Kjo është dita që na e fali Zoti Alleluia, Alleluia - kishadhejeta.com

More documents

Recommendations

Info

mars 2008 Kisha dhe jeta 6 Kisha ka nevojë që të pastrohet, ka thënë Papa Benedikti i XVI të Dielën e Larit Duke kujtuar pastrimin e tregtarëve në Tempull të Jeruzalemit QYTETI I VATIKANIT, e diele, 16 mars 2008 - Benedikti XVI ka filluar Javën e Shenjtë të Dielën e Palmave duke konstatuar se Kisha ka nevojë që të pastrojë “abuzimet” që ekzistojnë akoma në brendësinë e saj. Në homelinë e kremtimit që ka udhëhequr, Papa ka komentuar pjesën ungjillore të hyrjes së Jezusit në Jeruzalem midis turmës që e priste. Por kur Zoti arrin në Tempulli, “gjen tregtarë kafshësh dhe këmbyes valutash që me tregtitë e tyre zinin vendin e lutjes”. “Tregtarët vepronin në mënyrë korrekte sipas urdhërit ekzistues, por urdhri vetë ishte i korruptuar”, ka kujtuar. “Kjo është gjithçka që duhet të mendojmë sot ne si të krishterë – ka propozuar -: është feja jonë kaq e pastër dhe e hapur, kështu që duke u nisur nga ajo così che a partire da essa anche i ‘pagani’, le persone che oggi sono in ricerca e hanno le loro domande, possano intuire la luce dell’unico Dio, associarsi negli atri della fede alla nostra preghiera e con il loro domandare diventare forse adoratori pure loro”. “La consapevolezza che l’avidità è idolatria raggiunge anche il nostro cuore e la nostra prassi di vita”. “Non lasciamo forse in vari modi entrare gli idoli anche nel mondo della nostra fede”, ha aggiunto. “Siamo disposti a lasciarci sempre di nuovo purificare dal Signore, permettendoGli di cacciare da noi e dalla Chiesa tutto ciò che Gli è contrario”. Il Santo Padre ha mostrato come nella purificazione del Tempio Cristo abbia annunciato il momento “in cui i veri adoratori adoreranno il Padre in spirito e verità”, non con sacrifici cruenti Nga Dom Marjan Lumçi e offerte di vivande. “Subentra il corpo di Cristo, subentra Lui stesso. Solo ‘l’amore sino alla fine’, solo l’amore che per gli uomini si dona totalmente a Dio, è il vero culto, il vero sacrificio”, ha spiegato. Gesù che nel Tempio guarisce ciechi e storpi “non viene come distruttore; non viene con la spada del rivoluzionario. Viene col dono della guarigione. Si dedica a coloro che a causa della loro infermità vengono spinti agli estremi della loro vita e al margine della società”. “Gesù mostra Dio come Colui Udha e Kryqit në Milot che ama, e il suo potere come il potere dell’amore. E così dice a noi che cosa per sempre farà parte del giusto culto di Dio: il guarire, il servire, la bontà che risana”. Ricordando che chi ha acclamato Gesù sono stati i bambini, il Papa ha spiegato che “per riconoscere Dio dobbiamo abbandonare la superbia che ci abbaglia, che vuole spingerci lontani da Dio, come se Dio fosse nostro concorrente”. “Per incontrare Dio bisogna divenire capaci di vedere col cuore. Dobbiamo imparare a vedere con un cuore giovane, che non è ostacolato da pregiudizi e non è abbagliato da interessi”. “Così, nei piccoli che con un simile cuore libero ed aperto riconoscono Lui, la Chiesa ha visto l’immagine dei credenti di tutti i tempi, la propria immagine”. “Insieme ai giovani di tutto il mondo andiamo incontro a Gesù. Da Lui lasciamoci guidare verso Dio, per imparare da Dio stesso il retto modo di essere uomini”, ha concluso. La cerimonia della Domenica delle Palme, con cui la Chiesa cattolica inizia la Settimana Santa, è cominciata con la processione, presieduta da Benedetto XVI. Il Papa ha dato inizio