zielone Dachy - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
zielone Dachy - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
zielone Dachy - Polska Izba Inżynierów Budownictwa
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
PRAWO<br />
Rys. 1 | Przykłady rozpoznawalnych na rynku znaków ekologicznych I rodzaju<br />
Rys. 1. Przykłady rozpoznawalnych na rynku znaków ekologicznych I rodzaju<br />
Niezbędne jest stosowanie zasad sformułowanych<br />
w normie PN-EN ISO<br />
14020 w celu ujednolicenia metod<br />
przygotowania deklaracji i zapewnienia<br />
możliwości porównywania ich charakterystyk<br />
ekologicznych.<br />
Informacje będące podstawą deklaracji<br />
środowiskowych powinny być przygotowane<br />
przy użyciu metod uznanych i stosowanych<br />
w dyscyplinach technicznych<br />
lub naukowych, a najbardziej godne<br />
polecenia są metody mające akceptację<br />
międzynarodową (np. normy) lub<br />
oparte na uznanych metodach stosowanych<br />
w procedurach przemysłowych.<br />
Informacje odnoszące się do procedur,<br />
metodyk, wielkości i kategorii danych zastosowanych<br />
w przygotowaniu deklaracji<br />
powinny być udostępniane na życzenie<br />
wszystkich zainteresowanych stron. Podstawowym<br />
warunkiem zapewniającym<br />
nabywcom możliwość dokonania świadomego<br />
wyboru wyrobów jest stopień<br />
zrozumienia informacji o ich aspektach<br />
ekologicznych. Dlatego deklaracja środowiskowa<br />
powinna być opublikowana<br />
w sposób zapewniający wszystkim zainteresowanym<br />
nabywcom łatwy<br />
dostęp do informacji o istotnych aspektach<br />
środowiskowych wyrobów.<br />
Deklaracja (etykieta)<br />
środowiskowa I rodzaju<br />
Zgodnie z PN-EN ISO 14024 celem<br />
wprowadzania systemu etykietowania<br />
ekologicznego jest zapewnienie promocji<br />
wyrobów, które charakteryzują się<br />
większymi możliwościami zmniejszenia<br />
Zgodnie z rozporządzeniem ekoznak<br />
może być przyznany dla wyrobu, którego<br />
aspekty środowiskowe mogą ulec<br />
znacznej poprawie.<br />
Wymagania ekologiczne ustala się dla wybranych<br />
grup wyrobów. Przy czym grupa<br />
wyrobów oznacza wyroby lub usługi, które<br />
spełniają zbliżone funkcje i są równoważne<br />
w kategoriach zastosowania i postrzegania<br />
przez użytkowników.<br />
Według rozporządzenia dla grup wyrobów<br />
są przygotowywane i publikowane<br />
dokumenty w postaci decyzji Komisji,<br />
które ustalają wymagania do ekoznaku<br />
dla danej grupy wyrobów.<br />
W rozporządzeniu tym znajduje się również<br />
odniesienie do normy PN-EN ISO<br />
14024, która ustala zasady i procedury<br />
opracowania programów etykietowania<br />
środowiskowego I rodzaju, w tym również<br />
wyboru kategorii wyrobu, kryteriów<br />
środowiskowych niezbędnych do poprawnej<br />
oceny wyrobu, charakterystyk funkcji<br />
wyrobu oraz dokonywania oceny wyrobu<br />
i zgodności z wymaganiami. Norma ustala<br />
również procedury certyfikacji.<br />
Program etykietowania środowiskowego<br />
I rodzaju jest dobrowolnym, opartym<br />
na wielu kryteriach, programem<br />
z udziałem trzeciej strony, która udziela<br />
zezwolenia na stosowanie na wyrobach<br />
etykiet środowiskowych wskazujących<br />
na ogólną środowiskową perfekcyjność<br />
danej kategorii wyrobu.<br />
Zezwolenie na etykietowanie środowiskowe<br />
I rodzaju jest to dokument wydany<br />
zgodnie z zasadami systemu certyfikacji,<br />
na podstawie którego jednostka przy-<br />
Rys. 2. Przykład pojedynczego obciążenia stwierdzenia środowiska środowiskowego w porównaniu (65% wsadu w materiale pochodzi z<br />
recyklingu)<br />
z innymi wyrobami tej samej grupy [3].<br />
Początkowo podstawą formalną ustanowienia<br />
ekoznaku (deklaracji środowiskowej<br />
I rodzaju) było rozporządzenie (EEC)<br />
nr 880/92 Parlamentu i Rady Europejskiej<br />
z 23 marca 1992 r. w sprawie schematu<br />
etykietowania ekologicznego Unii Europejskiej,<br />
które ustanowiło program etykietowania<br />
ekologicznego. Obecnie obowiązuje<br />
rozporządzenie (EC) nr 1980/2000<br />
z 17 lipca 2000 r., które ustanowiło zmodyfikowany<br />
schemat etykietowania ekologicznego.<br />
Obecnie rozpatrywany jest<br />
przez Parlament Europejski projekt rozporządzenia<br />
w sprawie ekoznakowania<br />
COM(2008)401. Znajduje się w nim zapis,<br />
że oczekuje się od krajów członkowskich<br />
tworzenia kryteriów określających poziom<br />
ekologiczności poprzez porównanie<br />
ich z produktami osiągającymi<br />
najlepsze właściwości<br />
na rynku Wspólnoty.<br />
Parking przy budynku Energon (Ulm, Niemcy);<br />
źrodło www.energon-ulm.de<br />
24<br />
INŻYNIER BUDOWNICTWA