διερευνηση των παραγοντων
διερευνηση των παραγοντων
διερευνηση των παραγοντων
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
II. Δονήσεις κάμψης (bending vibrations): είναι αυτές οι οποίες χαρακτηρίζονται από<br />
μια συνεχή μεταβολή της γωνίας μεταξύ δύο δεσμών.<br />
III. Δονήσεις σείσης (wagging vibrations): είναι αυτές που παράγονται όταν μια μη<br />
γραμμική μονάδα τριών ατόμων πάλλεται εντός του επιπέδου ισορροπίας που<br />
σχηματίζεται από τα άτομα και τους δεσμούς.<br />
IV. Δονήσεις αιώρησης (rocking vibrations): είναι αυτές, που συμβαίνουν όταν η ίδια<br />
δομική μονάδα πάλλεται εκτός του πεδίου ισορροπίας.<br />
V. Δονήσεις συστροφής (twisting vibrations): είναι αυτές που συμβαίνουν όταν η ίδια<br />
δομική μονάδα περιστρέφεται γύρω από το δεσμό που τη συνδέει με το υπόλοιπο τμήμα<br />
του μορίου.<br />
VI. Δονήσεις ψαλιδιού ή παραμόρφωσης (scissoring or deformation vibrations): είναι<br />
αυτές που παράγονται όταν δύο μη συνδεόμενα άτομα κινούνται μπρος‐πίσω προς τη<br />
μεταξύ τους διεύθυνση.<br />
Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, αν από ένα δείγμα περάσουν διαφορετικές<br />
συχνότητες υπέρυθρης ακτινοβολίας, στο αντίστοιχο φάσμα θα εμφανιστούν μια σειρά<br />
από ζώνες απορρόφησης σε διαφορετικούς κυματαριθμούς, που αντιστοιχούν στους<br />
τρόπους δόνησης που προαναφέρθηκαν. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε πληροφορίες για<br />
τη φύση <strong>των</strong> ατόμων που αποτελούν το μόριο, τη διάταξή τους στο χώρο και τις χημικές<br />
δυνάμεις που τα συνδέουν (δακτυλικό αποτύπωμα του μορίου) [46, 48].<br />
Στα υπέρυθρα φάσματα, γενικά, διακρίνονται δύο φασματικές περιοχές: η περιοχή με<br />
τις συχνότητες <strong>των</strong> χαρακτηριστικών ομάδων (4000 – 1400 cm ‐1 ) και η περιοχή<br />
αποτυπώσεως (1400 – 400 cm ‐1 ) . Στην πρώτη περιοχή οφείλονται οι κύριες ζώνες<br />
απορρόφησης που προκύπτουν από τη δόνηση ομάδων με δύο μόνο άτομα και με<br />
συχνότητα χαρακτηριστική <strong>των</strong> μαζών τους και της σταθερής δύναμης που τα συνδέει. Οι<br />
δονήσεις αυτές αντιπροσωπεύουν δονήσεις θεμελιώδους τάσης και είναι με προσέγγιση<br />
ανεξάρτητες της επίδρασης του υπόλοιπου μορίου. Στην περιοχή αυτή επιτυγχάνεται η<br />
ταυτοποίηση <strong>των</strong> χαρακτηριστικών ομάδων <strong>των</strong> μορίων.<br />
Στην περιοχή της αποτύπωσης οι ζώνες απορρόφησης σχετίζονται με τις δονήσεις<br />
ολόκληρου του μορίου και στην περιοχή αυτή γίνεται η ταυτοποίηση ολόκληρου του<br />
μορίου [46, 48].<br />
Κατά τη μελέτη <strong>των</strong> φασμά<strong>των</strong> πραγματοποιείται, αρχικά, αναγνώριση <strong>των</strong> δραστικών<br />
ομάδων που υπάρχουν στο μόριο με τη βοήθεια ειδικών πινάκων. Οι πίνακες αυτοί δίνουν<br />
τις αναμενόμενες περιοχές συχνοτή<strong>των</strong> και έντασης για κάθε δραστική ομάδα [46].<br />
Η ακρίβεια <strong>των</strong> ποσοτικών μετρήσεων με φασματοφωτομετρία FTIR είναι μικρή (5 –<br />
10%) και περιορίζεται από τη χαμηλή ενέργεια της υπέρυθρης ακτινοβολίας, δηλαδή μικροί<br />
συντελεστές μοριακής απορροφητικότητας και από τη δυσκολία να ορίσουμε μια<br />
πραγματική γραμμή αναφοράς.<br />
Οι κυριότερες εφαρμογές της είναι [46]:<br />
Η αποσαφήνιση της δομής οργανικών ενώσεων και ορισμένων ανόργανων<br />
ενώσεων.<br />
Ο έλεγχος της καθαρότητας <strong>των</strong> ουσιών.<br />
91