alla celebrazione benedicendo le palme e i rami d’ulivo con acqua benedetta, proseguendo poi la processione dall’obelisco della piazza fino all’altare posto sulla scalinata della Basilica di San Pietro. Il Pontefice era accompagnato da alcuni Vescovi e Cardinali e da 270 giovani, 170 italiani e 100 giunti da ogni parte del mondo, perché la Chiesa celebrava questa domenica la Giornata Mondiale della Gioventù. Në kohën e krezhmeve të gjithë ne të krishterët jemi të ftuar në mënyrë të veçantë për tu përgatitur për të jetuar misterin e Pashkëve të Krishtit, burim i shpëtimit tonë. Pjesë parësore e këtij misteri të Pashkëve është mundimi dhe vdekja e Jezusit në kryq. Sipas traditës së shëndoshë të Kishës ky moment është kremtuar në Kishat tona çdo të Premte të kreshmëve. Edhe në Kishën tonë të Milotit besimtarët Nga At Givanni Peragine të përpiktë mblidhen për të medituar momentet e mundimeve dhe vdekjes së Krishtit. Në 22 shkurt kremtimi i Udhës së Kryqit në famullinë tonë është kremtuar dhe përjetuar në një mënyrë të veçantë, falë pranisë së Arqipeshkvit tonë, Imzot Rrok Mirdita. Prania e bariut tonë i dha një ton të veçantë kremtimit tonë. Së bashku me Ipeshkvin tonë kemi ndjekur ndalesat e ndryshme të udhës së kryqit që u zhvillua në oborrin e Kishës sonë. Një grup fëmijësh kanë udhëhequr në formën e dramës momentet e ndryshme të ecjes së Jezusit drejt Kalvarit, duke ringjallur tek të pranishmit një ndjenjë me të vërtetë mallëngjyese. Kremtimi u mbyll në Kishë ku Ipeshkvi e ka përfunduar duke shprehur falënderimin dhe gëzimin e tij për kremtimin e udhës së Kryqit me bashkësinë tonë famullitare.
mars 2008 Kisha dhe jeta 7 Vizita Baritore e Shkëlqesisë së Tij Imzot Rrok Mirdita në Mamurras dhe Zhejë Nga Dom Emanuele Cutajar Në përvjetorin e pesëmbëdhjetë të shugurimit të tij ipeshkvnor, Arqipeshkvi ynë, Imzot Rrok Mirdita ka drejtuar Udhën e Kryqit në famullinë e Mamurrasit. Udha e Kryqit në Mamurras është bërë përgjatë rrugës së Kishës dhe në rrugicën rreth varrezave. Disa të rinj të famullisë, të veshur me veshje biblike, kanë bërë një paraqitje “tipo tableaux” për çdo meditim të 14 ndalesave të Udhës së Kryqit. Udha e Kryqit ka përfunduar në Kishë ku Arqipeshkvi ka dhënë mesazhin e tij për këtë rast. Të Dielën pasardhëse, d.m.th. më 17 shkurt, Arqipeshkvi ka ardhur përsëri në famullinë e zonës, Zhejë dhe Mamurras, ku ka kremtuar meshën e shenjtë dhe më pas është përshëndetur me njerëzit. Mikpritja ishte shumë e ngrohtë. P.T.O Të qenurit vetëm apo të ndjerit vetëm! Të jesh më të tjerët dhe të jesh me vetën është kuptimi më i mirë i të dyja anëve të monedhës. Ndodh shpesh që të kemi “frikë” të jemi vetëm, kjo frike justifikohet me frikën që kemi nga mendimet tona, nga dialogu me veten. Dhe shpikim njëqind punë vetëm e vetëm që të mos arrijmë të bëjmë këtë dialog. Nëse ne nuk pëlqejmë “shoqërimin” me veten tonë, pse duhet që të tjerët të duan të rrinë me ne Nëse në nuk jemi të aftë të gëzojmë kohen kur jemi vetëm, atëherë do të jetë me të vërtetë shumë e vështirë ta shijojmë atë në prani të të tjerëve. Nëse në kemi një marrëdhënie të mirë me veten dhe e shijojmë vetminë atëherë ekziston një marrëdhënie shumë e mirë reciproke (jap/marr) me të tjerët. Pra do të jemi më të këndshëm në komunikim, më tolerantë nga ato që dikush thotë për ne, sepse ne tashmë kemi arritur ti njohim madje dhe ti pranojmë brenda vetes. Sado që prania e të tjerëve mund të përmirësojë jetën tonë, askush nuk mund të kompletojë qenien tonë, të ndajë botën