />
Μια εμπορική σύνθεση γυαλιού αποτελείται από μια ανάμιξη επτά έως δώδεκα<br />
συστατικών [11]. Τα κύρια συστατικά είναι άμμος, μαρμαρόσκονη, δολομίτης, σόδα και<br />
22
Change language