1 - Portret

36 - PORTRET25
We wspomnianym wywiadzie Jerzy Jarniewicz
podkreśla stylistyczną różnorodność
„Portretu”, którą wskazuje też jako najtrudniejszy
element w pracy tłumacza. Zarzuca jednocześnie
pierwszemu tłumaczowi nadmierne
ujednolicenie stylu („stylistyczne zróżnicowanie
wyparowało”). Zmiany, które proponuje współczesny
tłumacz i które uzasadnia w posłowiu, są
przeważnie zmianami na lepsze, ale krytyczna
ocena poprzednika wydaje się stanowczo zbyt
surowa. Zobaczmy dla przykładu, jak Allan oddaje
wybujały liryzm w rozdziale V: „Dusza budzi
się powoli i lęka się pełnego przebudzenia.
Nastała owa bezwietrzna godzina przedświtu,
kiedy wstaje obłęd i przedziwne rośliny otwierają
się do światła, a ćma odlatuje cichutko.
Oczarowanie serca! Zaczarowana to była
noc. We śnie czy widzeniu zaznał ekstazy serafickiego
żywota. Byłaż to tylko chwila oczarowania
czy długie godziny, lata i wieki?”
Świadczyłobyż to o braku wrażliwości na
stylistyczną wielorakość?
James Joyce, Dubliners,
New York and London,
Penguin Books, 1976.
– Dublińczycy, przeł. Kalina Wojciechowska, Warszawa, Oskar, 1991.
– Dublińczycy, przeł. Zbigniew Batko, Kraków, Znak, 2005.
– A portrait of the artist as a young man, Ware, Wordsworth Classics, 1992.
– Portret artysty z czasów młodości, przeł. Zygmunt Allan, Warszawa, PIW 1957.
– Portret artysty w wieku młodzieńczym, przeł. Jerzy Jarniewicz, Kraków, Znak, 2005.
Bożena Kucała – adiunkt w Instytucie
Filologii Angielskiej Uniwersytetu
Jagiellońskiego, zajmuje
się współczesną powieścią angielską,
głównie historyczną i neowiktoriańską.
Jej przekłady esejów o
tłumaczeniu Joyce’a ukazały się w
„Literaturze na Świecie” i „Przekładańcu”.