Διηγήματα, επιλογή από το έργο του Α. Π. Τσέχοφ
Διηγήματα, επιλογή από το έργο του Α. Π. Τσέχοφ
Διηγήματα, επιλογή από το έργο του Α. Π. Τσέχοφ
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Α</strong>.<strong>Π</strong>.<strong>Τσέχοφ</strong>, <strong>Διηγήματα</strong>-<strong>επιλογή</strong> <strong>από</strong> <strong>το</strong> <strong>έργο</strong> <strong>το</strong>υ<br />
τόνον λογαοιδικόν: «<strong>Α</strong>ν είναι φίλος, να χαρή, αν είν’ εχθρός, να<br />
σκάση...»<br />
Η Χαδούλα, η λεγομένη Φράγκισσα, ή άλλως Φραγκογιαννού, ή<strong>το</strong><br />
γυνή σχεδόν εξηκον<strong>το</strong>ύτις, καλοκαμωμένη, με αδρούς χαρακτήρας,<br />
με ήθος ανδρικόν, και με δύο μικράς άκρας μύστακος άνω<br />
των χειλέων της. Εις <strong>το</strong>υς λογισμούς της, συγκεφαλαιούσα όλην<br />
την ζωήν της, έβλεπεν ότι ποτέ δεν είχε κάμει άλλο τίποτε ειμή να<br />
υπηρετή <strong>το</strong>υς άλλους. Όταν ή<strong>το</strong> παιδίσκη, υπηρέτει <strong>το</strong>υς γονείς της.<br />
Όταν υπανδρεύθη, έγινε σκλάβα <strong>το</strong>υ συζύγου της – και όμως, ως<br />
εκ <strong>το</strong>υ χαρακτήρος της και της αδυναμίας εκείνου, ή<strong>το</strong> συγχρόνως<br />
και κηδεμών αυ<strong>το</strong>ύ· όταν απέκτησε τέκνα, έγινε δούλα των τέκνων<br />
της· όταν τα τέκνα της απέκτησαν τέκνα, έγινε πάλιν δουλεύτρια<br />
των εγγόνων της.<br />
Το νεογνόν είχε γεννηθή προ δύο εβδομάδων. Η μητέρα <strong>το</strong>υ είχε<br />
κάμει βαριά λεχωσιά. […]<br />
Η γραία <strong>το</strong> ενανούριζε, και θα ή<strong>το</strong>ν ικανή να είπη «τα πάθη της<br />
τραγούδια» αποπάνω <strong>από</strong> την κούνιαν <strong>το</strong>υ μικρού. Κατά τας προλαβούσας<br />
νύκτας, πράγματι, είχε «παραλογίσει» αναπολούσα όλ’<br />
αυτά τα πάθη της εις <strong>το</strong> πεζόν. Εις εικόνας, εις σκηνάς και εις οράματα,<br />
της είχεν επανέλθει εις <strong>το</strong>ν νουν όλος ο βίος της, ο ανωφελής<br />
και μάταιος και βαρύς. […]<br />
Την στιγμήν εκείνην, άρχισε <strong>το</strong> θυγάτριον να βήχη και να κλαυθμυρίζη.<br />
Η γραία αφού είχε συλλογισθή όλα τ’ ανωτέρω, όσον και<br />
αν είχεν εξαφθή <strong>από</strong> τα κύματα των αναμνήσεων, ησθάνθη αίφνης<br />
ζάλην, <strong>από</strong> <strong>το</strong>ν σάλον οιονεί και την ναυτίαν της ζωής της και άρχισε<br />
να ναρκώνεται, κ’ ενύσταζεν ακρατήτως.<br />
Το μικρόν κοράσιον έβηχε κ’ έκλαιε κ’ εθορύβει «ως να ή<strong>το</strong>ν μεγάλος<br />
άνθρωπος». Η μάμμη <strong>το</strong>υ εσκίρτησεν, εστράφη, κ’ έχανε πάλιν<br />
<strong>το</strong>ν ύπνον της.<br />
Η λεχώνα εκοιμά<strong>το</strong> βαθέως, και ούτε ήκουσε <strong>το</strong>ν βήχα και τα<br />
κλαύματα.<br />
64 ΒΙΒΛΙΟ ΕΚ<strong>Π</strong><strong>Α</strong>ΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Change language