Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

More documents

Recommendations

Info

40 27. posiedzenie Sejmu w dniu 21 listopada 2012 r. Projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym Poseł Tomasz Latos ustawę uchwalono w roku 2006 za czasów rządu Prawa i Sprawiedliwości. Jej realizacja przypada rzeczywiście na lata, kiedy władze sprawował kolejny rząd. Tyle jednak tego nawiązania do spraw ważnych i historycznych. Panie ministrze, pozostaje natomiast pytanie: Co działo się w ciągu pięciu lat funkcjonowania tej ustawy, co zachęciłoby lekarzy do tego, aby chcieli w ten system wchodzić? To, co w tej chwili jest proponowane, nie przez rząd, ale przez posłów – pewnie dlatego, że niestety do ostatniej chwili rząd nie wiadomo na co czekał – jest tak naprawdę rozwalaniem systemu. Każde rozwiązanie jest złe. Nierobienie niczego w tej sprawie jest złe, ponieważ karetki specjalistyczne nie będą miały obsady. Przyjęcie tego rozwiązania również jest złe, dlatego że ta obsada w wielu przypadkach może nie być w pełni profesjonalna i w pełni przygotowana. Co więcej, wykreślenie koniunkcji z ustawy, zostawienie tych 3000 godzin zamiast trzech lat pracy, w jeszcze większym stopniu osłabia fachowość tego zespołu, podkreślam, specjalistycznego, a nie podstawowego. Przecież nie byłoby tematu, gdybyśmy mówili o zespole podstawowym. Każdy lekarz ma prawo jeździć w zespole podstawowym. (Dzwonek) Zatem udajemy coś, co tak naprawdę nie będzie w pełni realizować systemu. Wracam do pytania, które postawiłem. Panie ministrze, w jaki sposób będziecie państwo działać w przyszłości, aby zachęcić lekarzy do realizowania tej specjalności? Poprzez tego typu działania i protezy będziemy ich wręcz zniechęcać, a nie zachęcać. Dziękuję bardzo. (Oklaski) Wicemarszałek Wanda Nowicka: Dziękuję, panie pośle. Czy jest pan poseł Lassota? Nie ma. W takim razie proszę o zabranie głosu pana posła Tadeusza Dziubę z Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. Bardzo proszę, panie pośle. Poseł Tadeusz Dziuba: Trudno nie popierać kierunku nowelizacji, bowiem bez niej, przede wszystkim wobec braku specjalistów z zakresu medycyny ratunkowej, doszłoby do likwidacji wielu specjalistycznych zespołów ratowniczych. Problem jednak w tym, że od wielu lat taki stan się toleruje. Ale problem też w tym, że toleruje się inne zjawiska dotyczące całego systemu opieki zdrowotnej, które odciskają negatywne piętno na Państwowym Ratownictwie Medycznym. Na tym tle mam następujące pytania. Zła organizacja pracy lekarzy rodzinnych, w tym brak dostępu do nich po godz. 18 i w święta, a także wadliwy sposób opłacania tzw. pomocy doraźnej, wymuszają przewożenie chorych do szpitali przez zespoły ratownictwa medycznego wbrew funkcjom, jakie powinny one pełnić. Innymi słowy, Państwowe Ratownictwo Medyczne jest przez swoje otoczenie niejako wpychane w działania pozasystemowe. Kiedy zatem zostanie zracjonalizowany system podstawowej opieki medycznej? Kiedy zmieni się, w kierunku opłacania za wykonywaną pracę, sposób opłacania ambulatoryjnej pomocy doraźnej? Dlaczego szpitalne oddziały ratunkowe uparcie wynagradza się według algorytmu obejmującego trzy ryczałty? Czy nie czas na to, by kontrakty tych oddziałów wyceniać w relacji do ich gotowości zależnej od liczby dyżurujących specjalistów (Dzwonek) oraz od procedur wykonywanych w ciągu doby? (Oklaski) Wicemarszałek Wanda Nowicka: Dziękuję, panie pośle. Głos zabierze pan poseł Marek Gos z Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego. Bardzo proszę. Poseł Marek Gos: Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Zanim zadam pytanie, w dwóch słowach nawiążę do swojej wcześniejszej wypowiedzi. Rzeczywiście jest dzisiaj problem związany z pełną gratyfikacją tych lekarzy, którzy spełniają warunki systemowe, a więc mają ukończone stosowne specjalizacje. Uważam, że jest to zadanie dla tych, którzy ich zatrudniają. Uważam również, że już dziś powinno się zwrócić na to uwagę i te zachęty stosować. Wtedy pewnie na tych kilka pytań byłaby już gotowa odpowiedź, bo innych zachęt niż ekonomiczne po prostu dzisiaj nie widzę. Natomiast co do uwag dotyczących zawodności dzisiejszego systemu: Jestem z województwa świętokrzyskiego i tam bardzo dobrze działa jedna publiczna jednostka, która wykurzyła konkurencję, która próbowała się dobrać do systemu. Czyli te dzisiejsze narzędzia pozwalały na to, żeby stworzyć dobry system. Natomiast może trudniej jest w województwach większych, gdzie rzeczywiście ten problem jest poważniejszy. Może na dzisiaj potrzebne są lepsze narzędzia niż te, którymi dziś dysponujemy. Panie ministrze, moje pytanie jest następujące: Czy w nowelizacji ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym albo obok tej nowelizacji, ale gdy jest to związane z systemem, zamierza pan i zamierza ministerstwo uregulować sprawy dotyczące funkcjonowania w systemie i poza systemem ratowników medycznych? Jest to dzisiaj liczna rzesza i jedyny zawód medyczny, który nie jest stosownie uregulowany w polskim prawie. Dziękuję uprzejmie.
27. posiedzenie Sejmu w dniu 21 listopada 2012 r. Projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym 41 Wicemarszałek Wanda Nowicka: Dziękuję, panie pośle. Głos zabierze pan poseł Czesław Hoc z Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. Bardzo proszę, panie pośle. Poseł Czesław Hoc: Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! To prawda, że powinniśmy nowelizować ustawę, bo w przeciwnym razie od 1 stycznia 2013 r. wystąpią poważne kłopoty w funkcjonowaniu ratownictwa medycznego, ale prawdą jest też, że to swoisty szantaż wobec ustawodawcy, albowiem ten rząd miał ponad 5 lat, by dostosować wymogi dotyczące lekarza systemu. Dziś rząd PO i PSL z powodu swej dotychczasowej ignorancji i zaniechania w przypadku ratownictwa sam głośno woła: ratunku. Obecnie lekarz systemu w specjalistycznym zespole ratownictwa medycznego jest specjalistą medycyny ratunkowej, lekarzem z tytułem specjalisty albo lekarzem, który ukończył co najmniej drugi rok specjalizacji w dziedzinie anestezjologii, intensywnej terapii, chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii, traumatologii narządu ruchu, ortopedii, traumatologii lub pediatrii. Zatem wybór pośród tych specjalistów jest bardzo duży. Jednakże ci lekarze nie garną się do tego rodzaju pracy, więc bez pogłębionej analizy i refleksji sięga się po lekarzy bez odpowiednich specjalizacji. Czy jest to słuszne? Czy jest to prawidłowe, że w sytuacji nagłego bezpośredniego zagrożenia życia, w której życie często zależy od natychmiastowej decyzji lekarza specjalisty, obniżamy standardy jakości świadczonych usług medycznych? Czy za sterami nowoczesnego samolotu pasażerskiego posadzimy pilota bez stosownych kwalifikacji tylko dlatego, że dotąd nie zdążyliśmy wyszkolić odpowiedniej klasy pilota? W takich sytuacjach obowiązkowo musimy odpowiedzieć na pytanie: Kto jest w systemie służby zdrowia najważniejszy? W mojej opinii oczywiście pacjent, choć nie jest to tak oczywiste dla rządzących. Dziękuję. (Oklaski) Wicemarszałek Wanda Nowicka: Dziękuję, panie pośle. Czy jest pan poseł Grzegorz Adam Woźniak? Nie ma. Głos zabierze pan poseł Maciej Orzechowski z klubu Prawo..., przepraszam, Platforma Obywatelska. Bardzo proszę, panie pośle. Poseł Maciej Orzechowski: Pani marszałek, nie Prawo i Sprawiedliwość, tylko Platforma Obywatelska. Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam takie wrażenie, że paru kolegów, którzy tu przede mną występowali, cierpi co najmniej na amnezję, bo ta ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym została wprowadzona w roku 2006. Jak wyglądało ratownictwo medyczne w roku 2006, począwszy od karetek, poprzez szpitalne oddziały ratunkowe? Jak to wyglądało, doskonale wiemy. (Poruszenie na sali) Dobrze, ad rem. Panie ministrze, proszę nam powiedzieć, jak świetnie byli wynagradzani rezydenci w roku 2006 i 2007 i co się w tym czasie zmieniło? Chodzi też o tych, którzy robili specjalizację z ratownictwa medycznego. O sprzęcie i wyposażeniu oddziałów już mówiłem i nie będę się powtarzał. Są sprawy ważniejsze. Chodzi o to, jak ta medycyna ratunkowa będzie wyglądała w przyszłości. Jest to też pytanie do resortu zdrowia. Kiedy mamy oczekiwać wprowadzenia tej dużej nowelizacji? Powiedzmy jedną rzecz wyraźnie: Jakość usług świadczonych przez medycynę ratunkową nie zmieni się od 1 stycznia, nawet gdybyście państwo zaklinali rzeczywistość. Tak jak do tej pory jeździli świetni fachowcy, tak będą jeździć. Będzie ich jeździć coraz więcej, ponieważ rokrocznie 100 nowych osób kończy tę specjalizację, wsiada do tych nowoczesnych karetek czy helikopterów i ratuje naszych i państwa bliskich. Chcielibyśmy, żeby tych profesjonalistów, tak jak mówi prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Ratunkowej, było jak najwięcej i żeby tych lekarzy, którzy jeżdżą, a nie zawsze są specjalistami, było coraz mniej, a coraz więcej specjalistów medycyny ratunkowej. Wicemarszałek Wanda Nowicka: Dziękuję, panie pośle. Głos zabierze pan poseł Henryk Kmiecik z Klubu Poselskiego Ruch Palikota. Bardzo proszę, panie pośle. Poseł Henryk Kmiecik: Pani Marszałkini! Wysoka Izbo! Na początku chciałbym pani marszałkini złożyć serdeczne życzenia z okazji dzisiejszych urodzin. Przystępując do meritum, chciałbym zapytać, panie ministrze, czy przypadkiem ta ustawa nie jest ukłonem w stronę prywatnych firm, które będą startowały w przyszłym roku w konkursach na służbę zastępującą karetki pogotowia. Obecnie karetki pogotowia służą całemu społeczeństwu, a w przyszłym roku może się okazać, że wszystkie zostaną odesłane, ponieważ jedyna cena to będzie cena najniższa dla ministerstwa, i ci wszyscy, którzy nie będą spełniali
Page 1: S e j m R z e c z y p o s p o l i t
Page 4 and 5: str. Poseł Piotr Chmielowski . . .
Page 6 and 7: str. Poseł Marek Domaracki . . . .
Page 8 and 9: 4 27. posiedzenie Sejmu w dniu 21 l
Page 14 and 15: 10 27. posiedzenie Sejmu w dniu 21
Page 94 and 95:
90 27. posiedzenie Sejmu w dniu 21
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 114 and 115:
Page 116 and 117:
Page 118 and 119:
Page 120 and 121:
Page 122 and 123:
Page 124 and 125:
Page 126 and 127:
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 141 and 142:
Załącznik nr 1 Teksty wystąpień
Page 143 and 144:
139 ojciec Jan Król, prałat Józe
Page 145 and 146:
141 Szanowni państwo, pragnę zło
show all

Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?