maszyny górnicze 2/2011 - Instytut Techniki Górniczej KOMAG

Nominalna średnica
otworu węŜa
DN
[mm]
Maksymalne ciśnienie rozrywające, Źródło [3]
Maksymalne ciśnienie rozrywające
[bar] 1
Wykonanie standardowe 2 Wykonanie W 2
(wzmocnione)
Wykonanie H 2
(cięŜkie)
6 1800 - -
10 1780 - -
12 1660 -
19 1400 -
25 1120 -
1680
31 840 1400
38 360 -
51 320 -
63 225 - -
1 1bar = 0,1 MPa
2 Dla czytelności, w niniejszej tabeli system określeń wykonań odbiega od podanych w projekcie normy
Tabela 2
Twórcy normy odnieśli się równieŜ do sytuacji, gdy
wspomniane złącza będą pracować w przestrzeniach
zagroŜonych wybuchem, wprowadzając wymaganie
dotyczące spełnienia ogólnych wymagań dotyczących
urządzeń grupy I kategorii M2 według PN-EN 13463-
1:2010.
Mając na uwadze trwałość, bezpieczeństwo oraz
spójność z wymaganiami stawianymi węŜom hydraulicznym,
które wraz ze złączami tworzą przewody hydrauliczne,
zdefiniowano takŜe wymagania wytrzymałościowe.
Określono ciśnienie rozrywające złącza wtykowego,
badanego według PN-EN ISO 1402:2010 i odniesiono
do poszczególnych nominalnych średnic otworu
węŜa (wartości podano w tabeli 2).
Badane złącza powinny zachować szczelność aŜ
do osiągnięcia wartości ciśnienia rozrywającego.
Odniesiono się równieŜ do wszystkich pozostałych
aspektów, które były przedmiotem starego wydania
normy, uzupełniając dokument o wymagania dotyczące
wykonania, zabezpieczeń antykorozyjnych oraz znakowania.
Warto podkreślić, Ŝe omawiany projekt normy juŜ na
etapie wstępnym spotkał się z duŜym zainteresowaniem
producentów, z uwagi na konieczność dostosowania
produkcji elementów do wymagań nowego dokumentu.
4. Podsumowanie
Tworzenie norm wypływa z potrzeby i doświadczenia
zainteresowanych stron i stanowi odpowiedź na wymagania
społeczeństwa i postępującego rozwoju technologii.
Definiowanie i wprowadzanie do stosowania
jednolitych ustaleń w zakresie wymagań technicznych
wpływa na likwidację barier technicznych, a działalność
normalizacyjna słuŜy uzyskaniu optymalnego stopnia
uporządkowania.
Z normalizacji korzystają zarówno uŜytkownicy, jak
i producenci. Z punktu widzenia uŜytkownika, odniesienie
czy teŜ powiązanie wyrobu z normą wzbudza
zaufanie i jest jednym z najwaŜniejszych czynników,
branych pod uwagę przy jego wyborze. Z punktu widzenia
producenta otrzymuje on gwarancję spełnienia
przez wyrób ustalonych normą wymagań, natomiast
przez udział aktywny w tworzeniu normy producent
moŜe bezpośrednio wpływać na ustalenia wymagań
i moŜe promować wygodne dla siebie rozwiązanie
techniczne.
Dowodem wymiernych korzyści wynikających ze
stosowania norm, są m.in. opublikowane wyniki badań
przeprowadzonych we Francji, podczas których oceniano
korzyści wynikające ze stosowania norm. Przeprowadzone
badania obejmujące wybrane przedsiębiorstwa
przemysłu motoryzacyjnego wykazały, Ŝe zyski
wynikające ze stosowania norm wyraŜone w procentach,
wahają się w przedziale od 0,15% do 3% obrotu –
zaleŜnie od przedsiębiorstwa [1].
Tak więc dla całej branŜy wyniosły od 38 do 55 miliardów
dolarów. Przeprowadzone badania potwierdziły
takŜe duŜą świadomość znaczenia normalizacji – 71,2%
respondentów stwierdziło, Ŝe udział w przygotowywaniu
norm pozwala przewidywać przyszłe wymagania
rynkowe, a 61% badanych firm stwierdziło, Ŝe zaanga-
Ŝowanie się w procesy normalizacyjne było skuteczną
strategią promowania własnych interesów [2].
Efekty pracy Komitetu Technicznego nr 285 są dowodem,
Ŝe opracowanie Polskiej Normy moŜe wynikać
z potrzeby uporządkowania określonej działalności [5].
Mimo trudnej sytuacji ekonomicznej w branŜy górnictwa
kamiennego rośnie świadomość konieczności finansowego
wsparcia procesu tworzenia Polskich Norm.
56 MASZYNY GÓRNICZE 2/2011