ï®ïºØ±Ù ﻣïºØ±ï®Ø³
ï®ïºØ±Ù ﻣïºØ±ï®Ø³
ï®ïºØ±Ù ﻣïºØ±ï®Ø³
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
– ماترياليستی<br />
ديالکتکی اش تعريف کرد. تنها بررسی عينی کل مجموع روابط همۀ طبقات يک جامعۀ<br />
معين بدون استثنا و در نتيجه بررسی [شناخت] مرحلۀ عينی تکامل آن جامعه و روابط متقابل بين آن و<br />
ديگر جوامع می تواند مبنائی برای تاکتيک درست طبقۀ پيشرو باشد. در همان حال همۀ طبقات و همۀ<br />
کشورها نه به طور ايستا، بلکه به نحو پويا، يعنی نه در حالت سکون، بلکه در حال حرکت (که قوانين<br />
آن را شرايط اقتصادی هستی هر طبقه تعيين می کند) مورد ملاحظه قرار می گيرند. حرکت به نوبۀ<br />
خود نه تنها از ديدگاه گذشته، بلکه همچنين از ديدگاه آينده بررسی می شود، نه بر طبق درک عاميانۀ<br />
«گرايش به تحول تدريجی» که تنها تغييرات کُند را می بيند، بلکه طبق درک ديالکتيکی. مارکس در<br />
نامه ای به انگلس نوشت :«در تکامل های بزرگ تاريخی بيست سال بيش از يک روز نيست هرچند<br />
که بعدا روزهائی فرا می رسد که بيست سال را در خود متمرکز کرده اند.» (مکاتبات، جلد ۳). در هر<br />
مرحلۀ تکاملی، در هر لحظه، تاکتيک پرولتری بايد اين ديالکتيکِ به لحاظ عينی اجتناب ناپذير تاريخ<br />
بشر را به حساب بياورد: از يک سو استفاده از دوره های رکود سياسی يا تکامل کُند و به اصطلاح<br />
«مسالمت آميز» به منظور تکامل بخشيدن به آگاهی طبقاتی، قوا و ظرفيت مبارزۀ طبقۀ پيشرو، و از<br />
سوی ديگر، هدايت تمام فعاليت اين دوره ها به سوی «هدف نهائیِ» جنبش اين طبقه و به سمت ايجاد<br />
توانائی برای انجام عملیِ وظايف بزرگ در روزهای بزرگی<br />
است».<br />
که در آنها<br />
«بيست سال متمرکز شده<br />
دو تز مارکس در اين زمينه اهميت ويژه ای دارند؛ يکی از آنها در کتاب فقر فلسفه آمده و<br />
مربوط به مبارزۀ اقتصادی و سازمان دهی اقتصادی پرولتاريا است، ديگری<br />
آمده و مربوط به وظايف سياسی پرولتاريا است. تز نخست<br />
چنين است:<br />
در مانيفست کمونيست<br />
«صنعت بزرگ، انبوهی از<br />
اشخاص را در يک مکان گرد هم می آورد که يکديگر را نمی شناسند. رقابت، منافع آنان را از يکديگر<br />
جدا می کند. اما حفظ [سطح] مزد، اين منفعت مشترکی که در مقابل کارفرما دارند، آنان را با فکر<br />
مشترک مقاومت متحد می سازد ... تشکل ها که در آغاز منفردند، کارگران را به شکل گروه در می<br />
آورند ... و در مقابل سرمايه ای که همواره متحد است حفظ تشکل برای کارگران از حفظ مزد<br />
ضروری تر می شود ... در اين مبارزه<br />
–<br />
آينده گردِ هم می آيند و تکامل می يابند. با<br />
گيرند.»<br />
که جنگ داخلی واقعی است<br />
–<br />
همۀ عناصر لازم برای نبرد<br />
فرارسيدن اين نقطه، تشکل ها شکل سياسی به خود می<br />
در اينجا ما برنامه و تاکتيک مبارزۀ اقتصادی و جنبش اتحاديه ای را برای چند دهۀ آينده،<br />
برای همۀ دوره های طولانی ای که در آن پرولتاريا به گردآوری نيرو به منظور «نبرد آينده» خواهد<br />
پرداخت، در دست داريم.<br />
در کنار اين بايد ارجاع های متعدد مارکس و انگلس به تجربۀ جنبش کارگری انگليس را قرار داد؛ [که<br />
نشان می دهند] چگونه «رونق» صنعتی به تلاش هائی برای «خريد کارگران» می انجامد (مکاتبات،<br />
26