unike të ndjenjave, mendimeve, shpresave dhe kujtimeve. Askush nuk mund të përmirësojë atë që nuk e njeh, në mund të njohim veten vetëm duke parë brenda saj, kështu mund të arrijmë një ekuilibër të pranueshëm e njohur/e panjohur dhe në këtë mënyrë psikika jonë mund të funksionojë normalisht dhe ne mund të bëjmë një jetë të shëndetshme. Në disa aspekte ne jemi vetëm madje dhe kur mund të kemi një lidhje të mrekullueshme me të tjerët. Unë ju ftoj të mendoni se të qenurit vetëm është pjesë e vlefshme e eksperiencës njerëzore. Është e rëndësishme të ndash midis të qenurit vetëm dhe të ndjerit vetëm Nga: Enkelejda Gjoza VLERAT E TË NDJERIT DHE TË QENURIT VETËM Këto të dyja janë eksperienca të ndryshme dhe gjithsecila ka vlerat e tyre. Të qenurit vetëm ndryshon nga të qenurit të vetmuar, edhe pse nuk kemi dikë fizikisht pranë, kjo varet nga marrëdhënia që ne krijomë me veten, sa jemi të aftë ti tregojmë ç’do gjë vetes tonë dhe të arrijmë të pranojmë defektet e meritat tona, vetëm kështu mund të mos ndihemi bosh dhe të vetmuar edhe pse mund të gjendemi për momentin vetëm. Të ndjerit vetëm Ne mund të ndihemi vetëm edhe nëse jemi të rrethuar nga një grup njerëzish. Pra edhe nëse je midis 5 personave në një tavolinë, mund të ndjesh boshllëk dhe sikur nuk i përket atij vendi, ndihen që të tjerët të trajtojnë si të huaj, (mbase se ti vetë ndihesh i tillë), dhe kjo është vetmia që të bën të ndihesh më i dëshpëruar se sa kur je vetëm fizikisht. Të ndjerit vetëm përgjithësisht rezulton nga disa ngjarje specifike në jetë. Vdekja e dikujt që ne duam, vendimi i dikujt për të na braktisur për dikë tjetër, transferimi në një qytet a vendbanim të ri, etj... . Të ndjerit të vetmuar ndodh atëherë kur e ndiejmë se dikush përreth nesh na ka lënë mbas dore, ose kur na mungon rrethi jonë social dhe këto mendime sa vjen e bëhen më të tendosura. Ndonjëherë ndjenjat e vetmisë janë të thjeshta, dhe tregojnë masën me të cilën ne kemi dështuar për të dëgjuar më mirë diçka që na ka ndodhur ne, diçka që kemi zgjedhur të eksperimentojmë, por ne nuk mund të zgjedhim sjelljen, por ama ne mund të ndryshojmë drejtimin e saj. Nëse do të lejojmë veten të eksperimentojnë me vetminë tonë, madje dhe kur jo është e dhimbshme, ne mund të surprizohemi nga gjetja e burimeve të forcës së kreativitetit edhe të vetvetes tonë. Në vetmi ne mund të kalojmë kohë me veten tonë duke diskutuar se kush jemi, duke njohur veten. ...Kur dikush është i huaj për veten ai është i huaj dhe për të tjerët, kur nuk arrin të njohë veten nuk mund të njohë as të tjerët apo të krijojë lidhje me ta, sepse është e vështirë të krijosh lidhje me “një të panjohur”, këtu fillojnë barrierat e vetëmbrojtja nga diçka që nuk ekziston. Bërthama e vetes inner burimi (vetja) mund të riformohen më mirë nëpërmjet vetmisë dhe dialogut me veten, nëse nuk i japim kohë vetes, por e ngarkojmë me aktivitete dhe projekte, ne rrezikojmë të humbim kuptimin e thelbit të vetes. Pra ne duhet të qëndrojmë vetëm çdo ditë qoftë dhe pak minuta për të gjetur dhe me pas ruajtur sensin e vetes, dhe vetëm atëherë do të jemi të aftë t’ia japim veten tonë të tjerëve.
Page 1 and 2: Kjo është dita që na e fali Zoti
Page 3 and 4: mars 2008 Kisha dhe jeta 3 Krishti
Page 5: mars 2008 Kisha dhe jeta 5 Krishti
Page 9 and 10: mars 2008 Kisha dhe jeta 9 Adoleshe
Page 11 and 12: mars 2008 Kisha dhe jeta 11 Isha du

Kjo është dita që na e fali Zoti Alleluia, Alleluia - kishadhejeta.com

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?