Polish PDF

Historia procesu beatyfikacyjnego
Ojciec Stanisław Papczyński zmarł w opinii świętości, obecnej i żywej jeszcze
podczas jego ziemskiego życia. Jednak na skutek trudności, jakie po jego
śmierci przechodził Zakon Marianów, nie podjęto starań o beatyfikację Założyciela.
Intensywne działania rozpoczął dopiero Sługa Boży Kazimierz Wyszyński,
marianin, w połowie XVIII w. Proces informacyjny rozpoczęty w diecezji
poznańskiej, trwał od 1767 do 1769 r. Potem akta procesu przesłano do Stolicy
Apostolskiej wraz z listami postulacyjnymi, spośród których warto zauważyć
uchwałę Sejmu Koronacyjnego Rzeczypospolitej z 1764 r., zatytułowaną „Wniesienie
się ad Curiam Romanam o kanonizację i beatyfikację Stanisława Papczyńskiego”.
Dnia 22 lipca 1775 r. Kongregacja Obrzędów wydała dekret super scriptis,
stwierdzający, że w pismach o. Papczyńskiego nie ma niczego niezgodnego
z wiarą i moralnością. Jednak tego samego roku pomyślnie rozpoczęty proces
został wstrzymany, ponieważ nie zdołano wyjaśnić zarzutów stawianych przez
promotora wiary. Niestety, zbliżające się wydarzenia wojenne, wpływające na
konieczność opuszczenia przez marianów Prokuratury Generalnej przy kościele
św. Wita w Rzymie (1798), klęski polityczne Rzeczypospolitej skutkujące rozbiorami
i związane z nimi kasaty mariańskich klasztorów doprowadziły do przerwania
procesu. Nie zanikła jednak pamięć o świętości o. Stanisława. W Górze
Kalwarii, u jego grobu, ciągle obchodzono w sposób uroczysty rocznicę urodzin
o. Papczyńskiego (18 maja) i śmierci (17 września), wielu pisarzy przypominało
jego postać, wskazując na jego autorytet religijny i moralny, wierni doświadczali
jego cudownego wstawiennictwa.
Na początku XX w., bezpośrednio po odrodzeniu się Zgromadzenia Marianów,
podczas kapituły generalnej odbywającej się pod kierownictwem ówczesnego
przełożonego generalnego, bł. Jerzego Matulewicza, zdecydowano podjąć
starania o wszczęcie procesu beatyfikacyjnego (1923). Formalnie jednak został
on wszczęty dopiero w 1953 r. Natomiast w 1992 r. Kongregacja Spraw Świętych
wydała dekret o heroiczności cnót, a 16 grudnia 2006 dekret uznający cud dokonany
za przyczyną o. Stanisława Papczyńskiego.
Zakończenie
Może się wydawać, że okoliczności życia Stanisława Papczyńskiego, żyjącego
ponad 300 lat temu, niewiele mówią współczesnemu człowiekowi. Jednak
wolą Bożej Opatrzności, której on całe życie bezgranicznie i wytrwale ufał, jest
zwrócenie oczu dzisiejszego człowieka na postać zakonnika, który zabiegał o jedno:
by człowiek, odkupiony krwią Chrystusa, przyjął w pełni prawdę Ewange-
24